Οι πλαστογράφοι της ιστορίας
Η πλαστογράφηση της ιστορίας δεν είναι τωρινό φαινόμενο, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει πάρει διαστάσεις. Τα Σκόπια (FYROM) έχουν δώσει τα ρέστα τους στο ζήτημα αυτό, αν και στηρίζουν την ύπαρξή τους πάνω στο ψέμα, την απάτη και στην πλαστογράφηση της ιστορίας.
Δεν φτάνει όμως αυτό, τολμάνε να εγείρουν αξιώσεις και διεκδικήσεις πάνω σε Ελληνικά εδάφη!
Κατά τον εθνολόγο Νεοκλή Καζάζη, το εδαφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας αποτελείτο από τα βιλαέτια Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου, ενώ το βιλαέτιο του Κοσσυφοπεδίου με πρωτεύουσα τα Σκόπια δεν ανήκε ποτέ στο εδαφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας.
Επιδιώκουν να αναγνωριστούν με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, με τον πονηρό σκοπό να διεκδικήσουν Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα. Το γεγονός είναι πως ένα μέρος του εδάφους της FYROM ανήκει γεωγραφικά και εθνολογικά στη Μακεδονία, που ήταν από την αρχαιότητα ΕΛΛΑΔΑ.
Ο ίδιος ο πρόεδρος Γκλιγκόρωφ είχε πει πως «είμαστε Σλάβοι και όχι Μακεδόνες» και μετά για τιμωρία του έγινε η απόπειρα δολοφονίας του. Ήξερε ο Γκλιγκόρωφ τι έλεγε, διότι οι Σλάβοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή έξι αιώνες μετά τον Φίλιππο και τον Μέγα Αλέξανδρο.
Η FYROM είναι ένα κράτος κατασκευασμένο προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων, το οποίο όμως η Ελλάδα στήριξε οικονομικά και όχι μόνον, απλόχερα.
Δεν είναι όμως μόνο η FYROM η οποία έχει βλέψεις και διεκδικήσεις στα Ελληνικά εδάφη. Είναι γνωστές οι προσπάθειες της Τουρκίας να προσεταιριστεί τους Μουσουλμάνους της Θράκης και τις οποίες υποκινεί να διεκδικήσουν αυτονομία. Γνωστές επίσης οι προθέσεις της Αλβανίας για την περιοχή της Θεσπρωτίας.
Γύρω μας γεμάτος ο κάμπος με λύκους και όπως λέει ο καθηγητής Μιχ. Γκιόκας «η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο παλιογειτονιά του κόσμου. Όλοι της οι γείτονες με πρώτη την Τουρκία, είχαν και έχουν εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της, ενώ κανονικά θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο».
Να σημειώσουμε – επειδή το ανέφερε ως θέμα ο πρόεδρος Ερντογάν κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα – πως η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 αναφέρεται σε μουσουλμανικές και όχι τουρκικές μεινότητες της Δ. Θράκης. Το 35% των μειονοτήτων αυτών αποτελείται από εξισλαμισθέντες Έλληνες, τους αρχαίους Αγριάνες, οι οποίοι ήταν άριστοι ακοντιστές της στρατιάς του Μ. Αλεξάνδρου.
Ενώ όλα δείχνουν το δίκιο της Ελλάδας, η Ελλάδα υποχωρεί συνεχώς. Το μέλλον σκοτεινό και αβέβαιο!
Από τον Τίτο έως τον Ζόραν Ζάεφ
Στο «Νέο Λεξικό της Ισπανικής Γλώσσας» που εκδόθηκε στη Βαρκελώνη (Ισπανία) το 1936 υπάρχει το λήμμα «Servia – Croatia – Slovenia (Yugoslavia)». Περιγράφεται αναλυτικά η διοικητική διαίρεση της Γιουγκοσλαβίας, όπου πουθενά δεν αναφέρεται η λέξη Μακεδονία. Υπάρχει όμως η επαρχία, π.χ. Vardar-Vardaska (cap. Skoplye), δηλαδή Βαρντάρ ή Βαρντάσκα με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Αυτά, το 1936!
Η επίμαχη περιοχή ονομαζόταν ως και την κατάκτηση της Γιουγκοσλαβίας από τους Γερμανούς «Banovina Vardarska» και πιο παλιά, επί 1000 χρόνια ονομαζόταν ΔΑΡΔΑΝΙΑ.
Πρώτος ο Τίτο στις 15 Αυγούστου 1944 της έδωσε την ονομασία «Makedoniga». Η Βαρντάσκα ήταν επαρχία της πρώην Γιουγκοσλαβίας του Τίτο. Μετά τον Τίτο όμως, οι Δυτικοί «σύμμαχοι» του ΝΑΤΟ αποφάσισαν να διαλύσουν την ενιαία Γιουγκοσλαβία και έτσι προέκυψε η «Μακεδονία». Η Βαρντάσκα τώρα έγινε «Μακεδονία» με την βοήθεια των Δυτικών «συμμάχων».
Όμως, πέραν της ισπανικής εγκυκλοπαίδειας που αναφέραμε, υπάρχουν και γραμματόσημα με το όνομα Βαρντάσκα για εκείνη την επαρχία.
Ο Τίτο δεν άλλαξε το όνομά της σε «Μακεδονία» τυχαία. Είχε – κατ’ εντολή – ως στόχο να υποκλέψει την Ελληνική Μακεδονία. Μπορεί να μην γνώριζε πως θα προκύψουν «αετόπουλα» όπως «Μπουτάρης» ή «Ουράνιο τόξο», αλλά σίγουρα περίμενε την εξέλιξη μέσα από Ελληνόγλωσσους πολιτικούς του «Δημοκρατικού τόξου» και «συμμάχους» της Ελλάδας, όπως οι ΗΠΑ, οι Γερμανοί, οι Άγγλοι, οι Ιταλοί!
Οι Σκοπιανοί κάτοικοι της Βαρντάσκα είναι Σλάβοι, αναμεμειγμένοι με Αλβανούς, Βούλγαρους και γύφτους, με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Υπάρχουν και Έλληνες της περιόδου 1945-1950.
Οι σημερινοί Σκοπιανοί, ιστορικά και εθνολογικά δεν έχουν καμία σχέση με τους Μακεδόνες του Μ. Αλεξάνδρου. Άλλωστε, αυτό το είχε δηλώσει και ο τότε πρόεδρός τους Γκλιγκόρωφ: «Δεν έχουμε καμία σχέση με τους Μακεδόνες. Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε στην περιοχή αυτή μετά τον 6ο αιώνα μ.Χ.».
Σήμερα απαιτούν να λέγονται «Μακεδόνες», προβάλλοντας αλυτρωτικές διαθέσεις. Από μόνοι τους; Όχι φυσικά. Πίσω βρίσκεται η φωνή των ΗΠΑ και μετά την αναγνώριση, με «παράγωγο» που θα περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία», θα διεκδικήσουν «Μακεδονική μειονότητα» και όλη τη Μακεδονία μέχρι τη Θεσσαλονίκη.
Πατριώτες και προδότες υπάρχουν σε όλα τα «χρώματα». Μέχρι τώρα, ακόμα και αν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που ήθελαν να παραδώσουν το όνομα (π.χ. «σε δέκα χρόνια θα το ξεχάσουν»). Αυτό δεν το κατόρθωσαν. Ίσως γιατί δεν είχαν διαμορφωθεί και οι κατάλληλες συνθήκες.
Ο Ελληνισμός δεν δέχεται οποιοδήποτε όνομα της χώρας αυτής, που να περιλαμβάνει το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Γι αυτό και δεν δέχονται δημοψήφισμα.
Μόλις οι Σκοπιανοί πετύχουν παράγωγο ονόματος με τη λέξη «Μακεδονία», θα σβήσουν τον δεύτερο προσδιορισμό και θα αφήσουν μόνο τη λέξη «Μακεδονία». Ας ελπίσουμε πως θα υπάρξει πλειοψηφικό ρεύμα από όλα τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου», κόντρα στις ηγεσίες τους, που θα πούνε ΟΧΙ σε αυτό το έγκλημα.
Η Βαρντάσκα Μπανοβίνα είναι το όνομα που ήταν επισήμως γνωστή η σημερινή ΠΓΔΜ, Δαρδάνια παλαιότερα, καθώς και περιοχές της νότιας Σερβίας κατά την περίοδο 1929-1941. Ο όρος «Μακεδονία», σε όλους τους χάρτες, χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για την Ελλάδα.
Ακόμη και στα γραμματόσημα της Γιουγκοσλαβίας, δεν υπήρχε η λέξη «Μακεδονία». Αλλά και οι ταχυδρομικές σφραγίδες φέρουν το όνομα Βαρντάσκα Μπανοβίνα.
Για ό,τι συμβαίνει σήμερα, η ευθύνη βαρύνει διαχρονικά τις κυβερνήσεις της Ελλάδας που ανέχτηκαν αυτή την κατάσταση και μάλιστα, όταν η Ελλάδα ήταν με το μέρος των νικητών του Β’ΠΠ.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Μια αναδρομή στη «σύνθετη ονομασία»
Το 2007 ο Κώστας Καραμανλής ανατρέπει την προηγούμενη απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1993, που είχε αποφασίσει να μην περιλαμβάνεται στην ονοματοδοσία των Σκοπίων παράγωγο της λέξης «Μακεδονία». Ο Κώστας Καραμανλής υιοθετεί τη θέση για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Μια θέση που υπερψηφίστηκε από όλα τα κόμματα της τότε Βουλής, πλην του ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Η δε Ντόρα Μπακογιάννη, τότε υπουργός Εξωτερικών, από το βήμα της Βουλής είχε δηλώσει πως αυτό γίνεται για «εξεύρεση αμοιβαίας αποδεκτής λύσης, στη βάση της σύνθετης ονομασίας…».
Τα Σκόπια όμως αρνήθηκαν αυτή την πρόταση της Ελλάδας, διότι προφανώς ο υπερατλαντικός προστάτης τους, τους είχε υποσχεθεί πολλά περισσότερα. Η άρνησή τους όμως αυτή ήταν ο λόγος που στη συνέχεια (το 2008), στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, ο Κ. Καραμανλής είπε ΟΧΙ στην ένταξη της ΠΓΔΜ, εφόσον εκκρεμούσε η διευθέτηση του ονόματος της χώρας, λόγω αδιαλλαξίας της ηγεσίας της!
Έχουμε στα χρόνια μετά το 1990, ουσιαστικά δύο διαφορετικές θέσεις για το «Σκοπιανό». Η πρώτη είναι το 1993 υπό την προεδρία του Κ. Καραμανλή με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, όπου αποκλειόταν οποιαδήποτε ονομασία ή παράγωγο που να περιλαμβάνεται το όνομα «Μακεδονία». Διαφώνησε σε αυτή τη θέση μόνον το ΚΚΕ!
Ακολουθεί η δεύτερη που λαμβάνεται το 2007 με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, υπουργό Εξωτερικών την Ντόρα Μπακογιάννη και δέχεται ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Όπως είχε δηλώσει η Ντόρα Μπακογιάννη στη Βουλή «προσεγγιζόταν το πρόβλημα με αίσθημα ρεαλισμού». Η πρόταση αυτή υπερψηφίστηκε από όλους πλην του ΛΑΟΣ!
Από τη στιγμή που μεθοδευμένα η Ελλάδα οδηγήθηκε στα μνημόνια και κατάντησε απόλυτο προτεκτοράτο, οι εθνικές υποχωρήσεις και ενδεχομένως οι αλλαγές συνόρων βρίσκονται προ των πυλών. Άλλωστε η κ. Ψαρούδα-Μπενάκη ως πρόεδρος της τότε Βουλής είχε μιλήσει για αλλαγές συνόρων, παρουσία του προέδρου Κάρολου Παπούλια. Πόσο τυχαίο ήταν;
Φτάσαμε πλέον σε ένα σημείο, όπου οι Τούρκοι εφορμούν με γεωτρύπανα στο Αιγαίο και την Κυπριακή ΑΟΖ, διεκδικώντας παράλληλα 18 νησιά και 125 βραχονησίδες. Οι ΗΠΑ πιέζουν να τελειώνουμε με το «Μακεδονικό». Το θέμα της Θράκης είναι ανοιχτό και η «τουρκική μειονότητα» είναι σε πρώτο πλάνο. Η δε Αλβανία προκαλεί χωρίς να κρατά ούτε τα προσχήματα, με αιχμή του δόρατος την «Τσαμουριά».
Οι δυνάμεις του «δημοκρατικού τόξου» είναι έτοιμες να τα παραδώσουν όλα; Εθνικές υποχωρήσεις μέχρι και αλλαγές συνόρων; Ως πού θα φτάσουν; Μπουτάρης και «Ουράνιο τόξο» είναι ο Δούρειος Ίππος; Θέλουμε να πιστεύουμε πως ο δήμαρχος Μπουτάρης δεν έχει τέτοιους σκοπούς.
Γίναμε ένα original προτεκτοράτο, δεχόμενοι την «επικαιροποίηση» της συνθήκης Λωζάννης, το «όνομα» των Σκοπίων, τον «εκσυγχρονισμό» της «αυτονομίας» των μουσουλμάνων στη Θράκη και με τη διαχρονική ιαχή «δεν διεκδικούμε τίποτα», όλοι θεωρούνται ευπρόσδεκτοι στο προτεκτοράτο για να αλωνίσουν!
Εδώ, σήμερα, η γέφυρα του Γοργοπόταμου παραδίδεται στον εχθρό από «φίλιες» δυνάμεις, οι οποίες όμως ορκίστηκαν στο Σύνταγμα για «πίστη εις την Πατρίδα»!
Υ.Γ.: Το 2007 που ψηφίστηκε από τη Βουλή η σύνθετη ονομασία, βουλευτές Κοζάνης ήταν οι, Νίκος Τσιαρτσιώνης, Γιώργος Κασαπίδης και Μιχ. Παπαδόπουλος από τη Νέα Δημοκρατία. Από το ΠΑΣΟΚ ο Πάρις Κουκουλόπουλος και ο Γιάννης Βλατής.
Το είχε πει ο Γιάννης Λάτσης στην Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ
Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, στο πρόσφατο βιβλίο της «Μια ζωή χωρίς άλλοθι» αναφέρεται σε κάτι που είναι πάλι στην επικαιρότητα. Αναφέρεται σε μια συνάντησή της με τον Γιάννη Λάτση, τον «καπετάνιο» όπως τον αποκαλούσαν όλοι, αλλά και η ίδια. Μια συνάντηση, ένα δείπνο μαζί του και με άλλους, όπως το Νίκο Κούρκουλο, τη Μαριάννα Λάτση και την Εριέττα Λάτση. Τον ρώτησε λοιπόν «καπετάνιε, τι γίνεται με τα Σκόπια; Δεν τα αγοράζεις να ησυχάσουμε»; Και αυτός απάντησε «έτσι όπως τα έχουν κάνει, δεν πουλιούνται πια. Τα έχει αγοράσει άλλος. Ο Σόρος τα αγόρασε, ειδάλλως θα τα αγόραζα εγώ και θα ησυχάζαμε».
Ο Νενέκος έχει δημιουργήσει σχολή;
Το είχε πει ο Φρανσουά Μιτεράν: «Οι υποσχέσεις δεν αφορούν αυτούς που τις δίνουν, αλλά αυτούς που τις πιστεύουν».
Είναι από τα «καλά» που μας χόρτασε η δημοκρατία της μεταπολίτευσης. Η δημοκρατία έτσι πως κατάντησε, επιτάσσει την ανάληψη δημοσίου αξιώματος από ένα μικρό αριθμό διεφθαρμένων, βάσει της ψήφου ενός πλήθους ηλιθίων!
Και καλά όταν οι υποσχέσεις αφορούν τα «διάφορα» της καθημερινότητας. Όταν όμως έχουν σχέση με τα εθνικά θέματα και με τα «σύμβολα» ενός έθνους; Ένα τέτοιο περιστατικό θα αναφέρουμε εδώ, που δείχνει τη «σοβαρότητα» – διαχρονικά – του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας.
Επί δημαρχίας Αθηναίων Δημήτρη Αβραμόπουλου επελέγη ένας χώρος (απέναντι από το ξενοδοχείο ΟΛΥΜΠΙΚ ΡΟΥΑΓΙΑΛ), για να στηθεί ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η βάση στήθηκε, οι επιγραφές χαράχτηκαν, αλλά… έμεινε μόνον η βάση!
Ανδριάντας ουδέποτε τοποθετήθηκε. Τι έγινε;
Επί δημαρχίας πάλι Ντόρας Μπακογιάννη, καλλιτέχνης φιλοτέχνησε και δώρισε στο δήμο Αθηναίων το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βρίσκεται ακόμη στην υπόγεια αποθήκη του δήμου! Τι έγινε;
Ποιες δυνάμεις παρεμβαίνουν για να «κρύψουν» την ιστορία μας, όταν οι γυφτο-Σκοπιανοί έχουν γεμίσει τις δημόσιες πλατείες με Αλεξάνδρους και Φιλίππους;
Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιας κοπής πολιτικό σύστημα να μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της προπαγάνδας για το «Μακεδονικό»; Πώς να μην στριφογυρίζει στον τάφο του ο Γ. Καραϊσκάκης και να σκέφτεται, πως την επιστολή που είχε γράψει για τον Τούρκο πασά, θα έπρεπε να την ξαναγράψει για τα γιουσουφάκια της «Βουλής»… «άμα γυρίσω θα τους γ@μήσω». Και θα το έκανε στα σίγουρα, με τον Κολοκοτρώνη να δείχνει με το δάχτυλο συγκεκριμένο σημείο στην πλατεία Συντάγματος!
“ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ”