Το τραγούδι του ανθρώπου. (Του Τσολάκη Πασχάλη)

Το τραγούδι του ανθρώπου. (Του Τσολάκη Πασχάλη)

Μην με κοιτάς απορημένα

λουλούδι της οργής είμαι

που από αίμα έχω φυτρώσει

μην με κοιτάς απορημένα

το μωβ του πένθους

είναι το φόρεμα μου

είμαι λουλούδι του βουνού

σαν ο ήλιος στέλνει την αγάπη

σαν ο αέρας τραγουδά τη δικαιοσύνη

σαν οι άνθρωποι δεν βογκούν

σαν τα παιδιά δεν κλαίνε

τότε μονάχα ανθίζω

τότε ανθίζω και μοσχοβολώ

και τ’ άσπρο μου φόρεμα φορώ

να μοιάζω του αγγέλου

λουλούδι της οργής είμαι

και φύλακας τ’ ανθρώπου