Καλό ταξίδι, φίλε μου. Διψάσαμε μαζί για γνώση και αρετή στα πέτρινα χρόνια της δεκαετίας του 1950. Βαδίσαμε τον πλατύ δρόμο της Επιστήμης ακολουθώντας μονοπάτια διαφορετικά: εκείνο της μάχιμης δικηγορίας εσύ, του απλού Δασκάλου εγώ. Διακρίθηκες, κι εμείς, οι συμμαθητές σου, σε καμαρώναμε. Πήρες τη στράτα προς τον Ουρανό, δίπλα στον καλό μου Συνάδελφο και αγαπημένο σου αδελφό Νίκο. Σε θυμόμαστε, δε σε ξεχνούμε..
Συλλυπητήρια στην καλή σου σύζυγο, στη συνάδελφο κόρη σου και στον πανάξιο συνεχιστή του δικού σου έργου, στον δικηγόρο, τον γιο σου,. ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Θεόδωρος Κωνσταντινίδης
ΣΑΒΒΙΔΟΥ ΒΕΤΤΑ