Πρωτογενής τομέας και διαχείριση υδάτινων πόρων. Νίκος Κοκκαλιάρης
Είναι πλέον ορατό ότι η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού της Γής καθώς και οι ανάγκες παραγωγής αγαθών διατροφής,μας προτρέπει να σκεφθούμε πλέον σοβαρά την διαχείριση των υδάτινων πόρων από όποια πηγή προέλευσης, προ κειμένου να συμβάλλουμε στην άριστη παραγωγική διαδικασία του πρωτογενούς τομέα με τις σύγχρονες εφαρμογές της τεχνολογίας και μηδενικό κόστος εκμετάλλευσης του αγαθού αυτού.
Γι αυτό πρέπει ν’ αναζητήσουμε κατ’ αρχήν φυσικήν ροήν υδάτων με όποιο μέγεθος δαπάνης
κατασκευής του έργου,
προς τις αρδευόμενες εκτάσεις, μειώνοντας το κόστος καλλιεργειών και παράλληλα μεγαλύτερη ποσότητα και καλύτερη ποιότητα προϊόντων ΓΗΣ. Έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο και δεν χωράει άλλη καθυστέρηση. Επομένως οι Δήμοι και οι Περιφέρειες μαζί με την Πολιτεία από σήμερα ν’ αρχίσουν καλύτερο προγραμματισμό τέτοιων έργων που έχουν πολλαπλά οφέλη για τους πολίτες όπως χαμηλό κόστος παραγωγής, όπως εξοικονόμηση ενέργειας, όπως απασχόληση & εισόδημα αξιοπρεπές των πολιτών της υπαίθρου, όπως επιστροφή του πληθυσμού στις ρίζες του χωριού για να κρατηθούν τα ήθη και τα έθιμα ζώντανά. Εκτός όλου αυτού του όφελου ς, το πλεόνασμα του εισοδήματος θα δώσει ώθηση στην τοπική αγορά καθώς και νέα φορολογηταία ύλη στο ΥΟΥΡΓΕΙΟ Οικονομικών.
Ότι έχει γίνει σ’ αυτόν τον τομέα έγινε με βήμα χελώνας γι αυτό και ερήμωσαν τα χωριά μας.
Σήμερα πρέπει να πάμε με το βήμα της εξελισσόμενης διαρκώς τεχνολογίας και γνώσεις του μέλλοντος χρόνου. Δηλαδή να επιδιώξουμε να δούμε πίσω απ’ το βουνό κι όχι τους πρόποδες του.
Η Πολιτεία έγινε μεγάλη Μαζόχα.
Ασχολείται με μανία για το πώς θα εισπράξει φόρους από τους μή έχοντες για τους έχοντες, με την ακρίβεια, με τα Μάρκετ Pass, με επιδόματα παντός τύπου, με τα κόκκινα δάνεια και τους πλειστηριασμούς, ενώ έπρεπε ν” ασχολείται με την απασχόλιση των πολιτών σε πραγματική παραγωγική κατεύθυνση που θα γεννούσε εισόδημα και θα αυτορρυθμίζονταν η οικονομία από μόνη της. Αυτό είναι το χονδρό λάθος του πολιτικού κόστους που λέμε. Αυτή η καρέκλα η ρουφιάνα χαντάκωσε τον Λαό.
Ευτυχώς η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ.
Νίκος Κοκκαλιάρης