Όταν η‭ «‬κρίση‭» ‬οδηγεί σε κοινωνικό σεισμό‭! (Διαμαντή Βαχτσιαβάνου)

Αν κατά τον Πλάτωνα‭ ‬«κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν‭»‬,‭ ‬οι κυβερνώντες,‭ ‬πρέπει να σκιάζονται περισσότερο‭ ‬τους εχθρούς που‭ ‬τους επιτίθενται ή‭ ‬τους φίλους που τους κολακεύουν‭;
Πόσο πρέπει να αμφισβητούνται οι‏ ‎«καλές‏»‎ προθέσεις‏ ‎«συμμάχων‏»‎,‏ ‎όταν το αποτέλεσμα αυτών των‭ ‬«αγαθών‭» ‬προθέσεων δημιουργεί αρνητικό πλεόνασμα,‭ ‬για κάθε τι που άπτεται των συμφερόντων του κράτους‭;
Αν το ρήμα‏ ‎«κρίνω‏» ‎σημαίνει‭ ‬«ξεχωρίζω‭»‬,‭ ‬η‭ «‬κρίσις‭» ‬είναι το ρήγμα που προκαλεί η αναταραχή.‭ ‬Μια αναταραχή,‭ ‬που εάν δεν εντοπισθούν τα σημεία που ηλεκτρίζουν την ατμόσφαιρα και εάν δεν αποφορτισθούν τα‭ ‬«αναμμένα φορτία‭»‬,‭ ‬τότε οδεύουμε προς περαιτέρω όξυνση και σίγουρο κοινωνικό σεισμό‭!
Η κρισιμότερη φάση ενός πολέμου έλεγε ο Κλαούζεβιτς,‏ ‎είναι η προ της αρχής αυτού κατάσταση.‭ ‬Αν ζυγιστεί σωστά η κατάσταση στο αρχικό της στάδιο,‭ ‬από εκεί θα εξαρτηθεί και η σωτηρία ή ο χαμός‭!
Όπως και να έχει,‏ ‎στην περίεργη και επικίνδυνη κατάσταση που βιώνουμε,‭ ‬καλούμαστε να επιβιώσουμε σε μια οικονομικά βαλλόμενη εμπόλεμη ζώνη και ο πόλεμος αυτός είναι προηγμένης τεχνολογίας.‭ ‬Είναι ο σύγχρονος και πιο επικίνδυνος πόλεμος όλων των εποχών,‭ ‬ο οποίος καταγράφεται ως ο πόλεμος της‭ ‬«4ης γενεάς‭» ‬και ως εκ τούτου,‭ ‬είναι απρόβλεπτος‭!
Ας βάλουμε‏ ‎όλα τα ζητούμενα στην πρέσα και ας δούμε‭ ‬«τις πταίει‭»‬.‭ ‬Ας δούμε εάν η κοινοβουλευτική δημοκρατία στηρίζεται στα πόδια της ή είναι ευνουχισμένη.‭ ‬Όπως και την ευθύνη συμμετοχής των κομμάτων στο πάρτι αποδόμησης του δημοκρατικού πολιτεύματος με την ανικανότητα,‭ ‬την διαφθορά,‭ ‬την διαπλοκή και την απόλυτη ιδιοτέλεια.‭ ‬Στα προσμετρούμενα σε αυτό τον κατήφορο,‭ ‬πρέπει να υπολογίσουμε τον τρόπο λειτουργίας και άλλων θεσμικών οργάνων,‭ ‬όπως τα συνδικάτα,‭ ‬τα ΜΜΕ,‭ ‬τον‭ ‬άβουλο‭ ‬προεδρικό θεσμό,‭ ‬κλπ.‭!
Αλήθεια όμως,‏ ‎πώς να πιστέψεις ότι λειτουργεί ο θεσμός της δημοκρατίας,‭ ‬όταν η Βουλή‭ ‬«λειτουργεί‭»‬ με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου‭;‬ Όταν‭ ‬ξένοι επιτηρούν τα οικονομικά και την εν γένει λειτουργία του κράτους,‭ ‬με τον λαό‭ ‬να πένεται έως τελικής κατάρρευσης‭ ‬;
Αυτή είναι εικόνα δημοκρατικής ανεξάρτητης πολιτείας ή προτεκτοράτου του περασμένου αιώνα‏;
Αν πιστέψουμε πώς‏ ‎δεν χρειάζεται απλά να έχεις στόχο,‭ ‬αλλά πρέπει να ξέρεις και σημάδι,‭ ‬τότε το ερώτημα είναι αν χρειάζεται η χώρα νέα δάνεια ή κάτι άλλο.‭ ‬Εάν‭
επιλέξουμε το‭ ‬«κάτι άλλο‭»‬,‭ ‬τότε χρειαζόμαστε άλλους πολιτικούς που να πούνε την αλήθεια,‭ ‬να αξιοποιήσουν τον πλούτο της Ελλάδας,‭ ‬να‭ (‬απο)χαιρετήσουν την τρόϊκα,‭ ‬με τσαγανό να σταματήσουν την‭ (‬απο)πληρωμή των δήθεν χρεών‭ (‬υπάρχουν,‭ ‬αλλά όχι τόσα‭) ‬και να ανοίξουν πανιά για αληθινή ανάπτυξη της οικονομίας‭!
« Όταν το πλοίο δεν ξέρει που πάει,‏ ‎κανένας άνεμος δεν είναι ούριος‭»‬,‭ ‬κατά τον διανοητή της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας της Γαλλίας‭ ‬Ετιέν ντε λα Μποεσί.
‏ ‎Να θυμίσουμε εδώ και την διαχρονικότητα του φιλοσοφικού λόγου του δικού μας‭ ‬Θουκυδίδη‭ (‬460-360‭ ‬π.χ.‭)‬ :‭ « ‬Προδότης δεν είναι αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδας στους εχθρούς,‭ ‬αλλά και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα,‭ ‬εν γνώσει του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιωθεί το βιωτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει‭…»‬
Έτσι,‭ ‬με προγραμματισμένο λόγο και πολιτική Ομερτά,‭ ‬όλα οδηγήθηκαν εκεί που είχε προαποφασισθεί‭ (‬ΟΝΕ,‭ ‬ΕΥΡΩ,‭ ‬ΔΝΤ,‭ ‬αγγλικό δίκαιο‭)‬.‭ ‬Οι χειροκροτητές‭ – ‬ψηφοφόροι και σε αυτό το στημένο παιχνίδι προσέφεραν τις καλύτερες υπηρεσίες στο‭ «‬σύστημα‭»‬,‭ ‬νομιμοποιώντας με την ψήφο τους το προαποφασισμένο παιχνίδι‭ !
Από την παράσταση αυτή φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν,‏ ‎εκτός των πολιτικών,‭ ‬τα ΜΜΕ και οι συνδικαλιστικοί φορείς.‭ ‬Μέγιστος και εδώ ο ρόλος των προθύμων της αυτοαποκαλούμενης‭ ‬«προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης‭»‬.‭ ‬Φυσικά,‭ ‬όπως πάντα,‭ ‬για το καλό της μητέρας πατρίδας και την σωτηρία του Έθνους‭ !
Διαχρονικός και πάντα επίκαιρος ο προαναφερόμενος Γάλλος διανοητής‏ ‎Ετιέν ντε λα Μποεσί‭ ‬:‭ «…‬φτωχοί,‭ ‬εξαθλιωμένοι και χαζοί άνθρωποι,‭ ‬έθνη αποφασισμένα για την ίδια σας την δυστυχία και τυφλά στο δικό σας χαμό‭! ‬Αφήνεσθε να στερήσθε μπροστά στα ίδια σας τα μάτια,‭ ‬το καλύτερο μέρος των εσόδων σας.‭ ‬Τα χωράφια σας λεηλατούνται,‭ ‬τα σπίτια σας ληστεύονται,‭ ‬τα οικογενειακά σας κειμήλια αφαιρούνται.‭ ‬Ζείτε με έναν τέτοιο τρόπο,‭ ‬ώστε να μην μπορείτε να θεωρήσετε ούτε ένα πράγμα δικό σας‭… ‬Δεν σας ζητώ να θέσετε τις χείρες πάνω στον τύραννο για να τον ανατρέψετε αλλά,‭ ‬απλώς,‭ ‬να μην τον στηρίζετε πλέον.‭ ‬Τότε θα τον παρατηρήσετε σαν ένα μεγάλο κολοσσό,‭ ‬του οποίου αποσπάσθηκε το βάθρο,‭ ‬να πέφτει από το ίδιο του το βάρος και να σπάει σε κομμάτια‭»‬.
‏ ‎Ένα κείμενο γραμμένο τον‭ ‬16ο αιώνα,‭ ‬αλλά τόσο επίκαιρο σήμερα,‭ ‬όπου οι λίγοι και πάλι στερούν τα πάντα από τους πολλούς.‭ ‬Δημεύεται η αγροτική‭ – ‬αστική‭ ‬γη και τα σπίτια και αφαιρούνται με φοροκλεπτικά νομοσχέδια ότι αποκτήθηκαν με στερήσεις και θυσίες‭ ‬μιας ολόκληρης‭ ‬ζωής.‭ ‬Από ντόπιους μεσάζοντες και ξένους σαράφηδες‭!
Οι τελευταίες σειρές του κειμένου είναι ίσως οι σημαντικότερες,‏ ‎διότι θα μπορούσαν να είναι και το μήνυμα για τις επερχόμενες εκλογές…Μια ακόμα λάθος ψήφος,‭ ‬ίσως είναι η αιτία της τελικής εξόντωσης του ψηφοφόρου αυτόχειρα‭!
Η ψήφος όταν σωστά χρησιμοποιείται,‏ ‎έχει τη δύναμη να γκρεμίζει κολοσσούς από τα βάθρα τους,‭ ‬κόντρα στην‭ ‬δημοσκοπική λαίλαπα που επιδιώκει να διαμορφώσει τους‭ «‬καταλληλότερους‭» ‬υπηρέτες του συστήματος,‭ ‬μέσα από φυτείες ελαιώνων και παραποτάμιες διαδρομές γεμάτες λασπόνερα‭!