Οι μοναχές μελετούν και βιώνουν το αληθινό νόημα της Ανάστασης. Δεν γίνεται η μελέτη των ιστορικών γεγονότων κατά ακαδημαϊκό τρόπο, αλλά με τη συμμετοχή τους σε αυτά. Βιώνουν πραγματικά την παρουσία του Χριστού, γιατί αυτές πιστεύουν πως, όχι μόνον γεννήθηκε, έζησε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς, αλλά εξακολουθεί να ζει στη γη, στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου και είναι πανταχού παρών. Με τους τρόπους και τα μέσα που προσφέρει η ορθόδοξη ασκητική ζωή, οι μοναχές ζουν εσωτερικά τα λυτρωτικά γεγονότα των παθών του Κυρίου και μυστικά συσταυρώνονται, συμπάσχουν, συνθάπτονται και συνανασταίνονται με το Χριστό.
Το Πάσχα, είναι Αγάπη (με άλφα κεφαλαίο) για όλες τις μονάζουσες, κι έτσι προσπαθούν να το ζήσουν. Βγαίνοντας από τον εγωισμό τους, βλέπουν σαν αδελφούς όλους τους ανθρώπους και τους αγκαλιάζουν με αγάπη. Οι μοναχές γιορτάζουν με ελεημοσύνη, με καλοσύνη, με βοήθεια για όσους έχουν ανάγκη.
Στο μοναστήρι ζουν με απλότητα, με πλούσια ολιγάρκεια, με αμεριμνησία για το αύριο του κόσμου τούτου, δίχως την αγωνία του κοσμικού φρονήματος, αλλά με ηρεμία, με ησυχία, με γαλήνη και ειρήνη ψυχής. Δεν ενημερώνονται για τα εγκόσμια, δεν ξέρουν από διαφημίσεις, από ανούσιες διασκεδάσεις και άλλες κοσμικές δεξιώσεις, από μόδα, εμφανίσεις και φαντασμαγορικές κοινωνικές εκδηλώσεις, γιατί όλα αυτά είναι στοιχεία από τον μάταιο υλιστικό τρόπο ζωής και χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κοσμικού τρόπου με τον οποίο γιορτάζεται το Πάσχα και όλες οι μεγάλες γιορτές της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης.. Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας καταναλωτικής κοινωνίας, αποστεωμένης από πνευματικές αξίες και αγωνίες.
Και η κατακλείδα από την προσκυνηματική επίσκεψη στο μοναστήρι:
Ο Οδυσσέας δίνει την υστερόγραφη δική του νότα, με την οποία εκφράζει τα συναισθήματά του από την επίσκεψη στο μοναστήρι και γράφει: «Οι μοναχές εδώ πάνω ζουν έναν άλλο τρόπο ζωής, διαμετρικά αντίθετο από τον δικό μας και σταθερά προσανατολισμένο σ΄ένα υπερβατικό ιδεώδες, σ΄έναν ανώτερο σκοπό. Έχω αισθανθεί την πραγματική, σχεδόν απόλυτη ησυχία σε πολλούς τόπους μέχρι σήμερα στη ζωή μου, αλλά εδώ στο μοναστήρι τούτο, η ησυχία αναδίδει μια παράξενη και ασυνήθιστη αίσθηση μυστηρίου, η οποία δεν σου ξυπνάει αισθήματα για να την απολαύσεις, δεν σου προκαλεί ευχαρίστηση, αλλά σου δημιουργεί κατάνυξη. Μόνο σε τούτη την ησυχία μπορείς πεντακάθαρα να ακούσεις τους χτύπους της καρδιάς σου, να βυθιστείς μέσα σου και να ανακαλύψεις άγνωστες πτυχές του εαυτού σου που ίσως και να μη τις γνώριζες ποτέ αν δεν ερχόσουνα εδώ».
απόσπασμα από το βιβλίο μου
« ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
εκδόσεις ΠΑΝΕΚΤΥΠΟΝ 2015
Ηλίας Κ Μάρκου
iliaskmarkou@yaho.gr