Από την πρώτη στιγμή μαζί με τον πρόεδρο του Καταφυγίου τον Γιάννη Τζέλλα συνέχεια σε επικοινωνία (όπως και αρκετοί συμπολίτες μας).
Το τηλέφωνο του προέδρου και τα έγγραφα έφυγαν προς πάσα κατεύθυνση και προς κάθε αρμόδιο από τον ίδιο, η αγωνία όλων μας ήταν και είναι για να προλάβουμε να σώσουμε τον πνεύμονα μας …την ίδια μας την ύπαρξη γιατί χωρίς το δάσος μας θα έρθει το τέλος μας.
Τώρα όσο για κάποιους που μας επικρίνουν αυτοί έναν δρόμο έπρεπε να έχουν ανοικτό αλλά για 5 χρόνια συνεχώς κλειστός κ το μόνο που κάνουν είναι να ζητάνε να κηρυχθεί το Καταφύγι σε κατάσταση” εκτάκτου ανάγκης”.
Αλλά ξέχασα πάντα φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς.
Συγχαρητήρια σε όλους όσους βοήθησαν στην κατάσβεση της φωτιάς .
ΥΣ :Μην κάνετε λάικ στην ανάρτηση γιατί θα σας κατηγορήσουν και μπορεί να πάτε κ κατηγορούμενοι.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
