Αυτό που παρατηρώ και επαναλαμβάνεται, ειδικά το τελευταίο διάστημα είναι ο όρος “Πραγματικός Κάτοικος Ακρινής”.
Ένας επιχειρούμενος διαχωρισμός των Ακρινιωτών σε δύο κατηγορίες.
Του “Πραγματικού Κατοίκου της Ακρινής” με όρους σημερινής παραμονής του στο χωριό και του κατοίκου που βρίσκεται είτε εντός Ελλαδικού χώρου πλην Ακρινής, είτε στο εξωτερικό.
Ένας διαχωρισμός που μου προκαλεί συναισθήματα Ντροπής και Θλίψης.
Να υπενθυμίσω ότι πολλοί απ αυτούς που σήμερα κατοικούν εκτός Ακρινής, ήταν μπροστάρηδες σε αγώνες που δόθηκαν για την Μετεγκατάσταση.
Είναι χρέος μου να υπενθυμίσω ότι κάποιοι από αυτούς τους ξενιτεμένους, στην πολυήμερη κινητοποίηση αποκλεισμού του δρόμου (διασταύρωση ταινιοδρόμου) προς το Κλείτος, είμασταν δίπλα δίπλα μια γροθιά περιμένοντας με περισσό θάρρος και θράσος τον επικείμενο ερχομό των ΜΑΤ μετά από πληροφορία που δεν επιβεβαιωθηκε στην συνέχεια.
Όταν κάποιοι από τους σημερινούς “Πραγματικούς Κατοίκους της Ακρινής” είχαν αναλάβει ρόλο παρατηρητή και άλλοι πάλι ήταν μικροί σε ηλικία για να συμμετέχουν.
Γι αυτούς λοιπόν που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν για οποιονδήποτε λόγο, κανένας δεν έχει δικαίωμα να τους βάζει ταμπέλες και να τους κουνάει το δάχτυλο, γιατί πολύ απλά είναι Ακρινιώτες με Α κεφάλαιο και γιατί πολύ απλά στην δική τους θέση μπορεί να βρεθεί ο καθένας μας.
Πρόεδρος Τ.Κ. Ακρινής