Πριν να είναι αργά!
Η Ελλάδα βιώνει μια όχι απλά δύσκολη, αλλά και άκρως επικίνδυνη κατάσταση. Δεν είναι θέμα ιδεολογικών διαφορών αλλά πρακτικά υπάρχει πλέον ζήτημα επιβίωσης!
Εάν τα μνημόνια έχουν απορρυθμίσει την κοινωνία, το μεταναστευτικό την διαλύει. Η ΕΕ αποδεικνύεται ότι είναι ένας οργανισμός αδύναμος, χωρίς ψυχή και το αποτέλεσμα φαίνεται με τον τρόπο που «αντιμετωπίζει» την πρόκληση των προσφύγων – μεταναστών.
Μπορεί η ΕΕ θεωρητικά να βαθμολογείται πάνω από τη βάση στις ιδέες και στις προθέσεις, αλλά σε πρακτικό επίπεδο παίρνει κάτω από τη βάση!
Η Ελλάδα βιώνει από τη μια πλευρά την οδυνηρή πραγματικότητα των μνημονίων και από την άλλη την εσωτερική διάλυση λόγω της ανεξέλεγκτης εισροής (λαθρο)μεταναστών!
Λειτουργεί το κράτος; Όταν έχουμε πρόβλημα εφαρμογής των νόμων και προστασίας των συνόρων, τότε η ασφάλεια της κοινωνίας είναι στο κόκκινο. Τότε η κοινωνία γίνεται ζούγκλα, διότι το κράτος είναι ανύπαρκτο και κυβερνούν οι «αλληλέγγυοι»! Ναι, αυτοί που κοιμούνται στα Σκόπια το βράδυ και το πρωί μπαίνουν στην Ελλάδα για να ξεσηκώσουν τους αλλοδαπούς!
Το πρόβλημα δεν είναι φιλανθρωπικό, αλλά καθαρά πολικό και εθνικό. Κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα ζουν στον κόσμο τους. Πρόσφυγες είναι όσοι ήρθαν απ’ ευθείας στην Ελλάδα και όχι μέσω άλλης χώρας. Πρόσφυγες είναι μόνον όσοι είναι κάτω των 10 ετών και πάνω από 50. Η πλειοψηφία αυτών που έρχονται είναι μικρής ηλικίας και εάν αγαπούσαν την πατρίδα τους, θα μέναν εκεί να πολεμήσουν για τα πιστεύω τους!
Χρειάζεται εθνική πολιτική και σχέδιο για να αντιμετωπιστεί πλέον αυτό το χάος, πριν γίνει χείμαρρος και καταπιεί τα πάντα.
Οι πρόσφυγες ΝΑΙ, να τύχουν προστασίας σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς. Οι άλλοι, οι πολλοί, είναι λαθρομετανάστες και να γυρίσουν πίσω να πολεμήσουν στην πατρίδα τους γι’ αυτά που πιστεύουν!
Οι πρόσφυγες χρειάζονται αγάπη, φιλοξενία και ανθρωπιά. Πρέπει όμως κι αυτοί να υπακούουν στους νόμους του κράτους που τους φιλοξενεί, να μην εκβιάζουν εκτελώντας περίεργες εντολές «αλληλέγγυων», να μην κάνουν ό,τι θέλουν!
Επειδή σήμερα η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον περίεργη, δεν χρειάζεται παρά ένα σπίρτο για να γίνει πυρκαγιά. Κυβέρνηση, κόμματα και κοινωνία ας δούνε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, πριν είναι αργά!
Ελλάς το μεγαλείο σου!
Ποιο μεγαλείο όμως; Αν μιλάμε για παλιά δοξασμένα χρόνια ναι. Τότε υπήρχε μεγαλείο. Σήμερα όμως;
Η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας είναι στο μέγιστο βαθμό πολύ υψηλή, αλλά κατάντησε κωμικοτραγική από την πρώτη στιγμή που έγινε «ελεύθερο κράτος» για να καταντήσει χώρα του ευρωπαϊκού περιθωρίου!
Όλες οι μεγάλες δυνάμεις θα ήθελαν δική τους την Ελλάδα αλλά κάποιοι επέβαλαν το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» για να την καταντήσουν αποικία!
Ένα κράτος οπερέτα!
Είναι φτωχή χώρα η Ελλάδα; Φυσικά και όχι. Πέραν της γεωστρατηγικής της θέσης, έχει και του «πουλιού το γάλα». Έχει νερό, ήλιο, θάλασσα, υπόγειο πλούτο και άλλα πολλά, αλλά δεν «κατέχει» σχεδόν τίποτε. Όλα ανήκουν στον ξένο παράγοντα, σύμφωνα με το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν».
Ο μεγάλος οικονομολόγος επιστήμονας Ξενοφών Ζολώτας, νεαρός καθηγητής τότε στο ΑΠΘ, μιλάει με ενθουσιασμό για τον πλούτο της Ελλάδας. Προγράμματα εκπονήθηκαν, μελέτες έγιναν, αλλά αυτή η οικονομική ανάπτυξη δεν ήρθε ποτέ. Γιατί όμως;
Η Ελλάδα αντί να εκμεταλλευτεί την γεωπολιτική της θέση, τον υπόγειο – θαλάσσιο και εναέριο πλούτο της, τον τουρισμό, τις αρχαιότητες και άλλα πολλά, παρέδωσε τα πάντα στον ξένο παράγοντα. Πρώτα με την «σύμβαση cooper» το 1940 και μετά με το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» υποθήκευσε τα πάντα βάσει σχεδίου!
Το παιχνίδι με τον δανεισμό ξεκίνησε από τον δεύτερο χρόνο του αγώνα του 1821 και συνεχίζεται έως σήμερα. Μήπως αυτοί που μας δάνειζαν από τότε, ήξεραν τι έκαναν; Μήπως από τότε μας προόριζαν για γκαρσόνια της Ευρώπης; Μήπως «ανέχτηκαν» την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος ίσα – ίσα για να βολευτούν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής; Μήπως το κράτος των παλαιών κοτζαμπάσηδων διαφέρει με το σημερινό προτεκτοράτο;
Ήταν τελικά η Ελλάδα ποτέ ελεύθερο ή ανεξάρτητο κράτος;
21η Απριλίου 1967!
Άλλη μια επέτειος φέτος για την 21η Απριλίου και η ατμόσφαιρα των ΜΜΕ θα γεμίσει με φούσκες «αντιστασιακών». Όμως, υπήρξε αντίσταση κατά της Χούντας; Ατομικά, από λίγα και συγκεκριμένα πρόσωπα ΝΑΙ. Οργανωμένα και μαζικά όχι.
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης που έχει καθαρές αριστερές περγαμηνές, έγραψε: «Στην πραγματικότητα, κανένας δεν έριξε την Χούντα, ούτε τα παιδιά του πολυτεχνείου, που τα κάναμε παντιέρα για να απαλύνουμε τις ενοχές και τις δειλίες μας. Η Χούντα σάπισε και έπεσε από μόνη της όπως το σάπιο φρούτο από το δέντρο. Και βέβαια, ουδεμία σχέση έχουν με οποιανδήποτε έννοια αντίστασης αυτοί που από δειλία την κοπάνησαν στο εξωτερικό, για να παριστάνουν εκ του ασφαλούς τους αντιστασιακούς, όντας στην πραγματικότητα αυτοεξόριστοι, οι περισσότεροι άνευ λόγου.
Ο μόνος που πραγματικά αντιστάθηκε κατά της Χούντας ήταν ο Αλέξανδρος Παναγούλης».
Για να μην είμαστε όμως άδικοι ας προσθέσουμε και κάποιους ακόμα στον κάδρο της αντίστασης. Αληθινός αντιστασιακός ήταν και ο καθηγητής της Παντείου Σάκης Καράγιωργας, ο οποίος παρά τους βασανισμούς δεν κατέδωσε φίλους και συνεργάτες του. Όπως ο υφηγητής της γεωπονικής Θεόφιλος Φραγκούλης που αυτοκτόνησε στο εργαστήριό του, αφήνοντας σημείωμα «προτιμώ να πεθάνω όρθιος παρά να ζω γονατιστός». Όπως επίσης ο ταγματάρχης Μουστακλής και ο στρατηγός Οπρόπουλος!
Προσωπική αντίσταση κατά της Χούντας ΝΑΙ, υπήρξε. Όμως άξια λόγου μαζική και οργανωμένη ένοπλή αντίσταση, δεν υπήρξε ποτέ στα χρόνια της Χούντας.
Και εγένετο Ελλάς!
Μπορεί οι αγωνιστές του 1821 να ήθελαν μια Ελλάδα κυρίαρχη, εθνικά υπερήφανη και άξια του παρελθόντος της, αλλά η πλειοψηφία που την κυβέρνησε ασέλγησε πάνω της και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βιώνουμε σήμερα.
Ένα κράτος, από τότε, υποταγμένο στα συμφέροντα των λίγων, που θα προστατεύει επιλεκτικά μόνο τους υποταγμένους στην εξουσία και ο βο(υ)λευτής πάντα πιστό φερέφωνο αυτών που έδωσαν την ευχή τους για να δημιουργηθεί αυτό το περίεργο κράτος οπερέτα!
Κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι δυνατόν να υπάρξει κράτος δικαίου και αξιοπρέπειας; Αλλά όταν οι συνθήκες αποτρέπουν την προσωπική αξιοπρέπεια, είναι δυνατόν να υπάρξει … εθνική αξιοπρέπεια;
Η ξένη κατοχή και το «κέντρο» πάντα παρόν!
Όπως είχε πει κάποτε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρσαλ: «Μας χρειάζονται κυβερνήσεις τόσο δεξιές, που να μην προσφέρονται επ’ ουδενί σε διαπραγματεύσεις με κομμουνιστές, αλλά τόσο αριστερές που να μην αρνούνται συνεργασία σε μη κομμουνιστές»
Όταν ο λαός είναι «μάζα», φυσικά είναι να σύρεται κατά τα συμφέροντα αυτών που κινούν τα νήματα. Όλα είναι ρυθμισμένα να κινούνται από ένα περίεργο «κέντρο» και είναι φυσικά αυτό το «κέντρο» που δημιουργεί τις εκπλήξεις!
Κάποιοι νομίζουν πως ο ισχυρός πόλος είναι «δεξιά ή αριστερά», αλλά το «κέντρο» είναι αυτό που κάνει παιχνίδι. Άλλοτε ως ΕΛΗΑ ή Δημοκρατική Συμπαράταξη, άλλοτε ως ΠΟΤΑΜΙ ή Λεβέντικη Ένωση Κεντρώων!!!
Αυτό που έχει σημασία για τους ντόπιους συνεργάτες των «συμμάχων» εξωτερικού, είναι τα «δάνεια». Επειδή όμως αυτά δεν φτάνουν για όλους μαζί, έπρεπε αυτά να μοιράζονται με μια σειρά. Ποια είναι αυτή; Είναι η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, με βάρδιες. Η κάθε βάρδια ισοδυναμούσε με δύο τετραετίες, δηλαδή οχτώ πλούσια χρόνια για το κυβερνών κόμμα. Μια παύση για να χωνέψουν αυτά που έφαγαν και να έρθουν οι «άλλοι» που περίμεναν να φάνε.
Οι μόνοι που δεν έκαναν παύση για να χωνέψουν και είναι συνεχόμενα στη μέση, είναι το «Κέντρο». Αυτό τελικά δεν είναι κόμμα, είναι επάγγελμα, αφού σταθερά είναι κολλημένο στην καρέκλα της εξουσίας. Μια από αριστερά και μια από τα δεξιά!
Καλή χώνεψη!
Η κατά Γ. Παπανδρέου «Δικτατορία»
«Πιστεύω ότι η δικτατορία ημπορεί εις ορισμένας περιπτώσεις να αποτελέσει ιστορικήν ανάγκην δι’ έναν τόπον, όταν την επιβάλλη ο υπέρτατος νόμος της σωτηρίας της Πατρίδος…»
Γ. Παπανδρέου στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 1-7-1934
Δημοκρατία…
Έγραψε ο βασίλης Ραφαηλίδης για την «Δημοκρατία»…
«Δημοκρατία είναι το κυβερνητικό σύστημα κατά το οποίο εσύ επιλέγεις αυτόν που θέλεις να σε «πηδήξει» και δικτατορία εκείνο κατά το οποίο σε «πηδούν» μόνο με βιασμό. Είναι προφανές πως κάθε λογικός άνθρωπος θα διάλεγε τη δημοκρατία αν επιμένει σώνει και καλά να «πηδηχτεί»
Για να έχει ενδιαφέρον το παιχνίδι στο γήπεδο της δημοκρατίας, έχουν δημιουργηθεί ομάδες κομμάτων με διάφορά χρώματα και σημαίες. Οι πυλώνες του συστήματος αυτού είναι η «δεξιά» και η «αριστερή» ομάδα. Οι Αμερικανοί που είναι μανούλες σε αυτού του είδους τα παιχνίδια, με δική τους πρωτοβουλία, δημιούργησαν και την ομάδα του «κέντρου» Έτσι το «κέντρο» βρίσκεται πάντα με τη νικήτρια ομάδα, αφού έχει τον τρόπο της να «κολλάει» πότε δεξιά και πότε αριστερά.
Αφού το «κέντρο» είναι στο επίκεντρο των γεγονότων, το σενάριο των οποίων έχουν γράψει Αμερικανοί και Ευρο-Γερμανοί εξουσιαστές με μπόλικα δανεικά, υπάρχει καμιά απορία για τον «ρουν των γεγονότων;»
Το αποτέλεσμα είναι προκαθορισμένο και οι ντόπιοι πρωταγωνιστές απόλυτα ελεγχόμενοι μέσω των δανείων! Ο λαός; Μα η «μάζα» είναι απόλυτα ελεγχόμενη από το σύστημα εξουσίας και ό,τι πάει να ξεφύγει…. ψεκάζεται ακαριαία από τα ΜΜΕ και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Για τους ΕΧΟΝΤΕΣ καλή χώνεψη και για τους ΜΗ ΕΧΟΝΤΕΣ καλά ξεμπερδέματα!
Το ποίημα της εβδομάδας
ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΣΤΕ
Η Ελλάδα μας χορεύει
Τσιφτετέλι πάνω στο τραπέζι
Και οι ξένοι μας ολόγυρα κοιτούν.
Τα πιάτα πέφτουνε βροχή
Στου Φιλοπάππου εθνικοί χοροί
Με βήματα στο πρόγραμμα βαλμένα
Ήχος και Φως
Κόκκινη η Ακρόπολη από ντροπή
Πορνεύουν τα προπύλαια
Οι καρυάτιδες πάνω στις κάρτες
Έχουμε και κέρματα παλιά
Βασιλικά κεφάλια
Δεκάρες τρύπιες
Χειροκροτείστε
Creece is music
Διώξτε το γέρο απ’ το κέντρο
Η γκάιντα του είναι αντιτουριστική
Σουβλάκι Μουσακά Μουσείο
Cood – bye AUFWΙEDERSEHEN AU REVOIR
Σας ευχαριστούμε
Σας περιμένουμε ξανά
Έχουμε καιρό για το ξεπούλημα
Χειροκροτείστε
(Αργύρης Μαρνέρος – «ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΣΤΕ»)
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ