Κόντευαν μεσάνυχτα στο περιβόλι του ουρανού, η ατμόσφαιρα δροσερή και τίποτα δεν προμήνυε κάτι κακό. Μια φωνή όμως σπάει ξαφνικά την ησυχία, με τον Ανδρέα να ανακατεύει το λευκό σεντόνι από σύννεφα, μουσκεμένος στον ιδρώτα και κάτι να ψιθυρίζει.
Ο Κώστας παλιός του γνώριμος από τα γήινα χρόνια, τον πλησιάζει ανήσυχος και ρωτάει τι είναι αυτό που τάραξε τον γαλήνιο ύπνο του.
- Είδα Κώστα μου, λέει ο Αντρέας, το πολιτικό προσωπικό κάτω στη γη σε ασπρόμαυρη ταινία σαν σε μνημόσυνο, να τυλίγει την Ελλάδα σε λαδόκολλα για ψήσιμο με εντολή των ξένων, με ένα πρόγραμμα αυτοκτονίας που το έλεγαν «μνημόνιο». Και συμμετείχαν σε αυτό το έγκλημα Κώστα μου όλοι. Και οι δικοί μου και οι δικοί σου και ένας καινούργιος που τον έλεγαν Αλέξη. Αυτός ο τελευταίος είχε καλές προθέσεις στην αρχή, αλλά κάπου έμπλεξε και κάτι στράβωσε. Μετά τις υπογραφές σε τρία «μνημόνια-μνημόσυνα», άκουσα τη φωνή του Ν. Ξυλούρη να τραγουδάει λυπημένα «δεν έχουμε ποτάμια, δεν έχουμε πηγάδια, δεν έχουμε πηγές, μονάχα λίγες στέρνες άδειες κι αυτές». Μας τα πήραν όλα Κώστα μου!
Δεν έφταναν όλα αυτά, έρχεται να με ταράξει και τούτο που θα σου πω τώρα. Χαρίσαμε στους Σκοπιανούς την ιστορία μας, δίνοντάς τους το όνομα Μακεδονία. Γι αυτή τη Μακεδονία που εσύ δάκρυσες κι εγώ είπα πως η Μακεδονία είναι Ελληνική και δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν.
Τότε είδα από μακριά τον Αλέξανδρο τον Μέγα να μας μουντζώνει και να φωνάζει «σε αυτούς παραδώσατε τα κόμματά σας»; Ξύπνησα με εφιάλτες Κώστα μου και δεν μπορώ να ηρεμήσω. Ο ορίζοντας εκεί κάτω θυμίζει θύελλα φωτιάς και ενώ οι πολίτες περίμεναν από τους πολιτικούς όραμα εξόδου από τα βάσανα, αυτοί απλά κάνουν αναλύσεις για το πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν και συντηρούν.
Βλέπω την κοινωνία να μην αντέχει άλλο, το ανεπάγγελτο πολιτικό προσωπικό να δίνει ασπιρίνες με pass, αλλά έτσι που πάμε, όσες μεσοπρόθεσμες πιρουέτες κι αν κάνουν, δεν πείθουν. Με αυτά που έκαναν, δεν δίνουν ελπίδα και προοπτική.
- Και εγώ Αντρέα μου, λέει ο Κώστας, βλέπω εφιάλτες και όπως οδηγούν τα πράγματα οι επίγονοί μας, μάλλον έρχεται το τέλος της μεταπολίτευσης με πάταγο. Οι Γερμανοί ξανάρχονται και τώρα παίρνουν τα πάντα δίχως όπλα. Χωρίς μια ντουφεκιά όλα δικά τους. Κι εμείς Αντρέα μου κάναμε λάθη. Δεν απαιτήσαμε τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο, όταν ακόμα και ο Μουσολίνι είχε παραδεχτεί. Πώς οι Γερμανοί πήραν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους. Με τις αποκρατικοποιήσεις εκποιούν όχι μόνο την εθνική περιουσία, αλλά και την αξιοπρέπεια του λαού που τους πίστεψε και τους ψήφισε. Δεν βλέπεις τι έκαναν με τους λιγνίτες. Έκλεισαν ορυχεία και ΑΗΣ και οι τιμές ηλεκτρικού έφτασαν στα ύψη. Αυτά τα εργοστάσια εγώ τα έκανα. Και φτάσαμε Αντρέα μου να διαλύεται το όραμα της κοινωνικής Ευρώπης. Κατάντησε ένα συνονθύλευμα μιας ελίτ για βαρόνους και βαρόνες. Έρχεται όμως και μια άλλη καταιγίδα που τη λένε κάποιοι «ακροδεξιά» και είναι σαν το «κακό μάτι» για κάποιους. Νομίζουν πως αυτό το φαινόμενο θα το διώξουν με μαγικό τρόπο. Αυτό το φαινόμενο όμως δεν προήλθε από φθονερή ματιά προς το πολιτικό σκηνικό, αλλά από το πλήθος των ανομικών φαινομένων, την έλλειψη ασφάλειας, την πρωτόγνωρη και αυξανόμενη σε αγριότητα εγκληματικότητα, την παράδοση των πόλεων σε (λαθρο)μετανάστες, την ανεργία, την έλλειψη προοπτικής για το μέλλον, την αναρρίχηση των ανεπάγγελτων κομματόσκυλων σε κάθε χρυσοπληρωμένη καρέκλα, τα στραβά μάτια στην παραβατικότητα των τσιγγάνων, τις αθρόες χρηματοδοτήσεις και τα προνόμια στους μαζικώς εισερχόμενους «πρόσφυγες και μετανάστες». Και όλα αυτά, όταν οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι φτωχοποιούνται. Έτσι Αντρέα μου ανεβαίνει η ακροδεξιά ή αν θέλεις ο φασισμός στην Ευρώπη. Ακροδεξιοί είναι όλοι αυτοί, οι σκεφτόμενοι και αγανακτισμένοι πολίτες; Δεν αντιλαμβάνονται πως η αγανάκτηση έρχεται από το σύνολο των αγρίως φορολογούμενων και πληττόμενων πανταχόθεν πολιτών;
Είδα αυτές τις μέρες και έναν άλλο εφιάλτη Κώστα μου, λέει ο Αντρέας. Είδα το «γλείψιμο» σε μια περίεργη μειοψηφία που τη λένε ΛΟΑΤΚΙ. Σε αυτή τη χώρα και γενικότερα στη νέα Δύση, φαίνεται πως είσαι σημαντικός και έχεις προτεραιότητα σε όλα, αν είσαι σε αυτή την κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ, πρόσφυγας, μετανάστης, άθεος, μουσουλμάνος ή και ζώο συντροφιάς. Είσαι ομοφοβικός και παρακατιανός αν είσαι παραδοσιακός πατέρας, μητέρα, χριστιανός, γηγενής. Οι ευρωπαϊκές αξίες που έχουν τις ρίζες τους στις χριστιανικές αξίες, παράλληλα με τις αξίες της Αρχαίας Ελλάδας και της Αρχαίας Ρώμης, συγκροτούν την ευρωπαϊκή ταυτότητα. Αυτή την ταυτότητα που προσπαθούν να αφαιρέσουν με όσα γίνονται σήμερα. Και με στεναχωρούν ιδιαίτερα Κώστα μου αυτά που βλέπουμε με την παραβατικότητα των νέων. Οι νέοι ελλείψει προτύπων από την οικογένεια, το σχολείο, τη μεγάλη κοινωνία, αντιγράφουν τη βία των social media και των τηλεοπτικών σειρών.
Είμαι περίεργος Κώστα μου με τα όσα γίνονται με την μειοψηφία των ΛΟΑΤΚΙ. Δικαίωμα των ΛΟΑΤΚΙ να συνάπτουν «σύμφωνα», με σκοπό να αφήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία στους δικούς τους ανθρώπους και όχι π.χ. σε όσους δεν γουστάρουν, έχει προβλεφτεί με νόμο. Αλλά άλλο αυτό, είναι άλλο θέμα και άλλο η θεατρικού τύπου δημόσια αποτίμηση τελετής νυμφεύσεως και κινηματογραφικής σκηνοθεσίας, παρωδίας «γάμου» και υιοθεσίας αγοριών κατ’ επιθυμία και προτεραιότητα!
Η αλήθεια Αντρέα, λέει ο Κώστας, είναι πως σε όλα αυτά και κυρίως στο τελευταίο, δεν συμφωνεί ούτε όλο το ΠΑΣΟΚ ούτε όλη η δική μου Νέα Δημοκρατία. Στο άκουσμα αυτών, ο Αντρέας έδειξε κάπως να ησυχάζει. Μόνο που – συνεχίζει ο Κώστας -, όσοι διαφωνούν πρέπει να το δείξουν σύντομα, πριν είναι πολύ αργά.
Πρέπει όμως Αντρέα μου να πούμε πως στα χρόνια μας, η τότε ΕΟΚ είχε ηγέτες μεγάλου βεληνεκούς, ενώ τώρα ρηχούς, που ούτε το όνομά τους δεν θέλω να πω. Πρέπει να παραδεχτούμε πως ο λαός έχει δίκιο που απαξιώνει την πολιτική και τους πολιτικούς, με όσα βλέπει και υποφέρει.
Και αυτή η κάποτε δική σου «Νέα Δημοκρατία» Κώστα μου, από εθνικό κόμμα μετατρέπεται σε διεθνιστικό κόμμα. Εκτός από αγνώριστη, γίνεται και αχάριστη, απέναντι στον κόσμο που την ψήφισε.
Μήπως το κάποτε δικό σου ΠΑΣΟΚ που το κατάντησαν ΚΙΝΑΛ, έχει κάτι να θυμίζει εσένα, του λέει ο Κώστας. Πράγματι έγιναν αγνώριστοι Κώστα μου. Και τώρα αυτόν το νέο διχασμό για τους ΛΟΑΤΚΙ πού τον βάζεις. Εγώ δεν προλάβαινα να «εξυπηρετώ» τόσες γκόμενες κι αυτοί το ξεφτίλισαν. Αυτούς τους πολύχρωμους τύπους, δεν θα τους εμπιστευόμουνα να μου φυλάξουν ούτε μια γλάστρα με κάκτους, όχι να υιοθετήσουν παιδιά!
Άντε τώρα Κώστα, λέει ο Αντρέας, να μην μπαίνουν ψύλλοι στ’ αυτιά μας, πως οι ευρωπιέσεις στο πολιτικό μας προσωπικό, δεν είναι ένα παιχνίδι των τραπεζιτών και του διεθνούς κεφαλαίου, για απόλυτη κυριαρχία επί του Ελληνικού εδάφους και των θαλασσών μας. Ό,τι δηλαδή δεν πέτυχαν με τα όπλα οι Γερμανοί, θα το πετύχουν τώρα με ανωμαλίες και εθνικό διχασμό.
Εδώ Αντρέα μου θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου και είμαι σίγουρος πως το μέλλον της χώρας με αυτή την πολιτική και αυτούς τους πολιτικούς, δεν έχει καμία τύχη!
Με τη χώρα υποθηκευμένη για 99 χρόνια λόγω μνημονίων, τους «μετανάστες» να έρχονται σωρηδόν και τον απόλυτο διχασμό της κοινωνίας, η χώρα αυτή δεν σώζεται με τίποτα!
Ας κοιμηθούμε Κώστα μου, δεν ξημέρωσε ακόμα και με το φως της μέρας, ίσως σκεφτούμε κάτι. Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι. Μόνον ο Θεός μπορεί να κάνει κάτι. Με τα «Σόδομα και Γόμορρα» όμως που βλέπει εκεί κάτω, θα θελήσει να κάνει κάτι; Για έναν λαό παράξενο και μαζοχιστή. Προπάντων μαζοχιστή, που πάντα έχει ένα εναλλακτικό πρόβλημα για κάθε λύση. Έναν Έλληνα «μεσασόλα, αρπακόλλα, κοκακόλα», που δεν το παραδέχεται κιόλας!
Θυμάσαι Αντρέα τι είχε πει ο Αλέκος Σακελάριος για τους Έλληνες; Οι Έλληνες χωρίζονται σε αμετανόητους άτιμους και σε μετανιωμένους τίμιους.
Μόνον η σωτηρία από τον Θεό, Αντρέα μου, αν κι αυτός θελήσει να τους σώσει με τόσες αμαρτίες και διχασμό που έχει πέσει εκεί κάτω.
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος