ΣΑΪΤΑ (DERVEN H ΔΕΡΒΕΝΙ),  ΝΤΡΙΑΝΟΒΟ, ΤΡΙΑΝΟΒΟ, ΔΡΥΑΝΟΒΟ, ΔΡΥΟΒΟΥΝΟ. ΤΑ ΝΤΡΙΑΝΟΒΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ

380

 ΣΑΪΤΑ (DERVEN H ΔΕΡΒΕΝΙ),  ΝΤΡΙΑΝΟΒΟ, ΤΡΙΑΝΟΒΟ, ΔΡΥΑΝΟΒΟ, ΔΡΥΟΒΟΥΝΟ.

ΤΑ ΝΤΡΙΑΝΟΒΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ

Μέρος 1ο

Γράφει ο Παναγιώτης Κωστόπουλος

Σήμερα, με ένα κείμενο, σχετικά μακροσκελές, θα       προσπαθήσω να καταδείξω ορισμένα στοιχεία, που αφορούν τόσο την ονοματολογία του χωριού μας , ως Ντριάνοβο , ως Δρυάνοβο και ως Δρυόβουνο, όσο και την καθ’ ύλην υπόστασή του , εβρισκόμενο στη σημερινή του χωροταξική θέση. ( Επειδή θα είναι μακροσκελές, και η αποτύπωση-ανάρτηση στο F/B θα  είναι και κουραστική και «αλλόκοτη», όποιος θέλει , να μου στείλει το email του στο messenger , για να του προωθήσω αυτούσιο το κείμενο, και μόνο γι’ αυτό)

Τόσο η ανατρεπτική, αντισυμβατική μου   φυσιογνωμία, όσο και η γενικότερη τάση αμφισβήτησης de facto δεδομένων που με χαρακτηρίζει, με κάνουν να αντιτάσσομαι   , σε αυτονόητα, για πολλούς, δεδομένα.

Έννοιες, όπως α) de facto (ντε φάκτο < λατινική de facto < de (από), factum (γεγονός, πράξη)de facto^[2], το οποίο σημαίνει «κατά την πραγματικότητα» δηλ. είναι γεγονός,) β) ex officio (λατινική φράση ex officio, σημαίνει «αυτοδικαίως», και γ) de jure (Η λατινική φράση de jure , από τις λατινικές λέξεις de (από) και jus-juris, της 3ης κλίσης, ουδέτερο, αφαιρετική jure (νόμος, δίκαιο), ελληνική προφορά «ντε γιούρε») σημαίνει «εκ του νόμου» ή «εκ του δικαίου». Στη νομοθεσία, συχνά σημαίνει «αυτό που επιβάλλεται από το δίκαιο ή το νόμο ή γενικά το ηθικά ορθό»)Έννοιες δηλ. με τις οποίες τάσσονται  κρίνουν και προσδιορίζουν οι πολλοί, σχεδόν κάθε δεδομένο, εμένα με βρίσκουν αντίθετο ή κατ’ ελάχιστο προβληματισμένο.  

Ως οπαδός της άποψης, «ερευνάτε τας γραφάς», η κυρίως αντιδογματική μου στάση, αλλά και η σμίλη του νού και της προσωπικότητας μου, μου επιτάσσει, να κρίνω τα  αυτονόητα, πάντα διερευνητικά και «καχύποπτα» και να στέκομαι απέναντι στη εύκολη χρήση  έννοιών, όπως οι προηγούμένες δηλ. de facto= γεγονός πράξη, κατά την πραγματικότητα..δηλ. δεδομένο, ex officio= αυτοδικαίως, de jure= εκ του νόμου, εκ του δικαίου η το ηθικά ορθό, για μια ρηχή αντιμετώπιση δεδομένων. Ποτέ πχ δε θεώρησα ότι  de facto και ex officio , επειδή το Δρυόβουνο σημαίνει βουνά με βελανιδιές, σημαίνει το ίδιο και το Δρυάνοβο, Τριάνοβο και Ντριάνοβο.

Επειδή λοιπόν «τριβέλιζαν», για το χωριό, από καιρό  το μυαλό μου, (πλην άλλων που  θα αναφερθώ σε άλλα κείμενα) δύο πράγματα..το τι πραγματικά,  σημαίνει η λέξη- όνομα Ντριάνοβο και γιατί το χωριό βρέθηκε –βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση, είπα (ως αντιδογματικός), να μην πράξω κατά τα ειωθότα, παρά να το ψάξω λίγο παραπάνω και να μη αποδεχτώ  τις υπάρχουσες, θεωρώ, απλοϊκές προσεγγίσεις.

1)   Μέχρι τώρα, πάρα πολύ σωστά, η λέξη-επωνυμία ΔΡΥΟΒΟΥΝΟ , ερμηνεύεται , ως βουνό (βουνά ) με δρύς. Δηλ αρχαια Ελληνική-Ελληνιστική δρύς=βελανιδιές και δημοτική Βουνό-βουνά (αρχ=όρος) (Δεν λέγεται Δρυόρος , αλλά Δρυόβουνο).

2)   Επίσης , πρό της μετονομασίας του σε ΔΡΥΟΒΟΥΝΟ με το Διάταγμα της 20-05-1927 ΦΕΚ Α 179/1927 το χωριό ονομαζόταν  Δρυάνοβο. Το Δρυάνοβο ερμηνεύεται  σχεδόν απ’ όλους σήμερα, όπως και το Δρυόβουνο δηλ. ως βουνό με δρύς , ΕΝΩ, είναι εντελώς διαφορετικό, αφού , ενώ το πρώτο συνθετικό το δρυά, μπορούμε να δεχθούμε , με επιφύλαξη βέβαια, ότι είναι δρύς=βελανιδιές..το δεύτερο συνθετικό είναι νόβο, εντελώς διαφορετικό από το βουνό και θα δούμε παρακάτω τι σημαίνει.

     Μετά τους βαλκανικούς πολέμους και την ενσωμάτωση και της Μακεδονίας στον Εθνικό κορμό, πραγματοποιήθηκε και η διοικητική διάρθρωση των νεοεισερχομένων διοικητικών δομών. Έτσι, τα δημογραφικά στοιχεία του χωριού τις αρχές του 20^ου   αιώνα                  αναφέρεται ότι η διοικητική διάρθρωση του χωριού,  έχει ως εξής:

 

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΡΧΙΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ:

Κοινότης ΔΡΥΑΝΟΒΟΥ Β.Δ. 19-12-1918, ΦΕΚ Α 260/1918.

ΕΔΡΑ: ΔΡΥΑΝΟΒΟΝ

ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΙ ΑΡΧΙΚΩΣ ΑΠΑΡΤΙΣΑΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ: ΔΡΥΑΝΟΒΟΝ

Με το Διάταγμα της 20-05-1927 ΦΕΚ Α 179/1927 ο συνοικισμός-κοινότης μετονομάστηκε σε ΔΡΥΟΒΟΥΝΟ

Στον παλιό κώδικα της Ιεράς Μονής Οσίου Νικάνορα (Ζάβορδας) του έτους 1534μ.χ το χωριό μνημονεύεται ως Τριάνοβον. Το χωριό σε άγνωστη χρονικά περίοδο, πιθανότητα μετά από κάποια επιδρομή, μετακινήθηκε από την τοποθεσία “Σαϊτα” στην λιγότερο ορατή και προσβάσιμη σημερινή του θέση. Χρονολογικές ενδείξεις για την μεταφορά του χωριού μπορούν να συναχθούν από την χρονολόγηση της εκκλησίας του χωριού. Η σημερινή κεντρική εκκλησία του χωριού είναι δισυπόστατη καθώς είναι αφιερωμένη τόσο στον Πολιούχο του χωριού Άγιο Μηνά όσο και στον Άγιο Δημήτριο. Η εκκλησία με την σημερινή της μορφή χρονολογείται από τις 18 Απριλίου 1859 στον ίδιο χώρο όπου προϋπήρχε ο ναός του Αγίου Δημητρίου με χρονολογία ίδρυσης στις 18 Απριλίου 1509. Στην πρόθεση 421 της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου σε χειρόγραφο 114 σελίδων αναφέρονται ονόματα διαφόρων συνδρομητών της Επισκοπής Σισανίου κατά τα έτη 1592/93 μ.Χ. και συγκεκριμένα το χωριό φέρει την ονομασία Τράνοβω (όπως αναφέρεται στο φ. 85β).

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ 1509 ΤΟ 1534 ΤΟ 1592-93 ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΡΑΝΟΒΩ Η ΤΡΙΑΝΟΒΟ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩΘΕΝ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ,  ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ ΝΤΡΙΑΝΟΒΟ

18 Απριλίιου 1859  Δευτερα

12 Απριλίου 1859 Τρίτη

18 Απριλίου 1509 Κυριακη

12 Απριλίου 1509 Δευτερα

Επίσης το χωριό ονομαζόταν Δρι(υ)άνοβο και προφερόταν επίσης, κατά την τοπική διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας ως Ντρ(ι)άνοβο. Ως Δριάνοβον αναφέρεται και στον κατάλογο του Μητροπολίτη Σισανίου Νεόφυτου κατά το έτος 1797 μ.Χ..,

ΝΤΡΙΑΝΟΒΟ Η ΤΡΑΝΟΒΟ

Έχοντας, κατ αρχήν,  αυτά τα στοιχεία-δεδομένα υπόψιν , περνώ στο τρίτο και σημαντικό χαρακτηριστικό. Εάν ρωτήσεις σχεδόν οποιονδήποτε συμπατριώτη, «μεταφράζοντας» τη λέξη-έννοια Ντριάνοβο η Δρυάνοβο σίγουρα και πάλι θα αναφερθεί στις δρύς..στα βουνά κλπ και σίγουρα θα παραβλέψει , τη διαφορετικότητα της έννοιας Ντριάνοβο , τόσο στην ολότητα, όσο και στην προσέγγιση βάσει των δύο συνθετικών, δηλαδή του Ντριά και το νόβο. Επίσης , με πολλούς που το συζήτησα, μου είπαν δεν έχουν καμιά ιδέα για του τι ακριβώς σημαίνει, απλώς εικάζουν.

Επειδή κάτι τέτοια « μι γκαζγκαλνούν», θέλησα να προσπαθήσω να το ψάξω λίγο παραπάνω.

Ξεκίνησα λοιπόν πρώτα με τη λέξη Ντριάνοβο, για να δώ τι πραγματικά σημαίνει αρχικά σαν ολότητα μέσω , της προσέγγισης των γλωσσών, όμορων χωρών της Βαλκανικής, της Τουρκικής γλώσσας (λόγω Τουρκοκρατίας), αλλά και της Λατινικής – Ιταλικής λόγω της κατάκτησης της περιοχής από τα στρατεύματα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, παλαιότερα. (Σε περιπτώσεις χρησιμοποίησα και την Αγγλική)

Τα Ευρήματα είναι τα εξής:

Α) ΝΤΡΙΑΝΟΒΟ

Ελλην. Ντριάνοβο = Дряново Βουλγαρικά

Дряново Βουλγαρικά = Dogwood Ελληνικά και Αγγλικα=σκυλόξυλο

Ελλην. Ντριάνοβο= Dryanovo Αγγλικά

Dryanovo Αγγλικά= Dryanovo Ελληνικά

Ελλην. Ντριάνοβο= Drjanovë Αλβανικά

Drjanovë Αλβανικά= Drjanovo Ελληνικά

Ελλην. Ντριάνοβο= DRIANOVA Τουρκικά

DRIANOVA Τουρκικά = ΝΤΡΙΑΝΟΒΑ Ελληνικά

Ελλην. Ντριάνοβο =Corniolo Ιταλικά Λατινικά

Corniolo Ιταλικά = Dogwood Ελληνικά

Corniolo Λατινικά = Κορνήλιος Ελληνικά

Trianovë αλβανικά=  Τριάνοβα Eλληνικά

Ελλην. Ντριάνοβο= Σλαβομακεδονικά Дрјаново

Σλαβομακεδονικά Дрјаново= Ελλην. Dryanovo

 

Corniolo Ιταλικά Λατινικά= Dogwood Ελληνικά = Σκυλόξυλο

ΟΠΩΣ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΣΕ ΑΓΓΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ , ΚΑΙ ΑΠΟ ΙΤΑΛΙΚΑ-ΛΑΤΙΝΙΚΑ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ DOGWOOD, ΠΟΥ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΥΛΟΞΥΛΟ. EINAI ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ ΓΙΑΤΙ:

«Σκυλόξυλο= θάμνος ή μικρό δέντρο βόρειων εύκρατων περιοχών, που αποδίδει σκληρή ξυλεία και καλλιεργείται για το διακοσμητικό φύλλωμα, τους κόκκινους μίσχους ή τα πολύχρωμα μούρα του.» (Ξέρουμε αν φύονταν την εποχή εκείνη στην περιοχή κάποιο δένδρο ή θάμνος μ αυτά τα χαρακτηριστικα; Γιατί αναφέρεται «θάμνος ή μικρό δέντρο βόρειων εύκρατων περιοχών» σαν τη δική μας περιοχή δηλαδή αλλά και όλης της Βαλκανικής)

Βουλγάρικα: Дряново ιταλικά: Corniolo ελληνικά και αγγλικα Dogwood η ελληνικά σκυλόξυλο Αλβανικά= Drjanovë= Drjanovo (Ελληνικά) ΤΟΥΡΚΙΚΑ= DRIANOVA Σλαβομακεδονικά Дрјаново

Β) Πάμε τώρα στη δεύτερη προσέγγιση. Στον παλιό κώδικα της Ιεράς Μονής Οσίου Νικάνορα (Ζάβορδας) του έτους 1534μ.χ το χωριό μνημονεύεται ως Τριάνοβον. Στην πρόθεση 421 της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου σε χειρόγραφο 114 σελίδων αναφέρονται ονόματα διαφόρων συνδρομητών της Επισκοπής Σισανίου κατά τα έτη 1592/93 μ.Χ. και συγκεκριμένα το χωριό φέρει την ονομασία Τράνοβω (όπως αναφέρεται στο φ. 85β).

ΤΡΙΑΝΟΒΟ λοιπόν

Τριάνοβον =  Ιταλικά tre anni

tre anni Ιταλ. = τρια χρόνια Ελλήνικά

Τριάνοβον = Λατινικά trium annorum

trium annorum Λατιν= τριών χρονών Ελληνικά

Τριάνοβον = βουλγάρικα на три години

на три години  βουλγ= τριών χρονών ελληνικά

τριάνοβον= Trianovë αλβανικά

Trianovë αλβανικά= Τριάνοβα Ελληνικά

ΩΣ ΤΡΙΑΝΟΒΟΝ , ΤΟΣΟ ΛΑΤΙΝΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΚΑ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ.

Γ) Πάμε τώρα να προσεγγίσουμε με το πρώτο συνθετικό ΤΡΙΑ και ΝΤΡΙΑ αλλά κυρίως με το Λατινικό NTRIA γιατί η μετονομασια έγινε την περίοδο της Ρωμαϊκης κατάκτησης

Ελην. Τριά=βουλγ Три =τουρ Üç λατιν. = Tribus  αλβ = tre  σερβ= три αγγλ=three

βουλγ Три= τρια Ελλην

τουρκ Üç = πετώ Ελλην

λατιν Tribus  = φυλή Ελληνικά

αλβ tre = τρία Ελληνικά

σερβικα три = τρία Ελληνικα

αγγλικά three= τρία ελληνικά

Ελην. Τριά= σλαβομακεδονικά Три

σλαβομακεδονικά Три= τρία Ελληνικα

 

Dria= дрия =δρία =ξηρός ΝΤΡΙΑ (τουρκικ¨α)= ÜÇ ÜÇ (ελληνικά)=πετώ

NTRIA Λατιν. = NTRIA τουρκικά δηλ. NTΡΙΑ

NTRIA Λατιν. = NTRIA Βουλγάρικα δηλ. NTΡΙΑ

NTRIA Λατιν. = НТРИА σλαβομακεδονικά δηλ. ΝΤΡΙΑ

NTRIA Λατιν. = NTRIA Αλβανικά δηλ. NTΡΙΑ

NTRIA Λατιν. = NTRIA Ιταλικά δηλ. ΝΤΡΙΑ

NTRIA Λατιν. = NTRIA Λατινικά δηλ. NTΡΙΑ

NTRIA Λατιν. = NTRIA Αγγλικά δηλ. NTΡΙΑ

NTRIA Λατιν. = NTΡΙΑ Ελληνικά

ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΧΘΕΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ, ΑΦΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΡΙΑ, ΦΥΛΗ,ΠΕΤΩ, ΞΗΡΟΣ..ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ δηλ ΤΡΙΑ, ΦΥΛΗ, ΠΕΤΩ, ΞΗΡΟΣ  Η ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΑ Η ΤΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΟ Β. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΝΤRΙΑ , ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΜΕ.

Δ) Δεύτερο συνθετικό ΝΟΒΟ και νοβο

ΝΕΟΣ˃ιταλικά˃Novo βουλγαρικα˃Ново αγγλικά˃new ελληνικά˃νέο

ΝΕΟΣ˃αλβανικά˃ligjor Αγγλικά˃LegAL Ελληνικά˃Νομικός

νοβο(ελλην)= Kasım (Τουρκικά) 

Kasım (Τουρκικά)  =Νοέμβριος Ελληνικά

Ελληνικά Νοβο = σλαβομακεδονικά Ново

σλαβομακεδονικά Ново = Ελληνικά Νέος

ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΑΙ ΝΟΒΟ Η νοβο  ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ:

νέο Ελλην = Yeni τουρκικά

νέο Ελλην = Нов Βουλγάρικα

νέο Ελλην = Ново σλαβομακεδονικά

νέο Ελλην = I ri Αλβανικά

νέο Ελλην = Nuovo Ιταλικά

νέο Ελλην = novus Λατινικά

νέο Ελλην = New Αγγλικά

ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΟ novus ΚΑΙ ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ Nuovo ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΟ ΝΟΒΟ ΤΟΥ ΝΤΡΙΑΝΟΒΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ  ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΕΟ- ΝΕΟΣ.

 

νοβο Ελλην = Kasım τουρκικά δηλ. Νοέμβριος η kas= φρύδι

νοβο Ελλην = ноем Βουλγάρικα δηλ. Νοέμβριος

νοβο Ελλην = Ноември σλαβομακεδονικά δηλ. Νοέμβριος

νοβο Ελλην = nëntor Αλβανικά δηλ. Νοέμβριος

νοβο Ελλην = novembre Ιταλικά δηλ. Νοέμβριος

νοβο Ελλην = Nov Λατινικά δηλ. Νοέμβριος

νοβο Ελλην = Nov Αγγλικά δηλ. Νοε

Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΧΕΔΟΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΛΩΣΣΕΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ.. ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ;; ΙΣΩΣ

 

ΑΝ ΟΜΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΒΟ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΔΗΛ NOVO  και novo ( επειδή η αρχική από αρχαιοτάτων χρόνων «Σαϊτα» , η Ντερβέν η Δερβένι επι Τουρκοκρατίας διαλύθηκε και ο νέοιδριθείς οικισμός κατά  την περίοδο της  Ρωμαικής κατάκτησης ονομάστηκε ΝΤΡΙΑΝΟΒΟ η Λατινικά NTRIANOVO ) έχουμε:

NOVO Λατιν. = YENİ τουρκικά δηλ. ΝΕΟ

NOVO Λατιν. = НОВО Βουλγάρικα δηλ. ΝΟVΟ H NEO

NOVO Λατιν. = НОВО σλαβομακεδονικά δηλ. NEO

NOVO Λατιν. = I RI Αλβανικά δηλ. ΝΕΟ

NOVO Λατιν. = NUOVO Ιταλικά δηλ. ΝΕΟ

NOVO Λατιν. = ΝΟVO Λατινικά δηλ. ΝΕΟ

NOVO Λατιν. = NEW Αγγλικά δηλ. NEO

NOVO Λατιν. = ΝΕΟΣ Ελληνικά

 

 novo Λατιν. = yeni τουρκικά δηλ. ΝΕΟ

novo Λατιν. = НОВ Βουλγάρικα δηλ. ΝΟVΟ H NEO

novo Λατιν. = нов σλαβομακεδονικά δηλ. NEO

novo Λατιν. = i ri Αλβανικά δηλ. ΝΕΟ

novo Λατιν. = nuovo Ιταλικά δηλ. ΝΕΟ

novo Λατιν. = ΝΟVO Λατινικά δηλ. ΝΕΟ

novo Λατιν. = new Αγγλικά δηλ. NEO

novo Λατιν. = ΝΕΟ Ελληνικά

 

 

ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ, ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΝΟVΟ Η νοvο ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΕΟΣ-ΝΕΟ. ΕΠΙΣΗΣ TO NTΡΙΑΝΟΒΟ ΑΝΑΓΡΑΦΟΤΑΝ ΛΑΤΙΝΙΚΑ NTRIANOVO. (ΑΠΟ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΣΤΑ  BOYΛΓΑΡΙΚΑ ΕΙΝΑΙ НТРЯНОВО ΚΑΙ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ НТРИАНОВО. ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ДРЯНОВА ΚΑΙ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ДРИАНОВА )

 

E) Πάμε τώρα να διαφοροποιήσουμε τα συνθετικά και να το προσεγγίσουμε με πρώτο συνθετικό το ΝΤΡΙΑΝ και το δευτερο το ΟΒΟ.

Ελλην. Ντριαν = Ιταλικά Adriano

Ιταλικά Adriano = Ελληνικά Αδριάνος

Ελλην. Ντριαν = λατινικά Adrianus

λατινικά Adrianus = Ελληνικά Αδριάνος

Ελλην. Ντριαν = Τούρκικα Adrian

Τούρκικα Adrian = Ελληνικά Ο Άντριεν

Ελλην. Ντριαν = Βουλγάρικα Адриан

Βουλγάρικα Адриан= Ελληνικά Αδριάνος

Ελλην. Ντριαν =Σερβικά Адриан

Σερβικά Адриан= Ελληνικά Αδριάνος

Ελλην. Ντριαν = Αλβανικά Adriani

Αλβανικά Adriani= Ελληνικά Αδριάνος

Ελλην. Ντριαν =Σλαβομακεδονικά Адријан

Σλαβομακεδονικά Адријан = Ελληνικά Αδριάνος

ΩΣ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΝΤΡΙΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ Η ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΔΡΙΑΝΟΣ  ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ; ΑΓΝΩΣΤΟ (π.χ. ίδρυση από κάποιον Αδριανό)

ΣΤ) Δευτερο συνθετικό ΟΒΟ

Ελλην. Οβο = Ιταλικά Ovo

Ιταλικά Οvo = Ελληνικά αυγό

Ελλην. Οβο = λατινικά Ovo

λατινικά Ovo = Ελληνικά αυγό

Ελλην. Οβο = Τούρκικα  Ovo

Τούρκικα Ovo = Ελληνικά Ovo (Χωρις μεταφ.)

Ελλην. Οβο = Βουλγάρικα Ово

Βουλγάρικα Ово = Ελληνικά αυτό

Ελλην. Οβο =Σερβικά Ово

Σερβικά Ово = Ελληνικά Ovo (χωρις μεταφ.)

Ελλην. Οβο = Αλβανικά Ovo

Αλβανικά Ovo = Ελληνικά Ovo

Ελλην. Οβο =Σλαβομακεδονικά Ово

Σλαβομακεδονικά Ово = Ελληνικά αυτό

 

Ζ) Αν χρησιμοποιησουμε το οvo το λατινικό ως δεύτερο συνθετικό έχουμε:

Λατινικά ovo = Ιταλικά uovo

Ιταλικά uovo = Ελληνικά αυγό

Λατινικά ovo = λατινικά Ovo

λατινικά Ovo = Ελληνικά αυγό

λατινικά Ovo = Τούρκικα  Yumurta

Τούρκικα Yumurta = Ελληνικά Aυγό

λατινικά Ovo = Βουλγάρικα яйце

Βουλγάρικα яйце = Ελληνικά ένα αυγό

λατινικά Ovo =Σερβικά Јаје

Σερβικά Јаје = Ελληνικά Αυγό

λατινικά Ovo = Αλβανικά vezë

Αλβανικά vezë = Ελληνικά αυγό

λατινικά Ovo =Σλαβομακεδονικά јајце

Σλαβομακεδονικά јајце = Ελληνικά ένα αυγό

 

ΩΣ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΟΒΟ, ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ ENΩ ΩΣ ΟVO ΛΑΤΙΝΙΚΟ  (μικρό )ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΑΥΓΟ. TO ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΟ-ΩΟΕΙΔΕΣ ΣΧΗΜΑ ΜΕ ΒΟΥΝΑ ΔΥΤΙΚΑ (ΚΑΡΔΑΡΑΔΕΣ), ΒΟΡΕΙΑ (ΤΣΑΠΟΥΡΛΙΑΝΟΣ), ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ (ΑΗ-ΓΙΩΡΓΗΣ) ΙΣΩΣ ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ (ΩΣ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΣ ΟΡΟΣ)

Η) Το Ελληνικό Ντριάνοβο

Ελλην. Ντριάνοβο= DRIANOVA Τουρκικά

DRIANOVA Τουρκικά = ΝΤΡΙΑΝΟΒΑ Ελληνικά

Ελλην. Ντριάνοβο =Corniolo Ιταλικά Λατινικά

Corniolo Ιταλικά = Dogwood Ελληνικά

Corniolo Λατινικά = Κορνήλιος Ελληνικά

Trianovë αλβανικά=  Τριάνοβα Eλληνικά

Ελλην. Ντριάνοβο= Σλαβομακεδονικά Дрјаново

Σλαβομακεδονικά Дрјаново= Ελλην. Dryanovo

Ελλην. Ντριάνοβο =Дряново Βουλγάρικα

Дряново Βουλγάρικα= Dogwood Αγγλικά & Ελληνικά = σκυλόξυλο

Θ . Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΛΕΞΗ DRYAS ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ , ΕΙΝΑΙ (ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΙΑΚΑΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΤΙΤΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΔΩΡΗΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛHΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΣΕΛ. 3)

Λατινικά dryas= kuru Τουρκικά

Kuru  Τουρκικά = ΞΗΡΟΣ Ελληνικά

Λατινικά dryas = Asciutto Ιταλικά

Asciutto Ιταλικά = ΞΗΡΟΣ Ελληνικά

dryas Λατινικά = ξηρός Ελληνικά

dryas Λατινικά =  thatë Αλβανικά

Trianovë αλβανικά=  ΞΗΡΟΣ Eλληνικά

Λατινικά dryas = Σλαβομακεδονικά сува

Σλαβομακεδονικά сува = Ελλην. ΞΗΡΟΣ

Λατινικά dryas = суха Βουλγάρικα

суха Βουλγάρικα = Ελληνικά ΞΗΡΟΣ

Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ  ΛΕΞΗ DRYAS (ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ) , ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΞΗΡΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ (ΩΣ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΣ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ).

 

Εδώ λοιπόν από τα Α,Β,Γ, Δ, Ε, ΣΤ , Ζ , Η & Θ μπορούμε να βγάλουμε κάλλιστα τα παρακάτω ασφαλή συμπεράσματα:

 

1)   Η ολοκληρωνένη λέξη-ονοματολογία  ΝΤΡΙΑΝΟΒΟ, ή DRIANOVA Τουρκικά, ή Corniolo Ιταλικά Λατινικά ή Dogwood Ελληνικά και Αγγλικά , ή Trianovë Αλβανικά ή Σλαβομακεδονικά Дрјаново ή ДРЯНОВА Βουλγάρικα…. ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ καλύτερα στη Νεοελληνική , ως σκυλόξυλο, που είπαμε παραπάνω τι είναι και πώς έχει το βασικό στοιχείο ότι φύεται και ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα όπως εμάς.(Σχετίζεται με κέδρους;; Κρανιές;; Ζμούρτς;;)( ϊσως όμως κάποιος που γνωρίζει τόσο την Ελληνική όσο και τη Βουλγαρική μπορεί να αποδώσει ΑΚΡΙΒΩΣ του τι σημαίνει  Дряново από τα Βουλγάρικα στα Ελληνικά ή Дрјаново από τα Σλαβομακεδονικά στα Ελληνικά)

2)   Η λέξη Νοβο, ή Novo  σημαίνει ΣΙΓΟΥΡΑ νέο.Η κατάληξη δηλαδη νοβο  στην ονοματολογία  Ντριάνοβο σημαίνει ΝΕΟ .Με το στοιχείο αυτό μπορούν να επιβεβαιωθούν , πάρα πολλά ιστορικά στοιχεία που γνωρίζουμε.

3)   Είναι πολύ πιθανό να έχουμε ΣΩΣΤΑ τα δύο συνθετικά novo = νέο  και dryas = ξηρός αλλά ο συνδυασμός να σημαίνει κάτι διαφορετικό…σίγουρα πάντως νέο.

4)   Επίσης τα δύο συνθετικά dryas=ξηρός και ovo=αυγό , μπορεί , επίσης να είναι ΣΩΣΤΑ αλλα ο συνδυασμός να σημαίνει κάτι άλλο.

5)  Πάρα πολύ πιθανό επίσης, είναι (όπως φαίνεται παρακάτω ) το Ντριάνοβο της Καστοριάς , μεταφράζεται από τη Βουλγαρική (Дряново) → Γλυκονέρι. (Το χωριό μας, με πάρα πολλές πηγές, βρύσες και νερά δεν ήταν πιθανόν να ονομάζεται έτσι;;)

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΑΝ, Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΕΦΑΛΑΙΑ Η ΜΙΚΡΑ ΓΡΆΜΜΑΤΑ Ή ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Η ΛΑΤΙΝΙΚΑ

Απ’ όλα τα παραπάνω, συνάγονται εύκολα και  είναι ΚΑΤΑΦΑΝΕΡΟ   ότι:

1)   Το όνομα Ντριάνοβο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από Δρύς και Βελανιδιες και είναι κάτι που κατατείνει αβίαστα σε ονοματολογία κάποιου-κάτι νέου( ως ΝΟΒΟ ή νοβο, NOVO ή novo , ΝΤΡΙΑ ή NTRIA, ντριά ή ntria, DRYAS ή drias και όβο ή ovo , κάτι που , μάλλον είναι συνδυασμός αυτών)

2)   Υπάρχει  πιθανότητα να σημαίνει  α. dogwood=σκυλόξυλο   β. να είναι συνδυασμός του ξηρός+νέος , με άλλο εννοιολογικό περιεχόμενο όμως, (πολύ πιθανόν ,με σίγουρο το νέο-καινούργιο), η γ. συνδυασμός του ξηρός+αυγό , με άλλο επίσης εννοιολογικό περιεχόμενο και σίγουρα νέο και δ. να είναι η ακριβής μετάφραση του Βουλγαρικού Ντριανόβου στα Ελληνικά, δ) Να είναι ακριβής η μετάφραση από τη Βουλγαρική Γλυκονέρι, όπως το Ντριάνοβο του Ν. Καστοριάς (παρακάτω)

3) Η  σημερινή θέση του χωριού ( ως από  ΝΤΡΙΑΝΟΒΟ σε ΔΡΥΑΝΟΒΟ και ΔΡΥΟΒΟΥΝΟ), είναι μια νέα θέση, προιόν μετακίνησης δηλαδή από κάπου αλλού, μετακίνηση που έγινε πρίν την 18 Απριλίου 1509 μ.Χ.  με βάση τα στοιχεία που έχουμε για την εκκλησία μας του Αγιου Δημητρίου -Αγίου Μηνά.

( ίδρυση ως Αγιος Δημήτριος 18 Απριλίου 1509 και 350 ακριβώς χρόνια μετά στις 18 Απριλίου 1859 , γίνεται δισυπόστατη , αφού πλέον γίνεται πολιούχος , ο Άγιος Μηνάς)

Ενισχυτικά αυτού είναι στοιχεία που συνέλεξα, από συγγράματα (πχ Κεραμόπουλου), το διαδικτυο αλλά κυρίως ενθυμούμενος, το δυνατόν,  μαρτυρίες γερόντων του χωριού.

Στην ιστορία λοιπόν του χωριού αναφέρεται:

 « Το χωριό σε άγνωστη χρονικά περίοδο, πιθανότητα μετά από κάποια επιδρομή, μετακινήθηκε από την τοποθεσία “Σαϊτα” στην λιγότερο ορατή και προσβάσιμη σημερινή του θέση. Χρονολογικές ενδείξεις για την μεταφορά του χωριού μπορούν να συναχθούν από την χρονολόγηση της εκκλησίας του χωριού.»

Η περιοχή «Σαίτα», είχε την ονομασία από το μικρό και πολύ γρήγορο φίδι σαΐτα ή από το ταχύτατο βέλος (σαΐτα). Προφανώς μετονομάστηκε στη συνέχεια ( μάλλον επί Τουρκοκρατίας) σε Δερβένι ή Ντερβένι . Τι σημαίνει Ντερβένι;

Η λέξη Δερβένι ή Ντερβένι (ουδετέρου γένους) προέρχεται από την τουρκική λέξη “ντερβέν”, που και αυτή είναι παραφθορά της περσικής «ντερμπέντ». Στην ελληνική γλώσσα άρχισε να χρησμοποιείται την περίοδο της Τουρκοκρατίας και διατηρήθηκε μέχρι και μετά την Επανάσταση του 1821, ως γεωγραφικός προσδιορισμός στενής διάβασης διαμέσου ορεινών όγκων, καθώς και είσοδος ή έξοδος πύλης προς ευρύτερη περιοχή. Συνώνυμη ήταν επίσης και η λέξη «κλεισώρεια» ή (περισσότερο σε χρήση) «Κλεισούρα».

Ακόμη όμως και σήμερα η περιοχή ονομάζεται από εμάς σαϊτα και σπανιως ντερβένι, αλλά πραγματικά είναι ντερβένι. (μήπως αναρωτηθούμε αν το Ντερβένι έρχεται εννοιολογικά κοντά με το Ντριάνοβο; Μάλλον όχι γιατί δεν υπάρχει καμία συσχέτιση με την Τουρκική)

Για να δούμε λοιπόν τι ήταν και που ήταν χωροταξικά η Σαϊτα. Σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιών,  η σαίτα , ήταν ένα μεγάλο κεφαλοχώρι , ευρισκόμενο χωροταξικά στο πιο καίριο και κρίσιμο σημείο (πράγματι ντερβένι). Ανάμεσα στα Βουνά του Αγίου Γεωργίου και του  Ριζού, σε μία στενωπό κυριου και καίριου ελέγχου των πάντων. (Αχαιολογικά ευρήματα από το ανασκαφικό έργο στην περιοχή της αρχ. Ομάδα του καθηγητή ΚΕΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ (ακαδημαϊκό, συγγραφέα και αρχαιολόγο).

Ηταν ακριβώς πάνω στο σημειο, διελευσης της Εγνατίας οδού, εντός της επαρχίας Ανασελίτσης του πρώτερου Μακεδονικού Κράτους. Στο σημείο (χωρική αρμοδιότητα της σαϊτας), διασταυρώνονταν , οσιαστικά , τρεις επαρχίες του Μακεδονικού κράτους. Η Ανασέλιτσα , η Ελίμεια και η Ορεστίδα επίσης η “Σαϊτα” ήταν πέρασμα ήδη από αρχαιοτάτων χρόνων το οποίο ένωνε τις σημερινές περιοχές της Καστοριάς με την περιοχή της Κοζάνης και την περιοχή του Μοναστηρίου (Μπίτολα) Πελαγονίας με την περιοχή της Ανασέλιτσας και κατ’ επέκταση των Ιωαννίνων . Για τον απόλυτο έλεγχο της περιοχής στα υψώματα , αλλά και σε καίρια σημεία η Σαΐτα δημιουργούσε κάστρα. Αυτό μαρτυρούν η ύπαρξη των κάστρων στην κορυφή του ριζού και του Αγίου Γεωργίου , που ΕΛΕΓΧΑΝ ΑΠΟΛΥΤΑ σχεδόν όλη την περιοχή. Δυτικά, στα όρια με την επαρχία της Ορεστίδος, υπήρχε άλλο κάστρο ελέγχου..το επονομαζόμενο καστρί, αλλά και άλλα σημεία ήταν σημεία ελέγχου όπως ο σταυρός. (Η μελέτη και πιστοποίηση ύπαρξης των κάστρων αυτών αναφέρεται από τον Αντώνιο Κεραμόπουλο στην μελέτη του “Ανασκαφαί και Έρευναι εν την Άνω Μακεδονία” στο περιοδικό Αρχαιολογική Εφημερίδα τόμος 71 του έτους 1932 σελ 80 επόμ). Η ύπαρξη δε οχυρώσεων επί του λόφου με το τοπωνύμιο Ριζός επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι επί του λόφου αυτού ευρίσκεται περιοχή με την ονομασία “Πόρτες”. Η ονομασία δε αυτή, όπως προκύπτει και από τις μελέτες του Αντωνίου Κεραμόπουλου, συγκεκριμένα “Έρευναι και Ανασκαφαί εν Δυτική Μακεδονία” στο περιοδικό Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας τόμος 87 έτους 1932 σελ 44 επόμ. και “Ανασκαφαί και Έρευναι εν την Άνω Μακεδονία” στο περιοδικό Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας τόμος 90 έτους 1935 σελ 42 επόμ., συνάγεται ότι είναι δηλωτική ύπαρξης οχυρής τοποθεσίας και περάσματος στρατηγικής σημασίας.  Οι οχυρώσεις χρονολογούνται στην προΒυζαντινή περίοδο ενώ αν μελετηθούν σε συνδυασμό με τα Πελασγικά Τείχη του γειτονικού χωριού της Εράτυρας η χρονολόγηση ανάγεται στην περίοδο προ του 700 π.Χ.. Οι οχυρώσεις πρέπει να επανακτίσθηκαν κατά την εποχή του Ιουστινιανού καθώς ο ιστορικός Προκόπιος μνημονεύει το φρούριο που βρίσκεται στο ύψωμα του “Αγίου Γεωργίου” με την ονομασία “Πέλεκα” .

Σύμφωνα με μαρτυρίες και στοιχεία πάλι, η εγνατία οδός , συνέχιζε διερχόμενη από το δρόμο που ονομάζουμε τουρκόστρατα (πολύ φαρδιά , για την εποχή ,οδός για την διέλευση πεζών , υποζυγίων και κάρων , που μετέπειτα τη χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι για μεταφορά εμπορευμάτων, οπλισμού, προιόντων κλπ , εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  εξ ου και Τουρκόστρατα).

Δυτικά, εντός της χωρικής αρμοδιοτητας της Σαΐτας, υπάρχει η συνέχεια της εγνατίας οδού , που σύμφωνα με μαρτυρίες και διηγήσεις, είναι ο δρόμος που βρίσκεται στην περιοχή του λατομείου , δίπλα από ένα εικονοστάσι που πάει ευθεία «στ καρτσάρ του λάκου», που είναι το σημείο που τελειώνει η Ανασέλιτσα  και αρχίζει η Ορεστίδα ,συνεχίζοντας δυτικά , διερχόμενη από την ορεστίδα.

Κάποιος σπουδαίος, που έφυγε από τη ζωή, πολυπράγμων και πολυδιαβασμένος τον οποίο και εκτιμούσα ( εκτιμώ) ιδιαίτερα μου διηγήθηκε , (για την «πτώση» διάλυση της Σαίτας) κάτι  για το οποίο ισχυρίστηκε ότι  είναι πολύ σίγουρος, επειδή το διάβασε σε πολύ επίσημο σύγγραμμα . Μου διηγήθηκε λοιπόν το εξής:

Στην αρχή της πρώτης χιλιετίας, μετά την πτώση του Μακεδονικού Κράτους,  οι Ρωμαίοι , εισέβαλαν στον Ελλαδικό χώρο μεσούσης του εμφυλίου τους πολέμου. Το 48 π.Χ. , (σύμφωνα και με τον καθηγητή κο Κεραμόπουλο), στην τοποθεσία έλαβε χώρα μάχη μεταξύ δυο ρωμαϊκών ιστορικών προσωπικοτήτων κατά το 48 π.Χ. και συγκεκριμένα μεταξύ του Μέτελλου Σκιπίωνα και του Δομιτίου Καλβίνου που είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή μέρους του ιππικού του Σκιπίωνα.. (Η επιχειρηματολογία του Αντωνίου Κεραμόπουλου ως προς την σύνδεση της περιοχής “Σαϊτας” με το πεδίο σύγκρουσης των στρατευμάτων των ανωτέρω αναλύεται στην μελέτη του “Ανασκαφαί και Έρευναι εν τη Άνω Μακεδονία” στο περιοδικό Αρχαιολογική Εφημερίδα τόμος 72 του έτους 1933 σελ 37 επόμ.). Φτάνοντας στην περιοχή, ο Μέτελλος Σκιπίωνας κατασκήνωσε στη  σαϊτα. (λόγω μάλλον της ιδιαίτερης, στρατηγικής της θέσης και της ιδιαίτερης,  σημασίας της  περιοχής).  Ο Καταδιώκων, κατέφτασε, και έγινε η μεγάλη σύγκρουση. Εδώ ο «πληροφοριοδότης» μου, (αλλά σύμφωνα και με τον καθηγητή Κεραμόπουλο)..  μου είπε ότι έγινε μια από τις μεγαλύτερες μάχες της εποχής  (  Σημειωτέον, ότι πολλά ευρήματα , όπως τόξα, δόρατα, βέλη κλπ βρίσκονται σε κάποιο μουσείο…νομίζω στη Θεσσαλονίκη). Χαρακτηριστικό επίσης είναι ότι βρέθηκαν πιθάρια τόξα δόρατα όχι μόνο στην περιοχή  με το τοπωνύμιο “Σαϊτα”, αλλά  και σε ενδείξεις πρότερων οικισμών στις περιοχές με τα τοπωνύμια “Βακούφκα”, “Βαϊνάθκα” και “Μπέστιανη”, πιστοποιήθηκαν δε  με την ύπαρξη ευρημάτων.

Την ίδια ιστορία ΑΚΡΙΒΩΣ,  μου   διηγήθηκε και ο παππούς μου ο Χρήστος ο Ζαχόπουλος ο οποίος δεν είχε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ σχέση με την πρωτη πηγή που προανέφερα. Ότι δηλαδή , το χωριό ήταν στη Σαΐτα,  χτυπήθηκε και διαλύθηκε και οι περισσότεροι ήρθαν εδώ που είμαστε τώρα , ένώ άλλοι πήγαν αλλού . (μου έλεγε πχ ότι πήγαν κάποιοι και σε κάποια  περιοχή  που την ονόμασαν Ντριανοφτσί , που σημαίνει μικρό Ντριάνοβο, αφού έφυγαν από τον κεντρικό κορμό του Ντριανόβου που είχαν πάει πρώτα ή άλλοι πήγαν δίπλα στο ποτάμι στην κουτσούφλανη, στα λεγόμενα «σπίτια». Πολλοί ,ίσως, πήγαν και σε άλλες περιοχές). Μάλιστα μου έλεγε , ότι την ίδια ιστορία του τη διηγήθηκε και ο παππούς του και ότι όταν το 1943 κάηκε το χωριό από τους Ιταλούς κατακτητές, κυνηγημένοι όλη η οικογένεια μετά το Σισάνι,  βρέθηκε στη Σιάτιστα. Εκεί ο σπιτονοικοκύρης που τους δέχθηκε και τους περιέθαλψε επειδή ήταν κυνηγημένοι, μαθαίνοντας πως είναι από το Ντριάνοβο , για να περάσει η ώρα, και λόγω της καταγωγής, του έφερε ένα βιβλίο σχετικό, που τα έλεγε όλα αυτά. Ο Παππούς μου πάντα το έψαχνε , αλλά δεν θυμόταν και δεν ήξερε σε ποιο σπίτι..ποιός τους φιλοξένησε..και δεν το βρήκε ποτέ.

Μετά τη σφοδρότατη σύγκρουση η Σαΐτα διαλύθηκε. Σημαντικό μέρος των εναπομενόντων  κατοίκων πήγε  εκεί που είναι το χωριό σήμερα. Συγκεκριμένα εγκαταστάθηκαν πρώτα στην περιοχή παδ. Επέλεξαν μάλλον  το σημείο για τέσσερις λόγους

1^ον) Επειδή καλυπτόταν ο βοράς από ψηλους όγκους απότομων βουνών (Τσαπουρλιάνους, ράχες κλπ) , καλυπτόταν το χωριό από τους ψυχρούς βορεινούς αγέρηδες σε μια περιοχή με  κλιμα ηπειρωτικό, με ιδιαίτερα ψυχρους χειμώνες. Ετσι το μικροκλίμα γινόταν ηπιότερο, πιο «γλυκό» και οι συνθήκες διαβίωσης , το μακρύ κυρίως διάστημα του χειμώνα..γινόταν καλύτερες

2^ον) Επελέγη η σημερινή θέση επίσης για να είναι  λιγότερο ορατή και προσβάσιμη η κίνηση προς το χωριό, ειδικότερα σε εισβολείς , επιτιθέμενους κλπ. ( άλωστε η εισβολή και διάλυση της σαίτας ήταν νωπή η μεταφέρονταν από γενιά σε γενιά με γλαφυρότητα κάνοντας τους μέλλοντες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για τις συνθήκες ασφάλειας της νέας περιοχής χωροθέτησης του χωριού). Πράγματι , από δυτικά οι καρδαράδες (δενδρόφυτοι πλήρως τοτε, σε άλλη γραφή θα εξηγήσουμε), ανατολικά ο ΑηΓιώργης και βόρεια ο τσαπουρλιάνος, ραχες, σταυρός , δημιουργούσαν μια περιοχή σχεδόν περίκλειστη με άνοιγμα μόνο προς το νότο, ιδιαίτερα ασφαλή.

3^ον) Το νέο χωριό κτίστηκε στο απότομο πρανές πυκνών δενδρόφυτων  βουνών , για να δημιουργούνται άμεσες συνθήκες διαφυγής , από κάθε επιτιθέμενο-κίνδυνο ανα πάσα στιγμή. Παλαιότερα νομίζω ότι κατάφεραν να διαφύγουν μέσω των βουνών και να αποφύγουν επίθεση των δυνάμεων του Αλή Πασά. Ιστορικά, σχετικά πρόσφατα, το 1943, όταν οι Ιταλοί έκαψαν το χωριό μας, το σύνολο σχεδόν των κατοικων κατάφερε να διαφύγει μέσω των βουνών και έτσι αποφύγαμε να έχουμε πολύ περισσότερα θύματα απ αυτά που είχαμε.

4^ον) Το σημείο είχε παρα πολλά νερα, βρύσες..τριστέλες πηγάδια. Στις αρχές του 19ου αιώνα, άνοιξη του 1806, κατά την περιήγηση του στην Μακεδονία ο Γάλλος περιηγητής Φρανσουά Πουκεβίλ ευρίσκεται στην Δυτική Μακεδονία και κατά την διαδρομή του από το Βογατσικό προς την Σιάτιστα διήλθε εξωτερικά του χωριού προσφέροντας την κάτωθι περιγραφή: “…. Οι εκτάσεις που διατρέχαμε κι όπου παρεμβάλλονται χείμαρροι με κοκκινωπό βυθό, ήταν την εποχή εκείνη σπαρμένες με σιτάρι, και σε απόσταση μιάμισης λεύγας από το Βογατσικό, αφού αναρριχηθήκαμε σε κάμποσες ραχούλες του Βερμίου, φτάσαμε στον ποταμό Σάδοβο, που πηγάζει δυόμιση λεύγες ανατολικότερα, πάνω στην ακρώρεια του βουνού. Από τις όχθες εκείνου του ποταμού, όπου υπάρχουν δυο μύλοι, κάναμε μισή λεύγα μέχρι να φτάσουμε λίγο πιο κάτω από το Δρένοβο, ένα χωριό με σαράντα χριστιανικές οικογένειες, όπου τα σπίτια είναι κτισμένα κοντά σε πάμπολλες πηγές με γάργαρα νερά, τα οποία διοχετεύονται σε τρία ξεχωριστά ποταμάκια για να εκβάλλουν στον Αλιάκμονα. Μετά από μισή λεύγα, διακρίνουμε τον Πέλκα…” 

Πάμε τώρα στο σημαντικό που προέλεγα..την ονοματολογία του χωριού ως Ντριάνοβο. Μετά την καταστροφή της Σαίτας το μεγάλο τμημα των κατοίκων πήγε και ίδρυσε στη θέση που είναι σήμερα το Δρυόβουνο το Ντριάνοβο. Ονομάστηκε Ντριάνοβο που όπως προείπαμε το δεύτερο συνθετικό , νόβο ,  προδίδει  ξεκάθαρα το ΝΕΟ. Όπως λέμε νεα φιλαδελφεια, νεα αγχιαλος, νεα μηχανιώνα, νέο ρύσιο, νεα καρβάλη..οικιστικές οντότητες που δημιουργήθηκαν μετά από μια καταστροφή .νέα νέα νέα …έτσι και το ντριάνοβο σημαίνει κάτι νέο… νεοιδριθέν; Νέα κατάσταση; Νέα πορεία;  Μακάρι να καταφέρουμε να αποκωδικοποιήσουμε και το πρώτο το ντρια αλλά κυρίως όλη τη λέξη .. το όνομα ντριάνοβο.

Συνεχίζεται…