*Προπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Στη τρέχουσα κατάσταση, που έχει δημιουργηθεί στην παγκόσμια κοινότητα, εξαιτίας της απειλής που διατρέχει η «Ανθρώπινη Ασφάλεια Υγείας» από τον νέο ιό, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των αξιωματούχων των κρατών της οικουμένης, μπορεί να έχουν περιοριστεί, αλλά δεν έχουν σταματήσει, και όταν διεξάγονται, αυτό συμβαίνει μέσω των περίφημων «τηλεδιασκέψεων». Λαμβάνουν θέση, δηλαδή, οι ενδιαφερόμενοι συμμετέχοντες μπροστά από μια οθόνη, πάντοτε με την αμέριστη φροντίδα κάποιου ειδικού επεξεργασίας ήχου και εικόνας, και ετοιμάζονται για την διεξαγωγή συζητήσεων επί διμερών ή πολυμερών ζητημάτων, με γνώμονα συνήθως το γνωστό ως «εθνικό συμφέρον». Με άλλα λόγια, να προκύψει ένα outcome, που θα είναι θετικό προς τα «πιστεύω» ενός έθνους.
Για να επιτευχθεί αυτή η «νίκη» στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, πρέπει ο αξιωματούχος, ο οποίος χρησιμοποιεί την περίφημη «soft power», μια έννοια, που εισήχθη από τον Αμερικανό επιστήμονα και καθηγητή Joseph Nye την δεκαετία του 1980, να λάβει υπόψη του, την κατάλληλη χρήση της γνωστής ως «γλώσσα σώματος». Ο τρόπος που συνδιαλέγεται ή οι εκφράσεις του σώματος του, δύνανται να διαδραματίσουν καταλυτικό ρόλο στην θετική γι’ αυτόν έκβαση της συζήτησης. Αυτοί είναι δύο από τους βασικούς άξονες, με βάση τους οποίους προτείνεται να οργανώσει την στρατηγική του, κατά την διάρκεια του διάλογου. Αρχικά, είναι θεμιτό, να κοιτά προς την οθόνη, με την ένταση της φωνής του, να είναι σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, ώστε να ακούγεται πεντακάθαρα προς την απέναντι πλευρά ή πλευρές, η άποψη του, που μπορεί να είναι οι θέσεις της χώρας του, ανάλογα με το θέμα προς συζήτηση. Κατάλληλο θα ήταν, επιπλέον, η υποστήριξη του λόγου του με μικρές κινήσεις των χεριών του, ώστε ενώ η αντίπερα όχθη, παρακολουθεί τον ομιλούντα, να κατανοήσει ευκολότερα τα λεγόμενα του. Τέλος, μια ενέργεια, που δεν πρέπει να συμβεί, είναι ο ομιλητής να κοιτάζει διαρκώς κάτω, δηλαδή τις σημειώσεις του. Μ’ αυτό τον τρόπο, δηλώνει ότι δεν γνωρίζει το προς συζήτηση θέμα, δημιουργώντας αρνητική άποψη στους συνομιλητές του. Μια ακόμα χειρότερη κίνηση, μπορεί να είναι, το να κοιτάει συνεχώς κάτω δεξιά. Έτσι, δηλώνει ότι ίσως εκφράζει κάποια ψευδή θέση και δεν θα μπορέσει να αξιολογηθεί ως αξιόπιστος, ούτε να πείσει με την γνώμη του.
Συμπερασματικά, η κυριότερη επιθυμία της διεθνούς κοινής γνώμης, είναι μια αισιόδοξη είδηση, που να ομοιάζει στο χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης, να παρεμποδιστεί, δηλαδή, η εξάπλωση της νόσου. Από εκεί και πέρα, σε εθνικό επίπεδο, ο κάθε λαός αναμένει τα επόμενα βημάτα στις διαπραγματεύσεις των αξιωματούχων, που τον αντιπροσωπεύουν, την «επόμενη μέρα» κοινώς, που περιλαμβάνει μια ανηφορική πορεία, με σημαντικά ζητήματα για επίλυση διεθνώς, όπως η κλιματική αλλαγή, αλλά και η παύση των πολεμικών επιχειρήσεων ή εχθροπραξιών. Εκεί οι αξιωματούχοι, θα πρέπει να εφαρμόσουν μια άλλη εκδοχή της «γλώσσας σώματος», αυτήν την φορά, σε συναντήσεις με φυσική τους παρουσία.
Καλή Ανάσταση με Υγεία!!!!