•Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του, κατ’ άρθρο 42 παρ. 2 του Συντάγματος, μπορούν να προκαλέσουν εκλογές «προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας»,η ουσία του οποίου είναι ανέλεγκτη και έτσι η ρύθμιση αυτή καταλήγει να είναι μία λειτουργική προνομία του Πρωθυπουργού.
•Η άσκηση των προνομιών της εξουσίας τότε μόνον έχει λόγο όταν σκοπεί στην εξυπηρέτηση
κυρίαρχων στόχων αυτής της εξουσίας.
•Δεν μπορεί να υπάρχει-δεδομένων των ήδη παγιωμένων τάσεων του εκλογικού σώματος-υπέρτερο συμφέρον για τον Πρωθυπουργό του να χάσει τις εκλογές με όσο το δυνατόν μικρότερη διαφορά.
•Εθνικές εκλογές μετά την ανακοίνωση αποτελεσμάτων-Δημοτικών, Περιφερειακών και Ευρωπαϊκών- με το ήδη διαμορφωμένο πολιτικό κλίμα, νομοτελειακά θα οδηγήσει σε υπερμεγέθυνση της ήδη υπάρχουσας στο εκλογικό σώμα «σημαντικής απόκλισης».
•Ο μετά τις Ευροεκλογές χρόνος είναι τόσο σύντομος ώστε είναι αδύνατο ο Πρωθυπουργός να καλύψει -με οτιδήποτε νομοθετήματα ισχνών παροχών ή και με οικονομικά επιτεύγματα ακόμη-την περαιτέρω απώλεια εκλογικής δύναμης που θα επιφέρει απλώς και μόνο η ανακοίνωση της ήττας στην πανελλαδική κάλπη.
•Η παραπάνω λογική ακολουθία των …”rational expectations” παραπέμπει σε προκήρυξη εκλογών πριν το Πάσχα και εθνικές εκλογές πριν των Ευροεκλογών της 26/5/2019, για να ασκήσει ο Πρωθυπουργός αιφνιδιαστικά την προνομία του…και προς πλήρωση του ύψιστου πολιτικού συμφέροντος του: τη μικρότερη δυνατή απόκλιση από την καλπάζουσα ΝΔ.
