Στις 12/3/2012 δημοσιεύθηκε ο «μαξιμαλιστικός» νόμος 4056/2012, ο οποίος εκ του αποτελέσματος κρίνεται ανέφικτος, που ίσως το μόνο που πέτυχε εμφανώς είναι να καταστήσει τον χώρο της αγροτικής (κτηνοτροφικής) επιχειρηματικότητας «παρόνομο» αφού μετά από εννέα (9) χρόνια εφαρμογής του το 85% των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων είναι χωρίς οριστικές άδειες λειτουργίας.
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα οι επιχειρηματίες-επαγγελματίες κτηνοτρόφοι υπεβλήθησαν σε απίστευτες ταλαιπωρίες, ταπεινώσεις, υποτίμησή τους ως πολιτών. Έχασαν αφάνταστες παραγωγικές ώρες «τρέχοντας» με τα χαρτιά τους, ως κλητήρες, από γραφείο σε γραφείο δημόσιου υπαλλήλου. Οι ενδιαφερθέντες κτηνοτρόφοι, για να ασκήσουν το επάγγελμά τους, πλήρωσαν τοπογράφους, συμβολαιογράφους, δικηγόρους, μελετητές, γεωπόνους, πολιτικούς μηχανικούς, Συντήρησαν-μισθοδότησαν ολόκληρο διοικητικό σύστημα γραμματέων, ελεγκτών, επιτροπών, …
Ούτε οι εγκύκλιοι και αποφάσεις όπως η ΚΥΑ 940/81279/4-8-2017 «Καθορισμός της διαδικασίας, των απαιτούμενων δικαιολογητικών για τη χορήγηση άδειας διατήρησης κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων καθώς και των προβλεπόμενων κυρώσεων σε εφαρμογή του άρθρου 17α του ν. 4056/2012 (Α΄52)» βοήθησαν την κτηνοτροφική επιχειρηματικότητα επαρκώς, διότι οι διάφορες υπηρεσίες δεν τον εφάρμοσαν αποτελεσματικά και ο νόμος 4711/2020 τον δυσκόλεψε.
Ενδεικτικά ως παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί ότι από τους 225 φακέλους για αδειοδότηση που υπέβαλλαν μέλη του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής στην ΔΑΟΚ Αν. Αττικής εκδόθηκαν ΜΟΝΟ 35 άδειες σε οκτώ (8) χρόνια! (Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου Ελληνικής Βουλής, 21/7/2020).
Ούτε ο νόμος 4711/29-07-2020 «Απλούστευση πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας ΥπΑΑΤ και άλλες διατάξεις» βοήθησε. Αντιθέτως, όσοι φάκελοι δεν ελέγχθηκαν «ακυρώθηκαν» και καταργήθηκε η δυνατότητα να γίνει έφεση των Επιτροπών της ΔΑΟΚ στον ΥπΑΑΤ με άλλους κριτές. Οι κτηνοτρόφοι καταδικάστηκαν να αποδεχθούν ότι πει η ΔΑΟΚ ή να εγκαταλείψουν την επιχειρηματική-παραγωγική τους δραστηριότητα. Και επειδή στους αγρότες το επάγγελμά τους είναι η ζωή τους, στην ουσία τους … «σκοτώνουν» και ταυτόχρονα καταστρέφουν τον ΜΟΝΟ πραγματικά παραγωγικό τομέα της εθνικής οικονομία, που παράγει πραγματικές αξίες (όχι απλά υπεραξίες ή υπηρεσίες).
Σε όλη την Αττική υπάρχουν 900 αιγοπροβατοτρόφοι, κάποιοι αγελαδοτρόφοι, πολλοί πτηνοτρόφοι, μερικοί με κουνέλια κλπ. Εκδόθηκαν τα εννέα χρόνια ταλαιπωρίας 98 συνολικά άδειες σε αιγοπροβατοτρόφους, δηλαδή ΜΟΝΟ 10,9%.
Όλοι οι υπόλοιποι υποχρεώθηκαν σε εκβιασμούς από τους εμπόρους (διότι δεν ήταν τυπικά σύννομοι), ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΘΟΥΝ από τα Σχέδια Βελτίωσης για να εκσυγχρονίσουν την επιχείρησή τους, ΔΕΝ μπορούν να κάνουν οικοτεχνία, για να ανασάνουν με τμηματική καθετοποίηση της παραγωγής τους και με εξασφάλιση ρευστότητας από την προσέγγιση καταναλωτών, ΔΕΝ βρίσκουν κεφάλαια κίνησης …
Αν σε όλη τ ην Ελλάδα οι κτηνοτρόφοι είναι περίπου 125.000, και πιθανόν τόσες περίπου οι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, τα εννέα χρόνια (2012-2021) εκδόθηκαν συνολικά, με τον νόμο 4056/2012, σε όλη την Ελλάδα 15.136 άδειες κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, και σε όλη την Αττική 376 (98 αιγοπροβατοτροφικές, 249 πτηνοτροφεία, 13 βουστάσια και 11 διάφορες).
Ένας ψύχραιμος τρίτος παρατηρητής της κατάστασης πιθανόν να συμπέραινε ότι η δημόσια διοίκηση ΑΠΕΤΥΧΕ. Διότι διοίκηση είναι η τέχνη του εφικτού. Βασικό χαρακτηριστικό κάθε νομοθέτησης είναι η ρύθμιση να είναι εφικτή, όχι απλά «ακαδημαϊκή» μελέτη για μια καταστροφική για όλους και για την ζωή μας «ουτοπίας».
Σχεδόν πουθενά ΔΕΝ υπήρξε συμμετοχή των θεωρητικά εξυπηρετούμενων πολιτών-κτηνοτρόφων, και ΔΕΝ προβλέφθηκαν μέχρι σήμερα μέσα στις δαιδαλώδης διαδικασίες να συμμετέχουν οι επιχειρηματίες κτηνοτρόφοι. Επιλεκτικά και μόνο χωρίς τους κτηνοτρόφους γίνονται όλα, ενώ σε πολλές άλλες κατηγορίες επιχειρηματιών προβλέπονται συμμετοχές, ακόμα και σε συμβουλευτικές επιτροπές, ακόμα και σε αποφασιστικές δομές. Ειδικότερα η περιαστική κτηνοτροφία μοιάζει να συγκεντρώνει όλη την απέχθεια των νυν αστών, πρώην παιδιών κτηνοτρόφων ….
Αν ο ορισμός της παράνοιας είναι να κάνεις, με τα ίδια εργαλεία & τις ίδιες μεθόδους, το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα, τότε κάθε λογικά σκεπτόμενος πολίτης θα περίμενε να γίνει κάτι διαφορετικό, για να μην συνεχίσουμε να έχουμε καταστροφή της κτηνοτροφικής επιχειρηματικότητας, όπως την αποτυπώσαμε στην Ανατολική Αττική.
Κάτι διαφορετικό θα μπορούσε να είναι:
Η συμμετοχή των οργανώσεων των επιχειρηματιώνκτηνοτρόφων στον σχεδιασμό των λύσεων για την αδειοδότηση της υφιστάμενης περιαστικής κτηνοτροφίας.
Η συμμετοχή των Κτηνοτροφικών τοπικών Συλλόγων στις επιτροπές αδειοδότησης στάβλων στις ΔΑΟΚ.
Η «προσωπική» αδειοδότηση κάθε επιχειρηματικής δράσης από επαγγελματίες κτηνοτρόφους, που είχαν κάποιας μορφής κτηνοτροφική επιχειρηματική δράση κατά την τελευταία 10ετία της ταλαιπωρίας.
Η «ειδική» πρόβλεψη χρηματοδότησης όσων θα αποκτήσουν «προσωπική αδειοδότηση» για εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεών τους.
Η δημιουργία Κτηνοτροφικών Πάρκων στον ίδιο Δήμο, για μετεγκατάσταση μέσα σε τρία (3) χρόνια από την έγκριση κάλυψης όλης της δαπάνης μετεγκατάστασης.
Η πρόβλεψη ένστασης επί των αποφάσεων των λεγομένων Επιτροπών αδειών σταυλισμού ΔΑΟΚ, που θα εκδικάζεται σε επίπεδο Υπουργείου από άλλους.
Η πρόβλεψη για Κτηνοτροφικές Μονάδες Καινοτομίας (ΚΤΗ.ΜΟ.Κ.) μέσα στον αστικό ιστό, για city farm και επισκέψιμες κτηνοτροφικές μονάδες.
Η δημιουργία Σχολών Κτηνοτροφικής Επιχειρηματικότητας μορφής Μαθητείας, με προσδιορισμό των αναγκών επαγγελματικής κατάρτισης από τους κτηνοτρόφους …
Το Υπουργείο Γεωργίας (ουσίας) κατάντησε Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (διαδικασίας) και φαίνεται ότι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων συνομιλεί μόνο με ή/& για τα αγροτικά προϊόντα. Το ΥπΑΑΤ δεν μιλά με την «ψυχή» της τροφής όλων μας, που είναι οι αγρότες-παραγωγοί πραγματικού πλούτου (ΑΞΙΑ). Και με την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, μην ξεχνάμε ότι οι εξ επαγγέλματος ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ του περιβάλλοντος είναι οι αγρότες (γεωργοί, κτηνοτρόφοι, ψαράδες, δασοκόμοι).
