Το καράβι βουλιάζει, τα σπίτια μας καίγονται κι εμείς τραγουδάμε
Πανελλήνιο προβληματισμό προκαλούν τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια κι όλοι μας θεατές σε μια σκηνή τραγωδίας για την Ελλάδα. Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στα χρόνια της ξηρασίας, δείχνουν να οδηγούν την Ελλάδα σε δύσκολες ατραπούς κι εμείς πότε κριτές, πότε ως θεατές, πότε από θέσεις ευθύνης, ακολουθούμε το δρόμο που άλλοι χαράζουν για μας χωρίς εμάς!
Εδώ που φτάσαμε δεν είναι κάτι που ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Δεν ήρθε ξαφνικά! Η δημοκρατία της μεταπολίτευσης σιγά αλλά σταθερά έστρωνε αγκάθια σ’ αυτόν το δρόμο. Στα πρώτα χρόνια όμως περίσσευαν τα ροδοπέταλα για να γίνει γλυκιά η διαδρομή και όταν ο εθισμός έγινε μονόδρομος, ήρθε και η ώρα να φανούν στο δρόμο τα αγκάθια!
Η ιστορία είναι εκείνη που θα κρίνει τελικά τους πρωταγωνιστές της χρονικής αυτής εποχής και προβλέπεται να είναι αμείλικτη!
Δεν είμαστε οι ειδικοί ερευνητές που θα ψάξουν για το χαμένο δισκοπότηρο, αλλά θα αναφερθούμε απλά στα αυτονόητα. Μια Ελλάδα που στα εφτά (7) χρόνιοα των μνημονίων παρουσιάζει τη γυμνή πραγματικότητα!
Έναν παραμελημενο, καταπιεσμένο, φοβισμένο και αδικημένο λαό, που καλείται πλέον, εάν θέλει να ξεφύγει από την κόλαση, να ενώσει τη δυσαρέσκειά του και να ζητήσει τη διεξοδό του μέσα από τις αρχές και τις αξίες που ενώνουν αυτό το έθνος αιώνες τώρα!
Η γλώσσα, η θρησκεία, η ιστορία, η πολιτιστική κληρονομιά, είναι αδιαπραγμάτευτα. Είναι αυτά που η αλεπού της παγκόσμιας νέας τάξης Χένρι Κίσινγκερ από χρόνια πριν είχε πει… «οι Έλληνες είναι λαός δυσκολοκυβέρνητος. Θα τον πλήξουμε μέσα από τη γλώσσα, την ιστορία, τη θρησκεία…».
Η αποκαθήλωση της θρησκευτικής συνείδησης!
Από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης έχουμε τα χτυπήματα στη γλώσσα, την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά!
Για να έρθει και η στιγμή να χτυπηθεί η θρησκεία μέσα από το «υπερμνημόνιο – Memorandum» το οποίο υπεγράφη στο Στρασβούργο (από 25-29 Ιουνίου 2014). Αυτό υπογράφουν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Χέρμαν Βαν Ρομπαϊ και από την Ελληνική κυβέρνηση ο υπουργός Παιδείας (τότε) Ανδρέας Λοβέρδος!
Αναφέρεται αυτό σε όλα τα ζητήματα και έχει ειδική μνεία στην εκκλησία και την παιδεία. Προβλέπει κάθε τι που θα μεταμορφώσει την εκκλησία σε μια άλλη….εκκλησία. Αναφέρεται στην εισαγωγή πολυθρησκειών, κατάργηση εθνικών εορτών, κατάργηση αβάτου Αγίου Όρους, κατάργηση εθνικών κρατών, εορτών κλπ.
Φτάνουν όμως οι υπογραφές σε ευρωπαϊκές συμφωνίες; Από μόνες τους ΟΧΙ. Χρειάζονται οι κατάλληλοι υπουργοί στην κατάλληλη θέση και η απόλυτη συμφωνία της πλειοψηφίας του πολιτικού συστήματος. Χρειάζεται ένας Φίλης στο υπουργείο (α)παιδείας και θρησκευμάτων και τότε … ο διωγμός των Χριστιανών αρχίζει! Αρχίζει και η κατεδάφιση του εθνικού κράτους!
Παρ’ όλο που καθυστέρησε πολύ να πάρει θέση ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος για τον διωγμό που υφίσταται η Χριστιανοσύνη, τώρα, μη αντέχοντας άλλο, τα είπε με αυστηρό ύφος στον πρόεδρο της Βουλής: «Τα σπίτια μας καίγονται κι εμείς τραγουδάμε».
Το ξέσπασμα του Αρχιεπισκόπου είχε σχέση με τις επιθέσεις στην εκκλησία. Ο Νίκος Φίλης φαίνεται να έχει πάρει επάνω του όλη την πολεμική κατά του κλήρου και της Ορθοδοξίας και ο Αρχιεπίσκοπος καλεί τον πρωθυπουργο να μαζέψει τον υπουργό του. Μπορεί όμως ο υπουργός Φίλης να ενεργεί μόνος του στην προσπάθεια αποκαθήλωσης του θρησκευτικού αισθήματος και της αποχριστιανοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς την έγκριση του πρωθυπουργού;
Ο Αρχικαπετάνιος Άρης Βελουχιώτης δίνει την απάντηση στον «μικρό» Ν. Φίλη!
Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν κάθετος στην τοποθέτησή του «το καράβι βουλιάζει για όλους μας…».
Τελικά τι συμβαίνει στην Ελληνική Βουλή; Ενώ ψηφίζονται νόμοι για την αποχριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, ελάχιστοι είναι αυτοί που αντιδρούν. Όπως και κατά τον πρόσφατο αγιασμό της Βουλής, λίγοι βουλευτές ήταν παρόντες και ακόμα λιγότεροι ήταν αυτοί που έκαναν το σταυρό τους!
Την πολεμική κατά της εκκλησίας εγκαινίασε η «μεταπολίτευση» θεσμοθετώντας επίσημα αυτή την τακτική πρόσφατα με το «υπερμνημόνιο-MEMORANDUM» (Ιούνιος 2014) και πατώντας γκάζι τώρα με υπουργό τον Νίκο Φίλη!
ÅêëïãÞ Ðñïåäñåßïõ ôçò ÂïõëÞò, ÐáñáóêåõÞ 18 ÌáÀïõ 2012. (EUROKINISSI / ÐÁÍÁÃÏÐÏÕËÏÕ ÃÅÙÑÃÉÁ)
Ο Ν. Φίλης δηλώνει άθεος και είναι δικαίωμά του. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα αποχριστιανισμού της κοινωνίας. Κανένας δεν του έδωσε αυτό το δικαίωμα και δεν αναφέρεται αυτό σε καμία προεκλογική διακήρυξη.
Την απάντηση στον εθνοαποδομητή Νίκο Φίλη για το ζήτημα της θρησκείας δίνει ο Άρης Βελουχιώτης, από το λόγο του στη Λαμία, 22 Οκτ. 1944: «Ποιος χτυπά τη θρησκεία; Μας λένε πως θα γδάρουμε τους παπάδες. Μα γιατί; Εμείς βλέπουμε πως χιλιάδες παπάδες βρίσκονται τώρα στην πρωτοπορία του κινήματός μας και η συμβολή του κλήρου, που στάθηκε στο πλευρό μας, υπήρξε ανεκτίμητη. Ο κομμουνισμός, λένε, θα καταργήσει τη θρησκεία. Μα η θρησκεία είναι ζήτημα συνείδησης. Πώς θα καταργηθεί λοιπόν; Η κατάργηση της θρησκευτικής συνείδησης είναι πράμα αδύνατο, έστω κι αν ακόμα οι κομμουνιστές θέλανε να την καταργήσουν. Η θρησκευτική συνείδηση δεν καταργείται με απλές διαταγές…».
Νίκο Φίλη, είσαι χειρότερος όλων των προηγούμενων υπουργών παιδείας. Όλοι μαζί όμως κάνατε κακό στην εθνική υπόθεση. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στα πρώτα χρόνια κατήργησαν τα αρχαία ελληνικά και επέβαλαν το μονοτονικό. Η Μαριέττα Γιαννάκου ξεσήκωσε την ελληνική κοινωνία με το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού για τον «συνωστισμό» και ο Ανδρέας Λοβέρδος υπογράφοντας το «υπερμνημόνιο-MEMORANDUM»!
Εσείς με τις αθλιότητές σας συνεχίζετε το παιχνίδι κατά του κλήρου και της Ορθοδοξίας. Ο Άρης Βελουχιώτης όμως σας το είπε από τη Λαμία 22 Οκτ. 1944: Η θρησκευτική συνείδηση δεν καταργείται με απλές διαταγές!
Το ανέκδοτο της εβδομάδας
Η νοικοκυρά και ο αλήτης
Μια νοικοκυρά που μένει κοντά σε σταθμό του ηλεκτρικού παραγγέλνει σ’ ένα μαραγκό μια ντουλάπα για την κρεβατοκάμαρά της.
Αφού τη φτιάχνει ο μαραγκός πάει και την τοποθετεί. Μόλις φεύγει σε 10 λεπτά περνάει το τρένο και μπαμ κάτω η ντουλάπα. Παίρνει τηλέφωνο πάλι τον μαραγκό και αμέσως πάει να τη διορθώσει. Δεν περνάνε πάλι 10 λεπτά περνάει το τρένο και μπαμ πάλι η ντουλάπα κάτω. Τον ξαναπαίρνει τηλέφωνο, ξαναπάει αυτός και βάζει δυο τακάκια πάνω στην ντουλάπα. Μόλις φεύγει περνάει πάλι το τρένο, πάρτην κάτω πάλι η ντουλάπα. Παίρνει πάλι τηλέφωνο τον μαραγκό και αγανακτισμένος αυτός της λέει:
- Θα κάτσω μέσα στη ντουλάπα και μόλις περάσει το τρένο θα δω που είναι το πρόβλημα και θα το φτιάξω. Κάθεται λοιπόν μέσα στη ντουλάπα με το σφυρί στο χέρι και περιμένει το τρένο. Εν τω μεταξύ γυρίζει ο σύζυγος από τη δουλειά, βγάζει το σακάκι του και πάει να το κρεμάσει στη ντουλάπα. Ξαφνικά βλέπει τον μαραγκό μέσα στη ντουλάπα και αρχίζει να του φωνάζει:
- Ρε αλήτη τι κάνεις εδώ μέσα; Και απαντάει ο μαραγκός.
- Άμα σου πω ότι περιμένω το τρένο θα με πιστέψεις;
