25η Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Κάνε τη σιωπή κραυγή. Της Τάνιας Ώττα

Σε μία εποχή όπου όλοι μιλούν για ισότητα των δύο φύλων, θέλουμε να λεγόμαστε προοδευτικοί, με τα φαινόμενα κακοποίησης γυναικών να σημειώνονται καθημερινά και να αμαυρώνουν το τοπίο της σύγχρονης και τεχνολογικά εξελιγμένης κοινωνίας μας. Τα υψηλά ποσοστά κακοποίησης ανήλικων κοριτσιών δείχνουν την εικόνα μιας κοινωνίας χωρίς ανθρωπιά. Άνθρωποι – τέρατα εκμεταλλεύονται βάναυσα τρυφερές ψυχές και στιγματίζουν τις ζωές τους με τα ζωώδη ένστικτά τους. Κι ύστερα ακολουθεί ο φόβος, η ντροπή, η άρνηση και το θύμα κλείνεται στον εαυτό του γιατί φοβάται ότι αν μιλήσει κινδυνεύει ή θα στιγματιστεί. Ειδικά αν ο θύτης είναι κάποιο πρόσωπο που εξαρτάται από αυτό.
Καμία ισότητα δεν υπάρχει όταν σε πολλές χώρες του πλανήτη μας οι ανδροκρατούμενες κοινωνίες τους αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως κατώτερα όντα και τις μεταχειρίζονται με εξευτελιστικό τρόπο, προκαλώντας πολλές φορές ακόμη και το θάνατό τους λόγω βίαιης μεταχείρισης.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους και δεν μας τιμούν καθόλου ως ανθρωπότητα.
16,7 εκατομμύρια γυναίκες έχουν υποστεί σωματική βία ή σεξουαλική κακοποίηση σε χώρες της Ε.Ε. , σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην Ελλάδα, τα ποσοστά καταγγελιών από τις ίδιες τις κακοποιημένες γυναίκες ξεπερνούν το 70% και αφορούν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας με δράστη κυρίως το σύζυγο, σεξουαλική παρενόχληση και περιπτώσεις βιασμού.
Δυστυχώς η βία δεν γνωρίζει σύνορα, δεν έχει κριτήρια, ηλικία, εθνικότητα, θρησκεία, κοινωνική θέση. Το γεγονός ότι τα περισσότερα περιστατικά παρατηρούνται στο οικογενειακό περιβάλλον δείχνει τη σοβαρότητα του προβλήματος. Η οικογένεια, το καταφύγιο αγάπης ενός ανθρώπου, γίνεται ένα κολαστήριο για γυναίκες που προσπαθούν καθημερινά με το μακιγιάζ και το ντύσιμό τους να κρύψουν τα σημάδια της βίας και να βγουν στην κοινωνία φορώντας τη μάσκα του «είμαι καλά». Οι κακοποιημένες γυναίκες φοβούνται, ντρέπονται και σιωπούν. Βιώνουν τον Γολγοθά τους αθόρυβα και προσπαθούν να κρύψουν κάθε ίχνος κακοποίησης για να μην τους κρίνει η κοινωνία. Όμως θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλες τις γυναίκες ότι η ντροπή ταιριάζει σ’ αυτούς που ασκούν τη βία κι όχι στις γυναίκες που τη βιώνουν.
Η βία δεν είναι μυστικό. Καμία σιωπή δεν βοηθά. Η γυναίκα έχει τη δύναμη να αντιμετωπίσει τη βία και δεν είναι μόνη. Αρκεί να ζητήσει βοήθεια και να σπάσει αυτή τη βασανιστική σιωπή. Σε καμία γυναίκα δεν αξίζει να βιώνει βία. Ας τραβήξουμε επιτέλους μία γραμμή κι ας βάλουμε τέλος στα φαινόμενα αυτά. Όλες μαζί μπορούμε.