Νάτανε το ’21… έλεγε ένα παλιό ελληνικό τραγούδι
Νοσταλγούμε ήρωες, γιατί γύρω μας υπάρχουν νάνοι… υπήρχαν πάντα… αλλά σήμερα, ακόμα περισσότερο.
Υψηλάντης ονομάστηκε πολιτεία της Αμερικής με την έναρξη της επανάστασης, τιμή στον Αγώνα των Ελλήνων… τότε!… ενώ σήμερα ζούμε με νεοοθωμανικά φληναφήματα!
Κάποιοι λένε πως με τους Τούρκους περνάγαμε καλά. Δέστε τι λένε και πώς γράφουν την «νέα» ιστορία οι, Βερέμης, Δραγώνα, Ρεπούση και η κουλτούρα της θολούρας!:
Κάποιοι και τότε, σίγουρα πέρναγαν καλά!
Την αλήθεια μπορούμε να την μάθουμε μόνον από τις πηγές. Αυτό όμως θέλει μελέτη… Κασομούλης – Μακρυγιάννης – Φωτάκος κλπ. Εκεί θα μάθουμε π.χ. πως το κρυφό σχολειό υπήρχε και δεν ήταν ένα παραμύθι. Πως η επανάσταση ήταν ένα κίνημα νέων ανθρώπων και ότι οι αγωνιστές του ’21 είχαν μέσο όρο ηλικίας 27-28 χρονών!
Η επανάσταση δεν ήρθε ξαφνικά! Είχαμε 11 προεπαναστατικά κινήματα (π.χ. Διονύσιος Σκυλόσοφος).
Οι παραδόσεις λένε αλήθειες. Την ιστορία δεν μπορούμε να την αλλάξουμε, επειδή βολεύει έτσι τις πολιτικές των εποχών, π.χ προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας δεν σημαίνει ότι μπορεί κάποιοι να αλλάξουν και την ιστορία, εξυπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες μιας πολιτικής γραμμής!
Είναι τέτοια η πίεση για συγκεκριμένες σκοπιμότητες, που αν πεις πως είσαι Έλληνας, αυτό κάνει κακό στην υγεία και στην σταδιοδρομία αυτού που θα το πει!
Ο Εφιάλτης έγινε σήμα γραμμής!
Μια επισήμανση που έχει αφήσει εποχή…
Το όνομα Νενέκος. Στην αρχή του Αγώνα αυτός προσέφερε πολλά. Όταν εισέβαλε ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, ζήτησε συμβιβασμό. Ήταν τόσος ο πανικός από την εισβολή, που αυτό κόντεψε να διαλύσει το επαναστατικό κίνημα. Ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης τρόμαξε από τον πανικό και το αντιμετώπισε επιθετικά… «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Τον Νενέκο εκτέλεσε εξάδελφός του, με υπογραφή του Κολοκοτρώνη!
Αν δεν χτυπήσεις το κακό στη ρίζα του, οι Νενέκοι κερδίζουν έδαφος.
Αν δεν αγαπήσεις τον τόπο σου, δεν είσαι σωστός πολίτης. Θα πιστέψεις αυτούς που λένε πως η Ελλάδα είναι μία ξοφλημένη υπόθεση!
Η «ιστορία» που προσπάθησε να περάσει ο ΣΚΑΪ με τον καθηγητή Βερέμη λέει πολλά, όπως και η οθωμανική εισβολή μέσω του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή από τα ΜΜΕ!
Η επανάσταση του ’21 αγκάλιασε όλη την Ελλάδα… Πελοπόννησο – Κρήτη – Μακεδονία – Ήπειρο – Νησιά – Θράκη.
Σημείο αναφοράς ήταν η Εκκλησία. Όχι μόνον εντός της Ελλάδας, αλλά και στο εξωτερικό. Όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης, χωρίς την ευλογία της Εκκλησίας δεν ξεκινούσαμε!
Όπου υπήρχε Ελλήνων παροικία, έχτιζαν με έξοδά τους εκκλησία, π.χ. Ελλήνων εκκλησία (1773) στην Βενετία.
Το 1821 υπήρξε εθνική αφύπνιση, αφετηρία εθνικής αναγέννησης και στους ευρωπαϊκούς λαούς.
Το παράδειγμα των Ελλήνων ήταν αφετηρία επανάστασης σε όλη την Ευρώπη.
Σήμερα που η Ελλάδα κινδυνεύει για άλλη μια φορά από την εισβολή ξένων συμφερόντων να ξαναγίνει ένα πρόθυμο προτεκτοράτο, ας λειτουργήσουν τα εθνικά αντανακλαστικά και η εθνική αφύπνιση ας ξαναγίνει εθνική επιλογή.
Ο βρομερός περίγυρος της εξουσίας, αποτελούμενος από απάτριδες και άθεους, δοσίλογους και υποτακτικούς, ας πάρει τέλος!
Η Πολιτεία τους αγνόησε… ας τους θυμόμαστε εμείς!
Όπως έγραψε ο Βασ. Ραφαηλίδης, «οι λαοί δεν έχουν μόνον ήρωες, έχουν και καθάρματα». Η ιστορία των λαών δεν είναι μια σειρά μόνον θετικών γεγονότων, αλλά και αρνητικών. Όταν όμως τα αρνητικά υπερισχύουν των θετικών, τότε υπάρχει πρόβλημα!
Της Ελληνικής γης οι κολασμένοι πολέμησαν τους Τούρκους κατακτητές και το αποτέλεσμα ήταν… ένα πρώιμο προτεκτοράτο. Όσο δεν υπήρχαν τα «δάνεια του Αγώνα» οι Έλληνες ήταν ενωμένοι. Όταν προέκυψαν αυτά, γίναμε προτεκτοράτο πριν ακόμα γίνουμε ελεύθερο κράτος!
Το «νιογέννητο» που προέκυψε μετά την ναυμαχία του Ναυαρίνου, αποχτά τον πρώτο του κυβερνήτη, αλλά σύντομα τον δολοφονεί, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα ξένης δύναμης.
Από τότε έως σήμερα υπήρξαν φωτεινές στιγμές στην ιστορία της Ελλάδας, αλλά υπερίσχυσαν τα καθάρματα. Αυτά έγραψαν την ιστορία όπως τους συνέφερε και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βιώνουμε σήμερα. Μια συνέχεια του προτεκτοράτου, γιατί οι Έλληνες δεν θέλουν να έχουν κράτος με το όραμα του Κολοκοτρώνη, του Κανάρη και του Καποδίστρια, αλλά με νοοτροπία Κουντουριώτηδων, Μιαούληδων, Κωλέττηδων και Μαυροκορδάτων!
Το θέμα όμως εδώ δεν είναι να αναλύσουμε τα αίτια που μας οδήγησαν σε αυτό το κατάντημα, αλλά να αναφερθούμε σε κάποια από τα πρόσωπα πραγματικών αγωνιστών, που η ιστορία των καθαρμάτων τα αγνόησε. Ας τους θυμόμαστε εμείς!
Η Μαντώ Μαυρογένους, ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και η Μπουμπουλίνα, είναι ήρωες από αυτούς που αγνόησε η ιστορία των καθαρμάτων. Υπάρχουν σίγουρα και άλλοι, αλλά αυτό είναι ενδεικτικό της κατάντιας!
Η Μαντώ Μαυρογένους καταγόταν από την Μύκονο, είχε μεγάλη περιουσία και την διέθεσε όλη στον Αγώνα. Οι ραδιουργίες του Κωλέττη την δυσφημούν στον Υψηλάντη και στους Έλληνες και η Μαντώ νιώθει την απογοήτευση, την κατάθλιψη και την περιφρόνηση!
Γιατί αυτή η ραδιουργία από τον Κωλέττη; Γιατί ο πολιτικός αυτός ραδιούργος φοβόταν πως η «ένωση» Μαντώς-Υψηλάντη θα τον στερούσε την δύναμη της πολιτικής επικράτησης, διότι αυτοί δεν ήταν του χεριού του. Διαίρει και βασίλευε!
Με την απελευθέρωση η Μαντώ βρέθηκε στην Πάρο και φτωχή όπως ήταν τώρα, επειδή όλη της η περιουσία ξοδεύτηκε στον Αγώνα, ζήτησε μικρή βοήθεια από το κράτος. Την κάλεσε η αρμόδια υπηρεσία που εξέτασε το αίτημά της και ο υπάλληλος τη ρώτησε «τι κάνατε για την πατρίδα για να πάρετε σύνταξη;». Σεμνά η Μαντώ είπε «τίποτα» και έφυγε πικραμένη για άλλη μια φορά!
Ο Καποδίστριας ήταν ίσως από τους λίγους που την σεβάστηκαν. Της είχε απονείμει το βαθμό του αντιστρατήγου, ένα μικρό βοήθημα και σπίτι στο Ναύπλιο. Μετά την δολοφονία του, διώχτηκε από το Ναύπλιο με ενέργειες του Μαυροκορδάτου και του Κωλέττη και έμεινε απροστάτευτη!
Ο Σουλιώτης οπλαρχηγός Φωτομάρας την φιλοξένησε στο σπίτι του, μέχρι που πέθανε το 1840 σε ηλικία 44 ετών.
Η ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους απαξιώθηκε λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων από πολιτικούς καθάρματα!
Ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος ήταν ανεψιός του Θ. Κολοκοτρώνη. Ήταν γενναίος, ανιδιοτελής και αδικημένος. Στα Δερβενάκια έγραψε ιστορία με τρία σπαθιά να σπάζουν στη μάχη και το 4ο χρειάστηκε ιατρική επέμβαση να ξεκολλήσει από το χέρι του.
Μετά την απελευθέρωση συνελήφθη με την κατηγορία της συνωμοσίας κατά του βασιλέως Όθωνα, βασανίστηκε και σε λίγο χρόνο, από αυτό το γεγονός πέθανε!
Το Βαλτέτσι και τα Δερβενάκια του έδωσαν το προσωνύμιο Τουρκοφάγος! Μετά τα Δερβενάκια, τον πίεσαν να πάρει και αυτός μέρος από τα λάφυρα. Του έδωσαν άλογο, σκαλιστή ταμπακιέρα, σπαθί, ασημένιες πιστόλες… Όλα αυτά τα έστειλε στη γυναίκα του, με σημείωμα: «Για να με θυμάσαι… εσύ είσαι η αγάπη μου, μετά την Πατρίδα».
Στήριξε τον Καποδίστρια, αλλά μετά την δολοφονία του φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Ετοιμοθάνατος εξορίστηκε στην Αίγινα για ενάμιση χρόνο και όταν γύρισε σπίτι του στον Πειραιά, ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Είχε ζάχαρο, δεν το γνώριζε και τυφλώθηκε!
Η Πολιτεία τον αγνόησε και δεν του έδωσε τιμητική σύνταξη. Τι του έδωσε; Μια σταθερή θέση να ζητιανεύει. Αυτή ήταν η αναγνώριση της Πολιτείας στον Αγώνα για την Ελευθερία. Από ήρωας ζητιάνος!
Όταν ο Άγγλος πρεσβευτής έμαθε γι’ αυτόν, πήγε και το βρήκε με σκοπό να τον βοηθήσει. Περήφανος αυτός του είπε: «Δεν χρειάζομαι τίποτα. Μου τα παρέχει όλα η πατρίδα».
Πέθανε το 1849 σε ηλικία 68 ετών. Η επιθυμία του ήταν να ταφεί δίπλα στον Κολοκοτρώνη.
Ο τάφος δεν υπάρχει σήμερα, διότι ήδη είχαν πεθάνει η γυναίκα και τα παιδιά του. Ελλείψει απογόνων και αδιαφορίας της Πολιτείας, χάθηκε ο τάφος του!
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος είναι ένας ακόμη ήρωας που δολοφόνησε η πατρίδα. Η σύγκρουση με σημαντικά πρόσωπα της εποχής του, οδήγησαν στην δολοφονία του.
Η πρώτη του ηρωική πράξη γράφεται στο Χάνι της Γραβιάς. Ο Οδυσσέας ήταν ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας, ασυμβίβαστος και πολύ αγαπητός στους συναγωνιστές του. Αυτό τον έφερε σε σύγκρουση με τους ισχυρούς της εποχής του… κοτζαμπάσηδες και πολιτικούς. Ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας του δημιουργούσε εχθρούς, με κυριότερους τον Μαυροκορδάτο και τον Κωλέττη.
Τον διαβάλλουν για συνεργασία με τους Τούρκους και αυτός παραδίδεται για να δικαστεί. Ο Κωλέττης που τον θεωρεί επικίνδυνο για τα συμφέροντά του, φροντίζει να τον βγάλει από τη μέση. Με επιστολή του στον Γκούρα, ζητάει την δολοφονία του.
Ο Ανδρούτσος , νύχτα 4 Ιουνίου 1825, βρέθηκε νεκρός κάτω από τα βράχια της Ακρόπολης. Άλλο ένα θύμα των καθαρμάτων που κυβέρνησαν τον τόπο.
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ήταν από τις Σπέτσες. Γεννήθηκε στη φυλακή της Κωνσταντινούπολης, όταν η μάνα της πήγε να δει τον φυλακισμένο άντρα της. Εκεί την έπιασαν οι πόνοι και γέννησε την Λασκαρίνα, τον θηλυκό Κολοκοτρώνη!
Κατά την διάρκεια του εμφυλίου και λόγω της συγγένειάς της με τον Κολοκοτρώνη (η κόρη της παντρεύτηκε τον γιό του Πάνο), ήταν επικηρυγμένη!
Όλη της η περιουσία διατίθεται για τον Αγώνα. Το μεγάλο κακό ξεσπά όταν ο γιος της Γιάννουζας πάει για γάμο με την Ευγενία Κούτση. Το σόι της νύφης δεν εγκρίνει τον γάμο και ζητούν καταφύγιο στο σπίτι της. Τότε ένας από το σόι της νύφης τη σκοτώνει!
Καμία δίωξη για τον δολοφόνο. Αντίθετα, κατηγορήθηκε η ίδια πως με τη στάση της… προκάλεσε το φονιά της!
Πίσω από την δολοφονία κρυβόταν ο αντίπαλός της Κουντουριώτης. Αυτό, γιατί η Μπουμπουλίνα είχε λαϊκή αποδοχή και άρα λαϊκή δύναμη, κάτι που δεν είχε ο Υδραίος Κουντουριώτης.
Μετά την δολοφονίας της πάντως ο γάμος έγινε. Το πρόβλημα ήταν αυτή και τώρα… δεν υπήρχε στη ζωή!
Άλλος ένας θάνατος αγωνιστή από τα καθάρματα της ελληνικής ιστορίας. Από αυτούς που κυβέρνησαν και οι απόγονοί τους κυβερνούν ακόμα!
Συνοπτικά, στα πρόσωπα αυτών των Αγωνιστών καταγράφεται η μοίρα της Ελλάδας. Οι προδότες και οι δοσίλογοι, οι ΝΕΝΕΚΟΙ όλων των εποχών, είναι αυτοί που επιβάλλονται και γράφουν την αρνητική πορεία της Ελλάδας. Οι πατριδοκάπηλοι και οι συμβιβασμένοι δεν έλειψαν ποτέ.
Απόδειξη είναι η σημερινή Ελλάδα των μνημονίων και της υποταγής. Η ξένη δύναμη πανταχού παρούσα να επιβάλει την θέλησή της και οι πολιτικοί με νοοτροπία Κουντουριώτη-Μαυροκορδάτου να υπάρχουν πάντα για να εκτελούν τις εντολές της!…
Το ποίημα της εβδομάδας
«RECEPTION»
Πρώτα καλωσορίσαμε τους ξένους
Στην υποδοχή του σπιτιού μας
Τους προσφέραμε γλυκά και νερό
Και τους ονομάζαμε επισκέπτες μας
Αργότερα βάλαμε πολλές καρέκλες στην υποδοχή
Καλωσορίζανε τους ξένους τα γκαρσόνια
Πουλούσαμε γλυκά και αναψυκτικά
Και ονομάζαμε τους ξένους πελάτες μας
Τώρα ήρθαν οι ξένοι από παντού
Αγόρασαν το σπίτι μας και το ’κάναν HOTEL
Πουλάνε NESCAFE κι εμφιαλωμένο νερό
Και μας ονομάζουν υπηρετικό προσωπικό
(από την ποιητική συλλογή «Χειροκροτήστε» του Αργύρη Μαρνέρου)
