Οι αξίες και τα ιδανικά νοηματίζουν τη ζωή (Ηλ. Μάρκου)

Στο μυαλό του δεν μπορούσε να βολέψει την άποψη και τη θέση κάποιων, δήθεν προχωρημένων στη σκέψη, ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα γρανάζι της κοινωνικής μηχανής με συγκεκριμένη περίοδο ανθεκτικότητας και αντοχής και με ημερομηνία λήξης.
Δεν μπορούσε να διανοηθεί την υπόθεση της δήθεν αλήθειας, ότι η ανθρώπινη ύπαρξη, ο σκοπός και ο προορισμός της, όλα εξαντλούνται στα στενά περιθώρια της σύντομης διαδρομής της στον παρόντα κόσμο. Ήθελε πολύ να πιστέψει, πως κάπου πολύ βαθιά στην ψυχή του ανθρώπου υπάρχει ένα φως που αχνοφέγγει και δείχνει το δρόμο για το αύριο, το άγνωστο, το μυστήριο, διαλύοντας σαν και το πρώτο αυγινό χάραμα το τελευταίο και πυκνότερο σκοτάδι της παρούσας σύντομης ζωής, λίγο πριν το ξημέρωμα μιας άλλης παντοτινής και λαμπερής.
Δεν μπορούσε, όμως, να βρει στηρίγματα για να εδραιώσει μια τέτοια πίστη, αφού όλα λειτουργούσαν στο μυαλό του με τη λογική και μόνο. Έτσι, μέσα απ΄τις αναζητήσεις του, τις μελέτες και τις ατέρμονες συζητήσεις, άρχισε να σχηματίζει την πεποίθηση πως η συνείδηση του ανθρώπου για το μέλλον δεν πρέπει απαραιτήτως να διαμορφώνει πάντα συγκεκριμένες και ξεκάθαρες εικόνες.
Αρκεί  ν΄αφήνει πάντα ανοιχτή μια χαραμάδα για να περνάει το φέγγος της ελπίδας, αυτό που έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώνει το παρόν, όσο προβληματικό και ζοφερό κι αν είναι.
Το απαλό γαλάζιο εκείνο φως, που έρχεται μέσω της συνείδησης απ΄το μυστήριο του μέλλοντος, είναι αυτό που ουσιαστικά συντελεί στο να ευδοκιμήσει μέσα στον κάθε άνθρωπο, ο ηθικο – πνευματικός κόσμος και τελικά να καρποφορήσουν εκείνες οι αξίες και τα ιδανικά που νοηματίζουν τη ζωή του…………
Ηλίας Κ Μάρκου