Εκλογές για «εκπροσώπους» στο Δ.Σ. της ΔΕΗ
Εκλογές 17-18 Μαϊου στη ΔΕΗ για ανάδειξη εκπροσώπων εργαζομένων στο Δ.Σ. Η συμμετοχή ήταν κάτω του μετρίου και αυτό δείχνει την απαξίωση στον θεσμό. Αφού τίποτα δεν προσφέρει, οι εργαζόμενοι γύρισαν την πλάτη!
Ας δούμε όμως τι έγινε στο παρασκήνιο. Με το νόμο που υπήρχε στο καταστατικό της ΔΕΗ, οι δύο «εκπρόσωποι» δεν θα είχαν δικαίωμα να ξαναβάλουν υποψηφιότητα. Χωρίς όμως καμία σοβαρή εξήγηση και αυτό άλλαξε. «Νομοθετήθηκε» ξαφνικά το δικαίωμα να ξαναείναι υποψήφιοι οι δύο προηγούμενοι και άρα είχαν το «χρίσμα» επανεκλογής.
Επειδή στη ΔΕΗ οι εργαζόμενοι το έχουν τούμπανο πως ψηφίζουν αλλά δεν εκλέγουν, «η τράπουλα ήταν σημαδεμένη» και άρα ένας λόγος απαξίωσης της ψηφοφορίας είναι και αυτός. Το μόνο αντικειμενικό είναι η ψήφος στην «παράταξη». Η «εκλογή» του προσώπου προβλέπεται από την «επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος» της κομματο-συνδικαλιστικής καμαρίλας!
Έτσι είχαμε από τη μια χαμηλή συμμετοχή και από την άλλη «επανεκλογή» των ίδιων προσώπων. Όταν όμως η ΔΕΗ «τελειώνει» (είναι ζήτημα χρόνου «να παραδώσει το πνεύμα της»), προς τι οι εκλογές για έναν θεσμό που δεν έχει καμία αξία; Τι έχουν να προσφέρουν οι «εκλεγμένοι» που δεν το έπραξαν στην προηγούμενη θητεία τους; Τι θα πουν στους εργαζόμενους της ΔΕΗ όταν σε λίγο θα υπάρξει ακόμα και «στάση πληρωμών;».
Η νεκροψία είναι κοντά και τότε οι «χαρισματικοί» πρέπει να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, όχι με χρισμούς, αλλά με γεγονότα που να δικαιολογούν την παρουσία τους εκεί!
Η Ελλάδα μεταξύ «σφύρας και άκμονος»!
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση ειδικά στα χρόνια των «μνημονίων» και κατά πολλούς σε κατάσταση αποσύνθεσης. Η κρίση είναι διαρκείας, οι πολίτες απογοητευμένοι από τη νοσηρή αυτή κατάσταση και η ελπίδες τους φαίνονται να τελματώνουν!
Το πρόβλημα ξεκινάει από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και τα μνημόνια είναι η τελική ευθεία της κρίσης. Πού θα οδηγήσει όμως αυτή η κρίση; Πώς φτάσαμε εκεί και γιατί;
Θα προσπαθήσουμε με στοιχεία να ξετυλίξουμε το κουβάρι αυτό και να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα.
Με σχέδιο κατέστρεψαν την παραγωγή και το λαό!
Εγκληματκή οργάνωση είναι η ουσία της ιστορίας, αλλά με διαφορετική ονομασία από χώρα σε χώρα. Στην Αμερική τη λέμε Μαφία, στην Ιταλία Κόζα Νόστρα, στην Ιαπωνία Γιακούζα και στην Ελλάδα… κυβέρνηση. Έτσι ήταν διαχρονικά οι περισσότερες κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, μια απέραντη εγκληματική οργάνωση!
Ειδικά οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης εγκλημάτισαν κατά του Ελληνικού λαού και της χώρας, καταστρέφοντας πρωτίστως τον παραγωγικό ιστό. Την βιομηχανική παραγωγή την υπονόμευσαν, την έκαναν προβληματική και την κλείδωσαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας!
Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο για να έρθει και η σειρά των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Η «μεγάλη αλλαγή» έταζε επιδοτήσεις στους αγρότες για να ξεριζώσουν αμπέλια και ελιές και στους κτηνοτρόφους επέβαλλε «ποσόστωση» στο γάλα για μικρότερη παραγωγή!
Η συνταγή των επιδοτήσεων είχε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, για το οποίο οι ξένοι πανηγύριζαν. Γιατί πανηγύριζαν; Μα γιατί βολεύτηκαν. Γερμανοί, Ολλανδοί, Ιταλοί, Γάλλοι και λοιποί συγγενείς, όλοι αυτοί έφεραν την δική τους παραγωγή στην Ελλάδα. Κρασί, γάλα, ψάρια, κρέας και άλλα καλά του παραδείσου, όλα εισαγώμενα. Αφού φτάσαμε να εισάγουμε ακόμα και το λάδι!!!
Οι άθλιες κυβερνήσεις με τις άθλιες πολιτικές τους, έφεραν την Ελλάδα και τους Έλληνες στο αδιέξοδο των μνημονίων. Μόνη βαριά βιομηχανία έμεινε ο τουρισμός, αλλά κι αυτός τα τελευταία χρόνια περνάει σε ξένα χέρια. Σε αυτό το σημείο φτάσαμε.
Με κόλπα και απάτες του πολιτικού κατεστημένου κατέρρευσε η Ελλάδα, φτωχοποιήθηκε ο λαός της και έγινε ξέφραγο αμπέλι για μετανάστες. Αυτοί όμως που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση… έχουν το θράσος να μας λένε τεμπέληδες και να θέλουν, ξαναγυρίζοντας στην εξουσία, να μας… σώσουν!
ΠΩΛΕΙΤΑΙ η Ελλάς, αλλά με σχέδιο καλά οργανωμένο!
Δεν είναι η φαντασία μας, γιατί ό,τι γίνεται έχει σχεδιαστεί με πολύ μαστοριά και η εφαρμογή του έχει ανατεθεί σε ανθρώπους που, απλά μιλάνε ελληνικά. (Άλλο όμως να μιλάει ο πολιτικός ελληνικά και άλλο να έχει και ελληνική συνείδηση)!
Επειδή πολύς ντόρος γίνεται για τα δάνεια, να πούμε πως τα δανεικά από την εποχή του Αγώνα του 1821 ξεπληρώθηκαν στο ακέραιο στο τέλος της 10ετίας του 1960. Η δικτατορία δεν άφησε δημόσιο χρέος (δάνεια) στην δημοκρατία της μεταπολίτευσης και αυτά (τα νέα δανεικά) άρχισαν να ξανακάνουν την εμφάνισή τους την «δημοκρατική» αυτή περίοδο!
Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης μπορούμε να πούμε πως ήταν από άποψη δανεικών, σε ελεγχόμενη τροχιά. Το «σχέδιο» πρέπει να έχει αρχίσει περίπου αρχές του 1980 από άποψη δανεικών, αλλά το στρώσιμο του χαλιού για τις προβληματικές στο τέλος της 10ετίας του 1970!
Τα δανεικά για να περνάμε καλά άρχισαν να διαφθείρουν τον λαό και το συνδικαλιστικό κίνημα «έπαιξε» τον ρόλο του σε αυτή την ιστορία, με τα ΜΜΕ να τυφλώνουν το πόπολο με διαφθορά συνειδήσεων και άλλες πράξεις απείρου κάλλους!
Αρχικά το σχέδιο είχε βάλει στο στόχαστρο τον αφανισμό των βιομηχανικών δομών, μέχρι που αυτές έκλεισαν ή μετακόμισαν στο εξωτερικό. Οι βιοτεχνίες ήταν και αυτές στο στόχαστρο, για να ακολουθήσει η γεωργία και η κτηνοτροφία!
Για να γίνουν όλα αυτά, εκτός από την πολιτική ηγεσία, έπρεπε να συμμετέχει και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Αφού οι διοικήσεις των τραπεζών διοριζόταν από τις κυβερνήσεις, αυτό δεν ήταν δύσκολο!
Έτσι, αφού διέλυσαν όλο τον παραγωγικό ιστό της χώρας, ήρθαν τα μνημόνια. Μια τρύπα 350 δις ευρώ στην πλάτη της Ελλάδας, η οποία είναι αδύνατον να κλείσει με τις πολιτικές των μνημονίων. Όλοι πλέον γνωρίζουν τις συνέπειες των μνημονίων και το γεγονός είναι πως το ένα μνημόνιο είναι έτσι φτιαγμένο, ώστε να χρειαστεί σε λίγο και ένα επόμενο!
Αφού η Ελλάδα πλέον δεν παράγει τίποτα, πώς θα ξεπληρώσει το χρέος; Μα ο στραγγαλισμός είναι το σχέδιο και ο τελικός σκοπός του σχεδίου. Ποιο είναι αυτό; Για να μας αφήσουν οι τοκογλύφοι αφήνοντας μόνο να αναπνέουμε, θα απαιτήσουν από την Ελλάδα να παραδώσει όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της πάνω και κάτω από τη γη και φυσικά στον θαλάσσιο χώρο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να βρεθεί δεμένη στα χέρια των πιστωτών!
Μην ξεχνάμε τις δηλώσεις Κίσινγκερ για τον «ατίθασο ελληνικό λαό» και το γεγονός πως το ελληνικό υπέδαφος είναι πάμπλουτο σε ορυκτά, πετρέλαιο και Φ.Α. Για να ξεφύγουμε από αυτό το κεφαλοκλείδωμα που οδηγεί σε θάνατο, πρέπει να ξεφύγουμε από το δόγμα «ανήκομεν εις την δύσιν» και να αναζητήσουμε νέους συμμάχους. Να δώσουμε αλλά και να πάρουμε. Αν έτσι συνεχίσουμε, το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο και οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αναφέρονται σε έναν λαό που είχε τα πάντα, αλλά παραδόθηκε αμαχητί στους ξένους εισβολείς!
Δημήτριος Μπάτσης, ένας ήρωας για την βαριά βιομηχανία της Ελλάδας!
Ανάμεσα στις 28 χώρες της ΕΕ η Ελλάδα έχει τα περισσότερα γεωλογικά πλεονεκτήματα. Αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να συναγωνιστεί τις περισσότερες χώρες!
Η Ελλάδα είναι στην ΕΕ πρώτη σε βωξίτη, ψευδάργυρο, αλουμίνα και χρωμίτη. Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πρώτη σε περλίτη, νικέλιο, υδρομαγνησίτη και λευκόχρυσο. Είναι πρώτη στην ΕΕ σε μπετονίτη και δεύτερη στον κόσμο, ενώ έχει στα Ίμια μεγάλες ποσότητες όσμιου. Όσο για τον χρυσό, τα τρία μεγαλύτερα κοιτάσματα στην Ευρώπη βρίσκονται στη Μακεδονία και στη Θράκη. Αν υπολογίσουμε την ηλιακή και αιολική ενέργεια, τότε η Ελλάδα είναι ασυναγώνιστη. Να τονίσουμε πως ειδικά η Μακεδονία και η Θράκη «κρύβουν» μεγάλες ποσότητες ουρανίου και πετρελαίου και γι’ αυτό όλος ο ντόρος των Τούρκων για τη Θράκη και των Σκοπιανών για τη Μακεδονία!
Αυτός που «σκάλισε» κάποτε τον υπάρχοντα πλούτο που κρύβεται στο ελληνικό υπέδαφος, είναι ο Δημήτριος Μπάτσης. Ήταν ένας τίμιος πολίτης, ένας άριστος επιστήμονας και γι’ αυτό τον χαρακτήρισαν… εχθρό του λαού. Επειδή υποστήριξε την αλήθεια για τον πλούτο της Ελλάδας και πως αυτή η χώρα έχει την δυνατότητα να γίνει μια αυτάρκης και δυνατή χώρα εάν εκμεταλλευτεί τον πλούτο που έχει. Δικάστηκε γι’ αυτό από το στρατοδικείο που δίκασε τον Νίκο Μπελογιάννη, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε διά τυφεκισμού στις 30 Μαρτίου 1952. Νίκος Μπελογιάννης – Δημ. Μπάτσης – Ηλίας Αργυριάδης και Ν. Καλούμενος εκτελέστηκαν ξημερώματα Κυριακής 30 Μαρτίου 1952. Στην πραγματικότητα στο πρόσωπο του Δημ. Μπάτση «χτύπησαν» τους «συνοδοιπόρους», όσους δηλαδή αγωνίζονταν από αγνό ιδεαλισμό, όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι», ο Τάκης Λαζαρίδης!
Η έρευνα του Δημ. Μπάτση για τον πλούτο της Ελλάδας καταγράφεται στο βιβλίο του «Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα» και αναφέρεται εκεί πως η Ελλάδα μπορεί να μεγαλουργήσει!
Είχε αντιληφθεί ο Δ. Μπάτσης και τον ενεργειακό πλούτο που κρύβει το κάρβουνο για την ανάπτυξη της Ελλάδας και έγραψε για την αποικιακή εκχώρηση της Πτολεμαϊδας (περιοδικό «Ανταίος»). Στο περιοδικό αυτό αναφέρεται και στην σύμβαση Hugn Cooper και πόσο κακή ήταν αυτή για την ανάπτυξη της Ελλάδας. Μια σύμβαση που στραγγάλιζε τις παραγωγικές δυνάμεις και κάθε σχέδιο για ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας!
Στο βιβλίο «Βαρειά Βιομηχανία» ο Δημ. Μπάτσης αναλύει με επιστημονικό τρόπο την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και καταδικάζει την σύμβαση Cooper, η οποία οδηγούσε στην οικονομική υποδούλωση και το ελληνικό δημόσιο στον αμερικανικό όμιλο κεφαλαιούχων. Επίσης, η σύμβαση αυτή παραχωρούσε την εκμετάλλευση των υδραυλικών δυνάμεων του Αχελώου με πλήρη απαλλοτρίωση των δικαιωμάτων του δημοσίου για όφελος της ξένης εταιρείας!
Η σύμβαση αυτή ίσχυε έως το 2010 (70 χρόνια) και τότε (2010) ανανεώθηκε για άλλα 35 χρόνια, δίχως την αντίδραση κανενός κόμματος (πλην ολίγων μεμονωμένων βουλευτών)!!!
Ο Δημήτριος Μπάτσης έδειξε με το βιβλίο του «Βαρειά Βιομηχανία» ποιος είναι ο δρόμος για την ανάπτυξη της Ελλάδας. Τα ξένα συμφέροντα και οι ντόπιοι συνεργάτες τους δεν του το συγχώρεσαν αυτό. Εκτελέστηκε μαζί με τον Ν. Μπελογιάννης, τον Ηλία Αργυριάδη και τον Ν. Καλούμενο στις 30 Μαρτίου 1952.
Ας τους θυμόμαστε!
Μάιος μήνας και «Επιτάφιος» με Γιάννη Ρίτσο!
- Μάιος του 1936 και η Θεσσαλονίκη ήταν μια πόλη επαναστατημένη. Απεργιακός αναβρασμός που αναπαρίσταται με κάθε λεπτομέρεια στην ταινία του Παύλου Τάσιου «Το εργοστάσιο»!
- Οι απεργοί είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την κυβέρνηση και τους εργοστασιάρχες. Στις 9 Μαϊου χωροφυλακή και στρατός χτυπάνε τους απεργούς με πραγματικά πυρά και πρώτος νεκρός ο Τάσος Τούσης. Οι σύντροφοί του ξηλώνουν μια πόρτα και τοποθετούν πάνω εκεί το νεκρό. Η μάνα του που βρισκόταν και αυτή στην διαδήλωση, γονατίζει και τραβάει τα μαλλιά της. Το μοιρολόι είναι σπαρακτικό!
- Κάποιος φωτογραφίζει το νεκρό και τη μάνα να μοιρολογεί. Η φωτογραφία δημοσιεύεται 10 Μαϊου στον «Ριζοσπάστη». Ο Γιάννης Ρίτσος βλέπει τη φωτογραφία, εμπνέεται και γράφει 14 ποιήματα με τον θρήνο της μάνας. Στις 11 Μαϊου που γίνεται η κηδεία των νεκρών στέλνει τρία από τα 14 ποιήματα στον «Ριζοσπάστη» και τα οποία δημοσιεύονται την επομένη με τον τίτλο «Μοιρολόι». Τον επόμενο μήνα θα κυκλοφορήσει από τον «Ρ» σε 10.000 αντίτυπα ο «Επιτάφιος» του Γιάννη Ρίτσου και το εξώφυλλο του βιβλίου έχει ξυλόγλυπτη εικονογράφηση του χαράκτη Λυδάκη.
«Γλυκέ μου εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι
Γιέ μου στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε…»
- Οι στίχοι του ποιήματος έγιναν λαϊκό τραγούδι, μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη. Το 1960 ηχογραφήθηκαν οι μελοποιημένοι στίχοι στην Αθήνα, παρουσία του συνθέτη!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ….