«Τώρα είναι «καιρός του λαλείν», καιρός ομολογίας»! Φως των Ιερέων και των λαϊκών, οι Ορθόδοξοι Μοναχοί, και οι Άγγελοί Του (οι Ορθόδοξοι Επίσκοποι Του). Φως όλων ημών ο Χριστός, η Παναγία μας και όλοι η Θριαμβεύουσα Εκκλησία Του! Και όχι μόνο ένας π.χ. «Ο Επίσκοπος». ΌΣΟΙ ΤΩΡΑ ΛΕΝΕ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ, ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΚΑΤΑΤΑΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ!
17
Έρχεται και πάλι ο Κύριος για να μας θυμίσει πως Αυτός είναι το Φώς όλου του κόσμου! πως φως των Μοναχών είναι οι Άγγελοί Του (οι Επίσκοποι Του)! και πως φως των κληρικών και των λαϊκών είναι οι Μοναχοί.
Μία φωνή από τα βάθη της Ορθόδοξης Μοναχικής Πολιτείας, μας σιγοψιθυρίζει: «Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πίστεως». Εάν την ακούς! δόξα, «Δόξα και τιμή και ειρήνη παντί τω εργαζομένῳ το αγαθόν» (Ρωμ. 2,10), δόξα σ’ αυτὸν που κάνει το καλό. Αλλά εάν δεν την ακούς! αν δεν κάνεις το καλό, πώς να ακούσης αυτή τη «Φωνή», «Φωνή που δεν έρχεται ούτε απ᾿ τα ουράνια ούτε απ᾿ τα βάθη της γης· [αλλά που] έρχεται μέσα από την καρδιά.
Αδελφοί μου, « Η μυστηριώδης αυτὴ φωνή που μας κάνει να συγκλονιζώμεθα, η ανερμήνευτος αυτὴ φωνή που κάνει να σείωνται θρόνοι, λέγεται συνείδησις… Βέβαια, ελεύθερος είσαι. Αν όμως κάνεις το κακό! ποιό κακό; Αν αντὶ να βοηθάς τον άλλο, αρπάζεις απ’ το στόμα του το λίγο ψωμὶ που έχει! αν αποφεύγεις να βοηθήσης το δυστυχισμένο! τότε και πάλι η συνείδηση σου θα μιλήσει. Θα την ακούσης;… «Θλίψις και στενοχωρία» πάνω σ’ αυτὸν «ποὺ κατεργάζεται το κακό» (ε.α. 2,9)»(† επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης). Η φωνή του π. Αυγουστίνου Καντιώτη είπε και τον παρακάτω λόγο: «Λένε για κάποιον που σκότωσε τον αδερφό του κ’ έγινε αυτός βασιλιάς, ότι πήγε να κοιμηθή. Τα μεσάνυχτα, ακούει κάτι καὶ βλέπει μιὰ σκιά. Ήταν η σκιὰ του αδερφού του· κρατούσε στα χέρια του ένα ποτήρι γεμάτο αίμα, τον πλησίασε και του έλεγε· Αδελφέ, «πίε το αίμα του αδελφού σου!». Δεν μπόρεσε να ησυχάση. Φοβερό πράγμα η συνείδησι. Γι’ αυτὸ είπα· φτάνει αυτὴ ν’ αποδείξη, ότι υπάρχει Θεός». (http://www.augoustinos-kantiotis.gr).
Το μίσος του κόσμου!
«Η φωνή που κάνει να σείωνται θρόνοι, λέγεται συνείδησις». Αλήθεια, τι νόημα έχει ο Κυριακός λόγος: «Ει μη ήλθον και ελάλησα αυτοίς, αμαρτίαν ουκ είχον… και υμείς δε μαρτυρείτε, ότι απ’ αρχής μετ’ εμού έστε.» (Κατ. Ιωάννη. Κεφ. 15, 22-27). Η φωνή Του: «Αν ο κόσμος σας μισεί, ας γνωρίζετε ότι εμένα πρώτα από εσάς έχει μισήσει. 19 Αν ήσασταν από τον κόσμο, ο κόσμος θα αγαπούσε το δικό του. Επειδή όμως δεν είστε από τον κόσμο, αλλά εγώ σας εξέλεξα από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος. 20 Να θυμάστε το λόγο που εγώ σας είπα: “Δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριό του”. Αν εμένα καταδίωξαν, κι εσάς θα καταδιώξουν. Αν το λόγο μου τήρησαν, και το δικό σας θα τηρήσουν. 21 Αλλά αυτά όλα θα τα κάνουν σ’ εσάς εξαιτίας του ονόματός μου, γιατί δεν ξέρουν εκείνον που με έστειλε. 22 Αν δεν είχα έρθει και δεν τους είχα μιλήσει, δε θα είχαν αμαρτία. Τώρα, όμως, πρόφαση δεν έχουν για την αμαρτία τους. 23 Όποιος εμένα μισεί και τον Πατέρα μου μισεί. 24 Αν δεν έκανα μεταξύ τους τα έργα που κανείς άλλος δεν έκανε, αμαρτία δε θα είχαν. Τώρα όμως και τα έχουν δει και έχουν μισήσει και εμένα και τον Πατέρα μου. 25 Αλλά αυτό συνέβηκε, για να εκπληρωθεί ο λόγος που είναι γραμμένος στο νόμο τους: Με μίσησαν χωρίς λόγο. 26 Όταν έρθει ο Παράκλητος τον οποίο εγώ θα στείλω σ’ εσάς από τον Πατέρα, το Πνεύμα της αλήθειας το οποίο από τον Πατέρα εκπορεύεται, Εκείνος θα μαρτυρήσει για μένα. 27 Και εσείς επίσης μαρτυρείτε, γιατί από την αρχή είστε μαζί μου». Κατ. Ιωάννη. Κεφ. 15, 18-27).
Φως των Μοναχών, οι Άγγελοι [οι επίσκοποι Του!]. Ο Μεγάλος Βουλής Άγγελος, δηλαδή ο Κύριος μας, είπε: «Και εσείς επίσης μαρτυρείτε, γιατί από την αρχή είστε μαζί μου». Κατ. Ιωάννη. Κεφ. 15,27). Στην «Εγκύκλιο των Πατριαρχών» του 1848, διαβάζουμε: «Ο φύλαξ της ορθοδοξίας, το σώμα της Εκκλησίας, τουτ’ έστιν ο λαός [κληρικοί και λαϊκοί] εστίν» (Π. Τρεμπέλα, «Λαϊκοί εν τη Εκκλησία , Σωτήρ 1976, σελ. 15), και στην ανοικτή επιστολή των Αγιορειτών Πατέρων (πριν την Σύνοδο), προς Κυβέρνηση, Ελληνικό Κοινοβούλιο, Ιερά Σύνοδο και Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους έγραψαν: «…και ο σκοπός, εὰν ίδῃ τὴν ρομφαίαν ερχομένην και μη σημάνῃ τη σάλπιγγι, και ο λαὸς μη φυλάξηται, και ελθούσα η ρομφαία λάβη εξ αυτών ψυχήν, αύτη δια την αυτής ανομίαν ελήφθη, και το αίμα εκ χειρὸς του σκοπού εκζητήσω» ( Ιεζεκιήλ 33,6). Και συνεχίζουν: «Ως Αγιορείτες Μοναχοί και Έλληνες πολίτες, εκφράζουμε την ανέκφραστη θλίψι μας και τον πόνον της ψυχής μας δι᾿ όσα διενεργούνται στην πατρίδα μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Ως μοναχοί τόσα χρόνια αγωνιούσαμε και ελπίζαμε σε μια μετάνοια και μεταστροφή. Τώρα είναι «καιρός τοῦ λαλεῖν», καιρός ομολογίας, ομολογίας Χριστού με την χάριν και την βοήθεια του Χριστού και της Παναγίας μας». [http://aktines.blogspot.gr/2016/02/blog-post.html].
Ο [ ”Άγγελος” Του ] Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας, σε εισήγηση του (σε ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο, πριν την Σύνοδο) με θέμα «Οι αγώνες των Προφητών για την καθαρότητα της πίστης στον Γιαχβέ», είπε πως το θέμα αυτό είναι πολύ σοβαρό… «είναι όλη ἡ Παλαιά Διαθήκη…. Η ιερά ιστορία επαναλαμβάνεται, αναδιπλούται και ανακυκλούται. Έτσι το διαβάζουμε στην Εκκλησιαστική μας Ιστορία. Πάντοτε η Ορθόδοξη πίστη μας αντιμετώπιζε τον κίνδυνο αυτό της αλλοιώσεως και της νοθεύσεως της αληθείας της από τις ψευδοδιδασκαλίες των αιρετικών. Αλλά, όπως το γνωρίζουμε, ο Θεός πάντοτε ανεδείκνυε προφήτες, οι οποίοι με την διδασκαλία τους, γραπτή και προφορική, και με τον άγιο βίο τους, κράτησαν τήν πίστη καθαρή, χωρίς το παραμικρό ξένο στοιχείο, ακολουθούντες τήν γραμμή, ότι δεν χωρεί ουδεμία παραχώρηση, ουδέ η παραμικρή, στα θέματα της πίστεως, («Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πίστεως» (Μάρτιος 2016, http://aktines.blogspot.gr).
Ο μεγάλος Δογματολόγος και απλά λαϊκός αγγελιοφόρος Του, ο αείμνηστος Παναγιώτης Τρεμπέλας, ξεκαθαρίζει το νόημα μίας απλής και ταπεινής φράσης: «Οι αγώνες των Προφητών»! «θα προφητεύσουν!»… «Δεν πρέπει να εκλαμβάνωμεν αυτό ως απαραιτήτως συνεπιφέρον και την πρόγνωσιν και προεξαγγελίαν των μελλόντων. Προφητικόν Χάρισμα είναι εκείνο, το οποίον, ως εξηγεί ο θείος Πατήρ, (ο Ιερός Χρυσόστομος) διανοίγει τας εσωτερικάς αισθήσεις της ψυχής εις κατανόησιν του θείου θελήματος και των σωζουσών αληθειών της χριστιανικής πίστεως και της ελπίδος, και το οποίον καθιστά τους πιστούς πάντας [Κληρικούς και λαϊκούς] διδακτούς Θεού»!!! (Οι λαϊκοί εν τη Εκκλησία, σελ. 222).
ΦΩΣ ΕΝΟΣ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ! ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ, π. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ – ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: ΑΠΑΡΧΗ ΟΜΙΛΙΑΣ Α’ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ. «Επειδή ούτε στους αποστόλους έδωσε κάποιο γραπτό ο Θεός, αλλά αντί για γράμματα υποσχέθηκε να δώσει την χάρη του (αγίου) Πνεύματος. “Επειδή εκείνος (ο Παράκλητος) θα σας υπενθυμίσει” λέει (ο Κύριος) “τα πάντα”. Και για να μάθεις ότι τούτο πολύ καλύτερο ήταν, άκουσε και δια του προφήτη τι λέει: “Θα συνάψω με σας καινούρια διαθήκη και θα δώσω τους νόμους μου στην διάνοιά τους και πάνω στις καρδιές τους θα γράψω και όλοι θα γίνουν θεοδίδακτοι”. Και ο Παύλος δείχνοντας αυτή την υπεροχή έλεγε ότι λάβαμε νόμο “όχι σε λίθινες πλάκες, αλλά σε σάρκινες πλάκες της καρδιάς”. Επειδή όμως με το πέρασμα του χρόνου παραστράτησαν, άλλοι μεν λόγω γνώμης, άλλοι δε λόγω βίου και τρόπων, χρειάστηκε πάλι η υπενθύμιση από τα γράμματα. Κατανόησε, λοιπόν, [αδελφέ μου, λαϊκέ και Ιερέα] πόσο μεγάλο κακό είναι, εμείς που αν και οφείλαμε να ζούμε καθαρά, ώστε να μην χρειαζόμαστε τα γράμματα, αλλά αντί για βιβλία να προσφέρουμε τις καρδιές (μας) στο (άγιο) Πνεύμα, επειδή απωλέσαμε εκείνη την τιμή και καταντήσαμε να χρειαζόμαστε αυτά (τα γράμματα)….» [http://users.otenet.gr/~gmcr/bible/Anagki.htm].
Πάλι ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας μιλάει για τον κίνδυνο της αλλοιώσεως και της νοθεύσεως της αληθείας, από τις ψευδοδιδασκαλίες των ”αιρετικών” όλων των αιώνων! και τα παρακάτω λόγια του συνδέουν το χτες με το σήμερα. Λέει: «Στην σύγχυση πού υπήρχε στο Ισραήλ του Γιαχβέ με τον Βάαλ, ο προφήτης Ηλίας έθεσε ορθά το πρόβλημα: Ή ο Γιαχβέ ή ο Βάαλ είναι Θεός. Τρίτον τι δεν χωρεί! Είναι ως να λέγουμε σήμερα: Ή εμείς οι Ορθόδοξοι ή οι Παπικοί είναι Εκκλησία. ΜΙΑ είναι ἡ Ἐκκλησία»!
«Τώρα είναι «καιρός του λαλείν», καιρός ομολογίας»! Φως των Ιερέων και των λαϊκών, οι Μοναχοί Του. Μετά την Σύνοδο! Σε ανοικτή Επιστολή οι Αγιορείτες Πατέρες προς: Τήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους, Τούς εἴκοσι καθηγουμένους μετά τῶν συνοδιῶν αὐτῶν, Καί πρός ἐνημέρωσι τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 20/6/2016 (3/7/2016 ν.ἡμερ..) Κυριακή τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ὁμολογητῶν, ὁσίων, ἱεραρχῶν καί μαρτύρων
Σεβαστοί Πατέρες,
Μελετήσαντες μετά πάσης προσοχῆς τά κοινοποιηθέντα τελικά κείμενα τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, καθώς καί τίς ἀπαντήσεις ἐγκρίτων θεολόγων καί μητροπολιτῶν, προαγόμεθα ὅπως ἐκθέσωμεν τά ἀκόλουθα.
Τό συμπέρασμα πού ἀβίαστα ἐξάγεται ἐκ τῆς μελέτης των εἶναι ὅτι τελικῶς ἡ σύνοδος αὐτή ἀποδεικνύεται ἀντορθόδοξη, ληστρική καί αἱρετική, διότι: 1. Ἀκολούθησε καινοφανεῖς μεθοδεύσεις στήν θεματολογία καί τίς πρακτικές της. 2. Ἀπέκλεισε τούς Ἐπισκόπους καί κατέλυσε τήν Ὀρθόδοξη συνοδικότητα καί ἐν γένει χρησιμοποιήθηκαν ἀντορθόδοξοι μέθοδοι στόν τρόπο λειτουργίας της. 3. Δέν ὑπῆρχε ἐπαρκής ἐνημέρωση τοῦ ὀρθοδόξου πληρώματος· ἀντίθετα ὑπῆρχε ἀπόκρυψη τῶν ἀποφασιζομένων κατά τήν προσυνοδική διαδικασία». [ http://inagdimitriou.blogspot.gr].
30 Ιουν 2016 // Μετά την Σύνοδο! Σε ανοικτή Επιστολή της, η Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών είπε: Η «Σύνοδος» του Κολυμπαρίου Κρήτης και η σύμπλευσή της με τον Οικουμενισμό.
Οἱ ἀνησυχίες καὶ ἡ ἀγωνία τοῦ ὑγιοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴν ἔκβαση τῶν ἐργασιῶν τῆςλεγόμενης Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐπαληθεύθηκαν. Ἡ σύναξη αὐτὴ δὲν εἶναι οὔτε σύνοδος οὔτε ἁγία οὔτε μεγάλη. Δὲν εἶναι σύνοδος, διότι δὲν ἔχει τίποτε κοινὸ μὲ τὶς συνόδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας· διακόπτει τὴν παράδοση τῶν ὀρθοδόξων συνόδων, δὲν ἀποτελεῖ συνέχειά τους, συνιστᾶ συνοδικὴ παρεκτροπὴ καὶ κανονικὴ καινοτομία».
ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ
προηγουμενο