εισαγόμενο φυσικό αέριο. Το είχε πει άλλωστε απροκάλυπτα ο Μανιάτης στη Βουλή, στις 15/10/2010, απαντώντας σε ερώτηση και βάζοντας στην απάντηση το βαρύγδουπο τίτλο “ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΔΕΗ“: “Τελευταία παρατήρηση: Λιγνίτης και ο ρόλος του στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας. «ΝΑΙ» πρέπει να μειώσουμε τη συμμετοχή του λιγνίτη στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας. «ΝΑΙ» ο λιγνίτης από το 2013 και μετά δεν θα είναι πια το φθηνό καύσιμο, λόγω των ρύπων που θα πρέπει να πληρώνουμε στο Διεθνές Χρηματιστήριο Ρύπων που μπορεί και να ξεπεράσουν, κύριε Πρόεδρε, ανά έτος το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Με άλλα λόγια, ο λιγνίτης μας ανέστησε ως χώρα, μας ανέπτυξε. Τα τελευταία πενήντα χρόνια στηριχτήκαμε στο εθνικό μας αυτό καύσιμο και αυτό «την έκανε τη δουλειά του». Από το 2013 και μετά, όμως, ο λιγνίτης θα πάψει να είναι το φθηνό καύσιμο, θα γίνει ακριβό καύσιμο και γι’ αυτό και βαδίζουμε, όσο πιο γρήγορα μπορούμε, σε μια άλλη κατεύθυνση: Πλήρης αντικατάσταση των περισσότερων μονάδων της ΔΕΗ που καίνε λιγνίτη με μονάδες ίδιας, ή ανάλογης δυναμικότητας που θα καίνε πια το πολύ πιο ευγενές καύσιμο, το φυσικό αέριο. Άρα, σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση πηγαίνουμε“. Την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή που η Γερμανία κατασκεύαζε τις σύγχρονες λιγνιτικές μονάδες ΒοΑ, ΒοΑ2 & ΒοΑ3 στη Β.Ρηνανία-Βεστφαλία, Boxberg και Schwarze Pumpe στη Σαξωνία, αυτές που διασφαλίζουν το μέλλον του λιγνίτη στη Γερμανία, ο Μανιάτης με τη Μπιρμπίλη, (και προφανώς όχι μόνο αυτοί), αποφάσιζαν να δέσουν την Ελληνική ηλεκτροπαραγωγή στο πιο ακριβό καύσιμο, στο φυσικό αέριο. Σ’ αυτό που εγκαταλείπεται πλέον σ’ όλη την Ευρώπη για χάρη του λιθάνθρακα!
- Ποια είναι η πραγματική συμβολή των αιολικών στην παραγωγή ηλεκτρισμού;
- Ποια είναι η μείωση εκπομπών CO2 την οποία πετυχαίνουν τα αιολικά;
- Πόσο θα μας κοστίσουν τα αιολικά;
- Γιατί χρειάζεται “υποστήριξη” και μάλιστα “εντονότερη” ο κλάδος των αιολικών;
- Ποιο το εθνικό συμφέρον απ’ τους “ευρωπαϊκούς στόχους 20-20-20”;