Ο δρόμος για την πραγμάτωση της ουτοπίας (Ηλ. Μάρκου)

Θυμάται με μια ιδιότυπη νοσταλγία πάντα τα χρόνια της δικής του ύστερης εφηβείας και ανασκιρτά μέσα του η χαρμολύπη για τα χαμένα στη δίνη των χρόνων που πέρασαν ανεκπλήρωτα όνειρα…
Την εποχή εκείνη, όλοι της ατίθασης παρέας διψούσαν για αγώνες, για ανατροπές στην κοινωνική και πολιτική ζωή, για την πάταξη της αδικίας και της ανισότητας, για την ειρήνη και τη συμφιλίωση των λαών της γης. Θεωρούσαν τον κόσμο, ως ένα δυσδιάκριτο και ατελές αντίγραφο ενός ιδανικού και πραγματικού κόσμου που είχαν στο μυαλό τους και πάλευαν με αποφασιστικότητα για να τον αλλάξουν, να τον καταστήσουν ευδιάκριτο, για να τον κατανοήσουν. Τίποτα δεν τους σταματούσε!
Ασυμβίβαστοι με όλους και με όλα, ζούσαν μέσα τους την επανάσταση και πίστευαν ακράδαντα πως η γενιά τους θα είναι αυτή που θα ανοίξει το δρόμο για την πραγμάτωση της ουτοπίας.
Προσγειώθηκαν, όμως, ανώμαλα στη σκληρή πραγματικότητα και δυστυχώς το μόνο που κατάφεραν είναι να κληροδοτήσουν στην επόμενη γενιά, στη γενιά των παιδιών τους, κούφιες υποσχέσεις και χρεοκοπημένες ιδεοληψίες, συμβιβασμούς με την ασυνέπεια και προδομένες προσδοκίες, λόγια χωρίς αντίκρισμα, ανασφάλειες και αβεβαιότητα για το μέλλον. Τώρα, αν γυρνούσε ο χρόνος και πάλι πίσω, άλλος θα ήταν ο προσανατολισμός τους, αλλά αυτό είναι ανέφικτο.
Το μόνο αναγκαίο εφικτό είναι να συνδράμουν με νύχια και με δόντια τα παιδιά τους για να οικοδομήσουν τα δικά τους όνειρα με αληθινά ιδανικά και αξίες που αντέχουν στις σεισμικές δονήσεις της αδικίας, της διαπλοκής, της λαμογιάς, της ανεντιμότητας, της αναξιοκρατίας, της αδιαφάνειας και της καπατσοσύνης, του σημερινού αδιέξοδου τρόπου ζωής …….
Ηλίας  Κ  Μάρκου
iliaskmarkou@yahoo.gr