Μχάλτς: (συνιχίζ) Ωρέ Κώτσιου χίρσι να μι πιρουνιάζ’..μι γκουμπζιάλτσι..του μυαλόμ’ έκλουθιν όϊρα , σαν του βόϊδ στ’ αλών’όμους γλίγουρα..σαν τριχούλ’ που αραμπά. Τι λέει ου γκαβουμήτσιους; Τι βαρκό κι στιλνάρια κι χαμπάρια;; αφου ιδώ κι τέσσιρα καλουκαίρια σχιδόν όλις τς μπιστιριές τς έβγαλάμι μι ν Τσιατσιούλα;; Τς φόρτουνάμι στ’ γκιζγκιριά κι τς φουρλαχνάμι σιακάτ’ στ καρτσάρ του λάκου; Κι τι ψήσα πτ’ γκουρίτσα κι λούνις κι βαρκό …τουν λέου:«τι μι λές ρε Μήτσιου; Τι μι στόλτσις τ’ αμπελ’ που πάν ως κάτ; Χίρσα να κουρντίζουμι..διρβέναγα στου θκόμ τ’ αμπέλ’ θα σι βάλου’ η ικτιμιτή;Ακσι γκαβουμήτσιου..δε θα τα πάμι καλά μι φαίνιτι δεν..(δεν πρόφτασα..μι λέει)
Μήτσιους: Άκσι Μχάλ..για να μη αρπαχτούμι να σι πώ.Ιγώ ανέβκα ως ιδώια, απ του σάντβουμι τουν ψαρήμ’, για να σι πώ ότι θέλου να τ αγουράσου τ’ αμπέλ’. Σι δίνου ουχτώ τρουβάδια καλαμπούκ’ τέσσιρα τρουβάδια στιάρ, τρία τρουβάδια βρίζα κι έξ’ ζγούρια..δέχισι να δώσουμι τα χέρια;
Μχάλτς: Ξέρς τι μέφκιασιν Κώτσιου;; Ανταριάσκα..Κόντιψα να τουν σφάξου..θα τουν τραβούσα μι τ’ φούρκα στου σταυρό…ακούς ικεί να θέλ να πάρ του θκόμ τ αμπέλ’ μι γινίματα , για τιαυτό του κατηγουρούσιν για να του σουφρώσ’ ιφνό. Τι μι πέρασιν ..κανάν νηστκό; ή κανάν ζιουτλάρ; κι τουν λέου: Ουουου ζιουγρίμ μπουγατσιώτ’..σιρ’ τσακίσ’ πτι δώ ..τί μι πέρασις..τσούρα απού λαγό η μαλί απού πιρδίκα..φευγα να μι σι φτύσου κι ζγκουριάις..παλιουφτσέλα…Δεν πλώ ρε….ιγώ σ’ αυτό τ’ αμπέλ’ τράνιψα..τούχιν ου πατέρας μ, τ’ τόδουκιν ου πατέρας τ, κιαυτόν ου πάππους τ’ …ξέρς ρε ντιούλκα που φτάντς αν πας κατά ουπίσου;Πιρνάς τουν παπαφλέσα, τουν Πατριάρχ τς Κουσταντινούπουλτς, τουν Τρανό τουν Αλέκου του Σουκράτ’κουντά στουν όμηρου ρε φτάντς…ένα αμσίδ που πρώτουν αξάδιρφουτ τούχιν ..πτα αυτόν του κληρουνόμσαμι ..κι του κρασί για του μυστικό του δείπνου πτιαυτό τ αμπέλ ήταν…κι θα του πλήσου ιγώ σι μπουγατσιώτ’; Καλύτιρα να καταπιώ ένα μαγκάλ’ δαβλιά… κι τουν ξινόμσα..αλλά αυτός ζαρζαβούλτς …μι τιαυτά πούπιν έβαλιν μαναφλίκια στ’ θκημ ιδώ τν τσιατσιούλα..ίπιν
Μήτσιους: Δε σι κακίζου Μχάλ..ιγώ ν προυσφουρά τν έφκιασα..μπουρώ να τν αυξήσου κι να σι δώσου κι παράδις ..σας αφήνου να του σκιφτίτι..τώρα π’ θέλν να σπουδάσν κι τα πιδιά σας..να μάθν καμιά τέχν..να προυουδέψτι σα φαμπλιά..
Μπιράτς: Κι άκσι Κώτσιου..ύρσιν ύστρας κι καϊπιώθκιν όπους ίρθιν. Ιμένα μι πιρόνιασαν, μι σιουμάλτσι ψίχα μι τ’ αυτά πίπιν..αλλά αμέσους σκέφκα «όχ’ ρε δεν πλώ ..ούτι σι μπουγατσιώτ’ ούτι σι καγκάναν΄.Ίγώ τ’ αμπέλ’ τόχου να ζώ κι του κληρουνόμσα πτ, αμσίδ πτουν Όμηρου…μέχρι τουν Παύλου τ’ Μελά κι τα παλκάριατ’ κέρασιν ου πάππους μ κράσου. Κι ου Δισπότς ου θκόζμας όταν ανξαμι τουν ΑηΔημήτρ μας στς 18 τ Απρίλ’ τ’ 1509 π γίγκιν ύστιρα Αημνάς, πτου θκόμας τ’ αμπέλ’ πίριν κράσου να ιυλουγήσ’ κι ύστρας όταν πάινιν στου Μπουγατσκό στουν ΑηΚουσταντίνου για να ξιαπουστάσ’ κιντώθκιν πουκάτ πτ’ θκήμας τν αγριουγκουρτσιά πόχουμι κατά τν ουπάν τ μιριά ..κατά τ’ Ντιούλ’. Κι ου Φίλιππας , ου Μπαμπάς τ’ τρανού τ’ Αλέκου ..ίχιν στείλ’ κάτ’ στρατηγοί..θαρρώ τς ίλιγαν Αμύντα , Φιλώτα κι Πιρδίκα..όπους μι μουλουγούσιν ου πάππους μ’, κι φόρτουσαν φουρτιά μι σταφύλια , σι μπλάρια σι γουμάρια κι σι ίππ’κι τα πήγαν για βγάλτσμου στα θκάτ τα καζάνια. Τα μσά τα ξιφόρτουσαν πόξου πτου καζάν΄στς Αιγέςκι τ’ άλλα τα μσά στ Βιργίνα. Κι ου Κουλουκουτρώντς ίχιν στείλ τουν Ουδισέα τουν Αντρούτσου..κιχιν βάλ’ αγουγιάτ τουν Καραϊσκάκκι μόλις ίδαν τ’ αμπέλ’ μας τι προυκουμένου ίνι ..τα μσα τα παλκάρια φλούσαν τα σταφύλια..οι ήρουις τα κούτσουρα κυρίους πν πουκάτ τ μιριά..του χώμα,αλλά κανα δυό πτου πιουτί ίχαν μπιρδιυτεί κι φλούσαν κάτ’ πλιξούδις μι κρουμίδια κι κάτ’ κουσίνις σκόρδα πού ‘ χαμι μας’ απ’ του μπαχτσέ.Δυό-τρείς ίχαν γριντουθεί καταί κι φλούσαν τς κουλουκίθιςκι τς ντουμάτις π’ τς γυάλτσαν γιατί ιπιδή ήταν κόκινις κι θάρσαν χείλια. Κι ου Όθουνας ίχιν στείλ….Ώ Κώτσιου τήρα να μη ξιαστουχθούμι κι δεν πουλιουμήσουμι τν πρώτ..του δηλητήριου..κια πλές μι τιαυτά πούπιν ου γκαβουμήτσιουν κι μι τα μαναφλίκια πόβαλιν χίρσιν ιτούτην η θκήμ η Τσιατσιούλα να μι αγανών’ του τσιρβέλου … «Κι μήπους να του σκιφτούμι..κι μήπους να ιδούμι κι τι παράδις θα μας δώσ’»..ζουρουζούρου κι μπιριμπίρι σ όλ’ τ στράτα πέρχουμάσταν ..κι συνέχσιν κι του βράδ..ιγώ ίχα του νούμ να φκιάσουμι τίπουτα χαζά αλλά αυτήν του θκότς. Σκώθκα ουρθός κι ν’ άγριψα, τν ξέστρουσα..τν πίρα του τσιόλ’ κι μόνι έτς σταμάτσιν. ααα κι σν άλλ’ τν καζανιά να μη αστουχήσουμι να βάλου κι κάτ’ κυδώνια που ήφιρα, κι κάτ’ γκόρτσαΚιαπλές όμους Κώτσιου…
Ου Μχάλτς μουλουγούσιν κι μουλουγούσιν, κι ου Παναιώτς..άκουιν μι ταντζμένα τα μάτια. Τα φτιάτ τάχιν τσιλουμένα σαν χνιά..τουν ίχιν φύγ κι ή ζαλούρα πτς μυρουδιές πν τιουλτιούκου κι ου γκαβός . Ίχαν ζέστα φαϊ ..απόλα
Mχάλτς: Κέτσ’ απλές Κώτσιου’ τουν άμπουξα του μπουγατσιώτ’ κι για τιαυτό μ’ απόμνιν τ’ αμπέλ’ κι σι κουβαλώ γιρό μπιρικιάτ’….άει πουλιόμα του κακάβ’ μι τ’ φύρα ,, του φαρμάκ..να χιρίσ’ να βγαίν τς ουρθιάς κι λίγου τ’ φουτιά να προυσέξουμι κι ίμιστι ιντάξ’. Ζαρουξέτι ύστρας , γιατί ιδώια μια χαρά ίμιστι..όξου , ίδις π’ πιτάχκα στ χροία,δε μπουρείς να σκίις..κια μι τα δυό τα πόχειρα του ρίχν. Άμα ιδούμι κιδε μπουρούμι να σκαλτστούμι, θα αφήκου ιδώ τς ντραματζάνις μι ν’ τιουλτιούκου κιάμα κόψ’ κι καλουσνέψι ψίχα ταχιά , θα ρθούμι να τς φουρτώσουμι τότις.
Mόλις πουλιουμίις, πτου κακάβ’, τ’ βιράνκ’, του προυτόβγαλμα κι κατουπίτυρα ν’ ουπισνή., στ’ μισιά τν καλή , χουρχούλαξι μέσα του γραδόμιτρου να σνάζου, μι τ’ φτσέλα, κι νιρό πτου κρυουπήγαδου, να τ’ φέρνουμι στ αγιάρτς..ταμάμ για πιόμα 21, μι 21 κι μσό γράδα. Να προυσέξουμι κι στου μιτάβγαλμα τς τσιγάρις, μι αρπάξ κι γένουμι μπούρμπουλους..έκαμιν πως έσβαξιν του καζάν’ ..ούτι δείγμα για του χημείου σν Κόζιαν’ δε θα βρούν..ούτι κουματσιούλ’ να παραχώσν…αα Κώτσιου πόξου πτουν αναγκαίου, ίνι αυτό του τρανό του τζιουμπανάρκου του σκλί απού τς Νιτσιάδις κι σι βγάν’ τα δόντια..κόντιψι να μ’ αμπαλώσ’. Μόλις πάς κατικεί παρ τ φούρκα κι ξινόματου…
Κουτσιαρής: Ιντάξ’ ρε Μχάλ’…όλα θα γέν…αει πουλιουμώ τ’ φύρα γιατί έκουψα κι τς φουτιές κι χίρσει ν’ αδυνατίζ.
Πουλιουμάει ου Κωτσιους του φαρμάκ’ κι βαν του κακάβ’ για τν κανουνική…βάν’ κι του γραδόμιτρου μέσα κι στρώνουντι πάλι στου σουφρά. Η Μχάλινα κάμν’ κιαυτήν ότ’ δλειά μπουρεί κι κλώθιτι κι ου Παναιώτς ταχατιά βουηθάει κιαυτός..αλλά τς πλιότιρις φουρές μόνι αμπουδάει.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
