Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κοζάνη. Οι γονείς μου Γεώργιος και Αγνή Διονυσοπούλου μου εμφύσησαν τη φιλομάθεια και την αγάπη για την πρόοδο. Αποφοίτησα από το 4ο Γενικό Λύκειο Κοζάνης με βαθμό 20. Ακολούθησα την σπουδή της Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης αποφοιτώντας με βαθμό 8,76 (Άριστα).
Υπηρέτησα ως αγροτικός ιατρός στο Περιφερειακό Ιατρείο Λευκοπηγής Κοζάνης στη συνέχεια ως έφεδρος αξιωματικός του Υγειονομικού.
Ειδικεύτηκα στην Παθολογία στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης (2000-2005) και στην Ογκολογία σε νοσοκομεία του Παρισιού (Institut Gustave Roussy, Institut Curie, Hopital European Georges Pompidou, 2005-2009).
Επέστρεψα στην Ελλάδα το 2009, γεμάτος γνώσεις και ευρωπαικές εμπειρίες, με ζήλο να προσφέρω στην Υγεία των συμπολιτών μου. Ολοκλήρωσα τη διδακτορική μου διατριβή το 2012 ενώ από το 2010 εργάζομαι στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης. Από το 2017 κατοικώ στην Κρύα Βρύση Πέλλας μαζί με τη σύζυγό μου, Ευλαμπία Τοψαχαλίδου, δασκάλα στο Μακροχώρι Ημαθίας.
Μιλάω άπταιστα Αγγλικά και Γαλλικά.
Πιστεύω στην υπομονή, την εργατικότητα και την επιμονή, στο χαμόγελο, τη ζεστή χειραψία και την καθαρή ματιά. Όλοι μας έχουμε καλό και κακό εαυτό και αυτό που δείχνουμε στους γύρω μας είναι από επιλογή και διαρκή προσπάθεια.
Η πολιτική και οικονομική κρίση το 2010 με ώθησε να αναζητήσω νέες επιλογές στο πολιτικό σκηνικό.
Η επαφή με τους ανθρώπους της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΞΑΝΑ και η ταύτιση με τις θέσεις του κόμματος με ώθησαν στην ενεργητική μου συμμετοχή για πρώτη φορά με κομματική ιδιότητα.
Είναι προφανές σε όλους ότι πολλά δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε στη χώρα μας και ότι γι’ αυτό ευθύνονται όσοι είχαν την εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες. Δυστυχώς τόσο οι πολιτικοί, όσο και οι υποστηρικτές τους αποδείχτηκαν καθηλωμένοι σε προσωπικές φιλοδοξίες και συμφέροντα αλλά και ιδεοληψίες, διατηρώντας μια νοσηρή κατάσταση που εξυπηρετεί λίγους και ταλαιπωρεί τους πολλούς. Αποτέλεσμα η καθήλωση της χώρας μας σε μια διαρκή κρίση τόσο οικονομική όσο και εκπαιδευτική και ηθική, η οποία ώθησε και ωθεί στη μετανάστευση εξωφρενικά μεγάλου αριθμού νέων, σε αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος. Δυστυχώς οι απαιτούμενες και διαρκώς υποσχόμενες μεταρρυθμίσεις δεν έρχονται ακριβώς γιατί θα ξεβολέψουν όσους έχουν συνηθίσει ή συμβιβαστεί με κάποια «κεκτημένα». Αν όμως θέλουμε ένα διαφορετικό είδος πολιτικών, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε ως ψηφοφόροι.
Όχι ψήφο σε ανθρώπους ξεκομμένους από την οικονομία και την παραγωγική διαδικασία, όχι ψήφο σε δέσμιους κομματικών συμφερόντων. Η είσοδος της Εθνικής Δημιουργίας στη Βουλή, θα είναι αληθινή επανάσταση καθώς θα φέρει ένα διαφορετικό είδος πολιτικού λόγου και θα πιέσει προς τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ώστε η Ελλάδα να προσφέρει στους νέους Έλληνες το μέλλον που τους αξίζει.
48