ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΚΟΖΑΝΙΤΗ (97)
Προ ημερών εκοιμήθη ο πρώην μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κυρός Αμβρόσιος (Γιακαλής) στην Αθήνα και ετάφη στο Άγιον Όρος κατόπιν επιθυμίας του, Με καταγωγή από τη Μυτιλήνη, είχε εκλεγεί μητροπολίτης Κοζάνης το 1998, ενώ ενθρονίστηκε στη Μητρόπολη στις 15 Νοεμβρίου. Η υποδοχή είχε γίνει πάνδημος. Τον Φεβρουάριο του 2004 παραιτήθηκε λόγω ασθενείας.
Ήταν ένας ιερωμένος με σημαντικές σπουδές, διδάκτορας θεολογίας στο Καίμπριτζ της Αγγλίας, όπου είχε παραμείνει 10 χρόνια. Υπηρετούσε στην Αρχιεπισκοπή Θυατείρων (Μ. Βρετανίας) και λειτουργούσε κάθε Κυριακή για τους Έλληνες φοιτητές στα πανεπιστήμια Καίμπριτζ και Οξφόρδης.
Με τον μακαριστό Αμβρόσιο γνωριστήκαμε στην Αθήνα μετά την εκλογή του στη Μητρόπολη Κοζάνης, την 1ηΝοεμ. 1998 στο μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα, στον ναό της Αγίας Αικατερίνης όπου λειτουργούσε. Ήμασταν μαζί με τους αδελφούς Χαρίση και Γιάννη Γκατζόφλια .Εκεί συναντήσαμε και τον συμπατριώτη μας και φίλο Τάκη Κυρζόπουλο, οφθαλμίατρο. Είπαμε στον μακαριστό Αμβρόσιο μετά τη θεία λειτουργία ότι είμαστε από Κοζάνη, και μας προσκάλεσε να πιούμε καφέ στο αρχονταρίκι. Συζητήσαμε περί Κοζάνης και περί του θρησκευτικού συναισθήματος που έχει ο λαός της Κοζάνης. Μας είπε, «Χαίρομαι πολύ που θα συναντήσω θρησκευόμενους ανθρώπους, και θα είμαι ευτυχής να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας στην Κοζάνη, όταν θάρθω». Εκεί ήταν ,επίσης, και η προσφάτως αποβιώσασα μεγάλη Κυρία του θεάτρου Άννα Συνοδινού, την οποία και μας σύστησε, καθώς ήταν φίλη του.
Μου ζήτησε να τον επισκεφθώ την επομένη στο σπίτι του στον Χολαργό, όπου ήταν προϊστάμενος του ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού (Να θυμίσω ότι ένεκα αυτού όπως γνωρίζουμε, μετά την εγκατάστασή του στη Μητρόπολη Κοζάνης ανήγειρε ναό της Φανερωμένης στην περιοχή Πλατάνια Κοζάνης). Στο σπίτι του είχε μεγάλη βιβλιοθήκη, ένδειξη ότι μελετάει πολύ. Αφού τον ενημέρωσα για όσα ήθελε να μάθει σχετικά με την Κοζάνη και τη Μητρόπολη, με ρώτησε αν στο Επισκοπείο υπάρχει κάποια μεγάλη αίθουσα, για να κάνει συγκεντρώσεις και φιλολογικές συζητήσεις. Σκέφτηκα ότι θα έχουμε έναν φιλοσοφημένο Ιεράρχη, γεγονός που θα αποφέρει στην Κοζάνη πλούσια πνευματική συγκομιδή.
Στη συνέχεια μου ζήτησε να επισκεφθούμε για να γνωρίσει τον Μιχάλη Παπακωνσταντίνου (το μεγάλο αυτό τέκνο της Κοζάνης, που αποβίωσε τον μήνα Ιανουάριο του 2010). Έκλεισα ραντεβού και την επομένη πήγαμε στο γραφείο του αείμνηστου Μιχάλη Παπακωνσταντίνου επί της οδού Βασ. Σοφίας στο μέγαρο Μελά. Στο γραφείο ήταν και τα αδέλφια Γκατζόφλια, Χαρίσης και Γιάννης, ο οποίος είχε κουμπάρο τον Μ. Παπακωνσταντίνου. Συζήτησαν με τον Μιχάλη και μάλιστα και για το πανεπιστήμιο Καίμπριτζ από το οποίο πέρασε και ο Μιχάλης.
Ο μακαριστός Αμβρόσιος ήταν βαθιά μορφωμένος ιερωμένος, σεμνός, ταπεινός και πρόθυμος να μιλήσει με όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα με τους απλούς ανθρώπους, τους οποίους και εκτιμούσε. Η συμπεριφορά του έδειχνε πολιτισμό και καλλιέργεια. Οι ομιλίες του στην εκκλησία είχαν πάντοτε υψηλό θεολογικό περιεχόμενο και ποτέ δεν κακοφέρθηκε εναντίον κανενός. Κάποιο άρθρο του για τις ταυτότητες επί Χριστοδούλου είχε προκαλέσει αίσθηση στην εκκλησία της Ελλάδος , καθώς ήταν μια σοβαρή επιστημονική ανάλυση του θέματος.
Κάναμε πολλές συναντήσεις με τον μακαριστό μητροπολίτη. Μάλιστα αυτές γίνονταν και στο Σμάθκο, στο περίπτερο του Ορειβατικού, όπου πολλά μεσημέρια τρώγαμε εκεί με τη συντροφιά των αειμνήστων Χρ. Μπέσσα, Γ.Μπουντιούκου, ιατρών και του δικηγόρου Γιάν.Γκοβεδάρου, καθώς και με τους Γιάννη Γκατζὀφλια, Κώστα Κυρατσού και Ευριπίδη Τσιόπτσια (πρώην προέδρου του Ορειβατικού συλλόγου).Ο Ευριπίδης, που είναι περίφημος μάγειρας, ετοίμαζε τα φαγητά και άναβε το τζάκι. Οι συναντήσεις εκείνες άφησαν εποχή, και ο μακαριστός Αμβρόσιος τις ανέφερε συνεχώς και προέτρεπε για την επανάληψη.
Ο μακαριστός Αμβρόσιος ανέλαβε πρωτοβουλία για την ίδρυση Διορθόδοξου συνεδριακού κέντρου των Ανατολικών Ορθοδόξων χωρών της Ευρώπης, όπου θα πραγματοποιούνται μεγάλα και διεθνή συνέδρια. Ο χώρος που επιλέχθηκε ήταν ένα άγονο και πετρώδες αλλά αρκετά μεγάλο μέρος, ανεβαίνοντας δεξιά στο Σμάθκο, πριν από το ορειβατικό περίπτερο, το οποίο ανήκει στον Δήμο Κοζάνης που το παραχωρούσε τότε. Το είχαμε επιισκεφθεί μαζί με τον μακαριστό Αμβρόσιο στο βάθος φαινότανε η Κοζάνη και έμοιαζε ως μπαλόνι, Πανοραματική θέα. Το μεγάλο πνευματικό όραμα, δυστυχώς, δεν υλοποιήθηκε λόγω της παραίτησής του. Ένα τέτοιο συνεδριακό κέντρο, που λείπει από την Κοζάνη, θα αναβάθμιζε την πόλη και γενικότερα για τη Δυτική Μακεδονία, τόσο πολιτιστικά όσο και τουριστικά.
Ο Κύριος και Θεός μας να αναπαύσει τη ψυχή του μακαριστού Αμβροσίου και να τον κατατάξει στον αμπελώνα του. Η μνήμη του αιώνια. Εμείς θα τον θυμόμαστε πάντοτε, ως μία αξιόλογη μορφή της Εκκλησίας μας.