«Φεστιβάλ ελαφρότητας» στα χρόνια της μνημονιακής πανούκλας!
Υπάρχει υπευθυνότητα από το πολιτικό σύστημα; Όταν μετά από οχτώ χρόνια το χρέος αυξάνεται και συζητείται 4ο μνημόνιο, τι να πούμε;
Όταν, 25% μειώθηκαν οι γεννήσεις, 13% αυξήθηκαν οι θάνατοι, 65% (ετησίως) αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες, 120% αυξήθηκε η ανεργία, 40%-50% μειώθηκαν οι συντάξεις, 32% μειώθηκαν οι δαπάνες υγείας, 40% αυξήθηκαν τα εργατικά ατυχήματα, 25% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας, 23% ο πληθυσμός είναι ανασφάλιστος, 57,2% αυξήθηκαν τα χρέη…!
Με τέτοια στοιχεία υπάρχει περίπτωση να έχουμε ευοίωνες προβλέψεις για την ελληνική οικονομία; Το ΔΝΤ σημαίνει ξανά συναγερμό και το σήμα κινδύνου επανέρχεται. Μιλάνε πλέον επίσημα για άνευ προηγουμένου εκτροχιασμό.
Η χώρα παραμένει σε αυστηρή ευρωενωσιακή επιτροπεία, αφού το ευρωιερατείο συνεχίζει να παρεμβαίνει, ζητώντας επιπλέον μέτρα. Φτιάχνουν κλίμα κι αυτό φαίνεται. Με τον τρόπο που λειτουργεί όμως το πολιτικό σύστημα, δείχνει «φεστιβάλ ελαφρότητας»!
Με όσα συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβούν, τι θα έπρεπε να οραματίζεται ο Έλληνας; Προς το παρόν όμως, με όσα συμβαίνουν, δεν φαίνεται να έχει καν τη διάθεση να οραματίζεται. Η πλειονότητα αδιαφορεί για το μέλλον του τόπου και απλώς υβρίζει το πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους του, οι οποίοι δεν διαφέρουν από τους πολλούς. Αν πάλι κάποιος διαφέρει, δεν τολμά να πει στο λαό για την αλήθεια και τις ευθύνες του λαού, αφού με αυτή την υπενθύμιση, θα κινδυνέψει η πολιτική του συνέχεια.
Το πρόβλημα είναι πως όλα μυρίζουν υπόνομο. Η διαφθορά ξεκίνησε από ψηλά και έφτασε στη βάση. Πολιτικό σύστημα και λαός έφτασαν στον πάτο. Αν κάποτε ήταν εύκολο να μπει το νυστέρι στην πληγή (δηλαδή στην κορυφή) και να υπάρξει θεραπεία, τώρα που η σήψη βρίσκεται στη βάση, δηλαδή στους πολλούς, αυτό είναι ανέφικτο να γίνει. «Εγώ να περνάω καλά και ας καούνε όλα». Αυτό πέρασε στη βάση και το πρόβλημα σκόρπισε παντού σαν τη γάγγραινα. Έγινε «δηλητηριώδης σούπα».
Για να υπάρξει όραμα, πρέπει να υπάρξει παιδεία κι αυτό είναι που λείπει. Είχε πει ο Τσόρτσιλ «αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας».
Αφού αφαίρεσαν το δικαίωμα στη μόρφωση, έριξαν και το διχασμό και η «σούπα έδεσε». Αν ρίξουμε μια ματιά στα εθνικά θέματα και δούμε τις αντιθέσεις, θα καταλάβουμε τι σημαίνει διχασμός.
Η παιδεία επενδύει στη φιλοσοφία. Δημιουργεί ενεργούς πολίτες. Κάποτε οι πόλεις-κράτη επένδυαν στη φιλοσοφία, ενώ σήμερα το σύγχρονο κράτος δεν παρέχει καν τα στοιχειώδη περί παιδείας. Παρέχει εκπαίδευση, που σημαίνει ανθρώπους με αριθμό μητρώου για την εξυπηρέτηση του τραπεζικού κεφαλαίου, γρανάζι της εκμεταλλευτικής παγκοσμιοποίησης.
Όραμα θα υπήρχε π.χ. αν είχε γίνει συνείδηση τι εννοούμε να λεγόμαστε Έλληνες. Έλληνας αξίζει να λέγεται όποιος «βαπτίζεται» στον ήλιο του στοχασμού. Όποιος αγαπά με αγαθή ψυχή την Ελλάδα και έχει μέσα του ανθρωπιά. Όποιος προωθεί την καλλιέργεια εθνικής συνείδησης, χωρίς να περιφρονεί την ιστορία και την ταυτότητα των άλλων εθνών.
Κάποτε ο Έλληνας πίστευε στους 12 θεούς. Μετά έγινε Χριστιανός. Δεν έπαψε όμως ποτέ στον κίνδυνο να υπερασπίζεται την πατρίδα του, όταν αυτή τον καλούσε.
Είναι ιδεολογική στάση να αγαπάς πρώτα την πατρίδα σου και μετά να σέβεσαι τους άλλους λαούς. Η αντιπαλότητα υπάρχει για να ξεχωρίσεις και δεν έχει επιθετικές τάσεις. Εφόσον όμως σε καλεί η πατρίδα σου να την υπερασπιστείς σε εξωτερικό εχθρό, θα πολεμήσεις. Εδώ κοντράρεται ο άνθρωπος με τον πολίτη-πατριώτη. Εδώ υπάρχει και συγκρούεται η θεωρία των ανοιχτών συνόρων, η παγκοσμιοποίηση των αγορών, με το έθνος-κράτος. Σεβασμός και αλληλεγγύη στο σημείο αυτό δεν υπάρχει.
Η πατρίδα σου υπάρχει όταν την υπερασπίζεσαι απέναντι σε αυτούς που την επιβουλεύονται. Έλληνας είναι αυτός που θέλει να είναι Έλληνας και ο πόλεμος στη σύγχρονη εποχή του 21ου αιώνα δεν γίνεται απαραίτητα με τανκς και αεροπλάνα. Είναι ο βρόμικος οικονομικός πόλεμος που γονατίζει τα κράτη και με δανεικά τα υποδουλώνει στο ΔΝΤ και στο ευρωιερατείο. Είναι τα χρόνια της μνημονιακής πανούκλας που γονάτισαν την Ελλάδα και συνοψίζονται σε τέσσερις λέξεις «τι ναζί, τι μνημόνια»!
Τι μεγαλύτερη απόδειξη για την υποδούλωση της Ελλάδας και την καταλήστευσή της, όταν με το «Υπερταμείο» υφαρπάζεται το σύνολο της περιουσίας του Ελληνικού δημοσίου; Με την υποθήκευση των πάντων για 99 χρόνια, η λειτουργία του κράτους θα στηρίζεται μόνο στα έσοδα από φόρους και ως γνωστόν, η φοροδοτική ικανότητα του Ελληνικού πληθυσμού έχει σχεδόν εξαντληθεί.
Αν όπως διαπιστώνουν οι μελετητές, οι εισπράξεις του «Υπερταμείου» από την υφαρπαγή του συνόλου της δημόσιας περιουσίας ξεπερνάνε το ένα τρις, τότε για ποια ανάπτυξη μιλάμε; Είναι ξεκάθαρο από τις αποφάσεις του eurogroup, πως η χώρα μας υποχρεώνεται να καταβάλει ετησίως ποσά της τάξης των 20-37 δις ετησίως και μέχρι το έτος 2060!
Το μέγεθος της ληστείας είναι φοβερό. Τράπεζες, κρατικά ακίνητα, ΔΕΚΟ, Ελληνικό, ΔΕΣΦΑ, Αστέρας, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΟΛΘ, αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΓΝΑΤΙΑ, λιμάνια, αεροδρόμια, αρχαιολογικοί χώροι,
Παρόμοια υφαρπαγή του συνόλου της περιουσίας ενός κράτους δεν έχει προηγούμενο διεθνώς. Η Ελλάδα είναι υπό κατοχή και δυστυχώς οι αντιδράσεις είναι ελάχιστες. Ούτε οι ΝΑΖΙ στην κατοχική περίοδο δεν έφτασαν σε παρόμοιες ακρότητες. Αλλά ούτε και οι αποικιοκράτες του 19ου αιώνα δεν κατέκλεψαν σε τέτοιο βαθμό τις αποικίες τους!
Το 4ο Ράιχ διαλύει την Ελλάδα και οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θα αποτελούν μια τεράστια μαύρη κηλίδα στην παγκόσμια ιστορία.
Υ.Γ.: Όταν η ηθική δεν θα θεωρείται ντροπή,
Όταν η τιμιότητα δεν θα θεωρείται ηλιθιότητα,
Όταν η δικαιοσύνη δεν θα είναι σκοπιμότητα,
Όταν ο σεβασμός δεν θα θεωρείται αδυναμία,
Όταν η γνώση δεν θα διώκεται από αμαθείς,
Όταν η ικανότητα δεν θα κρίνεται από ανίκανους,
Όταν η εκμετάλλευση θα λέγεται εκμετάλλευση και όχι κέρδος,
Όταν η εργατικότητα δεν θα θεωρείται αδυναμία…
… Τότε οι προδότες θα κρύβονται, οι χαφιέδες θα πεινούν και οι διασπαστές και οι ξεπουλητές θα κάνουν κομμάτια τον εαυτό τους για να τον πουλήσουν!
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος
–