Η προσωκρατική φιλοσοφία μπορεί να έθεσε ερωτήματα και αινίγματα, που προήλθαν προφανώς από αυτό το αρχέγονο εκείνο ενδιαφέρον για την κοσμολογία, αλλά οδήγησαν κατευθείαν προς τη μεταφυσική, τη φιλοσοφία της γλώσσας, τη θεωρία της γνώσης, τη λογική και πολλούς άλλους κλάδους της φιλοσοφίας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι άρχισαν ρωτώντας τι υπάρχει και τι το προκαλεί να είναι όπως είναι, ενώ αναζήτησαν και το βαθύτερο αίνιγμα, αυτό που έχει να κάνει με το τι είναι τέλος πάντων το ον και κάλεσαν τον σκεπτόμενο άνθρωπο να συλλογιστεί αν μπορεί να γνωρίσει τι είναι και τι δεν είναι αληθινό!
Δεν ήταν, όμως στενόμυαλοι και παράλληλα με τα πρωτοποριακά τους αινίγματα, σχετικά με τη γνώση, την πραγματικότητα και την αλήθεια, ανακάλυπταν ταυτόχρονα καινούργιες γνώσεις, για τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη φυσική, την πολιτική, τη θρησκεία και την ηθική.
Οι απαντήσεις της προσωκρατικής φιλοσοφίας κυμάνθηκαν από το ένα άκρο (τον οντολογικό ρεαλισμό του Παρμενίδη, κατά τον οποίο όλες οι μεταβολές είναι παροδικά φαινόμενα που αποκρύπτουν την αμοιβαία σχέση βαθύτερων, αμετάβλητων πραγματικοτήτων), στο άλλο άκρο (τον κριτικό σκεπτικισμό του Ηράκλειτου, κατά τον οποίο τίποτα στη φύση – όπως είναι γνωστό στον άνθρωπο – δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα του Παρμενίδη και οτιδήποτε υπόκειται στην εμπειρία βρίσκεται σε ροή). Το ενδιαφέρον, όμως, γι αυτούς τους πρώτους στοχαστές, δεν περιορίζεται στην επιρροή που άσκησαν στις σημαντικότερες μορφές της μεταγενέστερης φιλοσοφίας, αλλά γοητεύουν και για τις αντιδράσεις τους σε όλα τα μεγάλα θέματα. Ερευνούν τη φύση και μέσα σε αυτήν εντάσσουν και τον άνθρωπο, ως ένα λειτουργικό κομμάτι της. Το μηδέν ή αυτό που λέμε τίποτα είναι ανύπαρκτο. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει από το τίποτα και τίποτα δεν πηγαίνει στο τίποτα. Ό,τι υπάρχει, υπάρχει μόνο του και δεν έγινε από καμιά αρχή ή κίνηση. Το ον στην ολότητά του ή ακόμη και το ίδιο το γίγνεσθαι, είναι ένα διαρκές παρόν. Το γίγνεσθαι ή το όν είναι άπειρο. Δηλαδή το ον δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος και δεν έχει σχέση με μια δεύτερη πραγματικότητα, ώστε να περατώνεται σ΄ αυτή. Μετά, όμως, την προσωκρατική ιστορική εποχή, η φιλοσοφία στα χρόνια του Περικλή ξανοίγεται σε άλλους ορίζοντες γνώσης και έρευνας, με την κυρίαρχη μορφή του Σωκράτη ν΄αποτελεί το σημείο καμπής στην αρχαία φιλοσοφία. Ο Σωκράτης ήταν ο φιλόσοφος που άλλαξε τον ρου της σκέψης, πέρασε από τη φύση, στον άνθρωπο, εγκαινιάζοντας μια νέα φιλοσοφία – της οποίας υπήρξε ο πρώτος μάρτυρας – και έναν καινούργιο τρόπο προσέγγισης της αλήθειας μέσα από το διάλογο και την αμφισβήτηση.
Η ‘Εφημερίδα Νομού Κοζάνης’ είναι μια στήλη στην ενημέρωση της τοπικής κοινότητας, αντανακλώντας την πολυμορφία και τη ζωντάνια της περιοχής. Με την αφοσίωσή της στην έγκαιρη και αξιόπιστη ενημέρωση, καθώς και την αντικειμενική κάλυψη των γεγονότων, έχει καθιερωθεί ως αξιόπιστη πηγή πληροφοριών για τους αναγνώστες της.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
