Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παυλου: Ήταν και οι δύο θαύματα της χάριτος του Θεού

Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παυλου: Tι γιορτάζουμε σήμερα 29 Ιουνίου

Σύντομα ο Πέτρος κατάλαβε την παγίδα και συμφιλιώθηκε με τον Παύλο. Απομόνωσε τους διασπαστές της ενότητος του σώματος του Χριστού που ήθελαν να αλλοιώσουν το γνήσιο πνεύμα του Ευαγγελίου. Ο Πέτρος ονομάζει τον Παύλο «ἀγαπητόν ἀδελφόν» (Β΄ Πετρ. 3,15). Και ο Παύλος δίνει ιδιαίτερη σημασία και τιμή στον κορυφαίο Πέτρο, που ήταν ένας «τῶν δοκούντων στύλους εἶναι» (Γαλ. 2,9).

Η Εκκλησία όρισε να τιμούνται μαζί οι δύο μεγάλοι Απόστολοι. Σ’ ένα από τα ιδιόμελα στιχηρά του εσπερινού της εορτής τους ψάλλει «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασιν, ἀναδήσωμεν Πέτρον καὶ Παῦλον; Τοὺς διῃρημένους τοῖς σώμασι καὶ ἠνωμένους τῷ πνεύματι …».

Και οι δύο εκλήθησαν κατά θαυμαστό τρόπο. Ο ένας, ο Απόστολος Παύλος, ήταν σκηνοποιός, και από τότε που τον κάλεσε ο Θεός, η τέχνη του πήρε πνευματικό νόημα, έστηνε παντού «τὴν σκηνήν τὴν ἀληθινή» (Εβρ. 8,2) την σκηνή της Εκκλησίας. Κάθε καρδιά πιστού την μετέτρεπε σε σκηνή, όπου σκήνωνε η Χάρις του Χριστού. Ο Απόστολος Πέτρος ήταν ψαράς και από τότε που τον κάλεσε ο Κύριος ψάρευε ψυχές με τη θεία σαγήνη και τα θαύματά του και τις οδηγούσε στο σκάφος της Εκκλησίας. «Ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν» (Λουκ. 5,10).

Ήταν και οι δύο θαύματα της χάριτος του Θεού

Ήταν και οι δύο θαύματα της χάριτος του Θεού. Ο ένας αρνητής ο άλλος φονευτής. Ο Πέτρος αρνήθηκε τον Χριστό μπροστά σ’ ένα κοριτσάκι «οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον» (Ματθ. 26,72). Ο Παύλος δίωξε τον Χριστό και ήταν ο φανατικότερος και φονικός εχθρός του Χριστού και των μαθητών Του.

Σημασία κυρίως έχουν τα δάκρυα της μετανοίας που συχνά έτρεχαν από τα μάτια του Πέτρου και του Παύλου. Όσες φορές ο Πέτρος άκουε λάλημα πετεινού, έκλαιγε, όπως έκλαιγε πικρώς την πρώτη φορά, τη νύκτα της Μεγάλης Πέμπτης (Ματθ. 26,75). Και ο Παύλος, όσες φορές θυμόταν τι έκανε ως διώκτης της Εκκλησίας, αναστέναζε και με βαθειά συναίσθηση έλεγε: «Οὐκ εἰμί ἰκανὸς καλεῖσθαι Ἀπόστολος» (Α΄ Κορ. 15,9).

Ο Πέτρος ήταν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας της μεγαλοσύνης των θαυμάτων και της αγάπης του Χριστού «ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος» (Β΄ Πετρ.1,16).

Αγάπη στον Χριστό σημαίνει υπακοή στον Χριστό

Αγάπη στον Χριστό σημαίνει υπακοή στον Χριστό. Απαντά στον Χριστό ο Πέτρος «ἐπί δε τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον» (Λουκ. 5,5).

Αγάπη στον Χριστό σημαίνει ονειδισμοί. Λέγει πάλιν ο Πέτρος «Εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν ὀνόματι Χριστοῦ μακάριοι» (Α΄ Πέτρ.4,14). Ο Πέτρος εσταυρώθη και ο Παύλος απεκεφαλίσθη.

Αγάπη στον Χριστό σημαίνει σεμνότητα. Όταν ο Πέτρος, ημίγυμνος, ψάρευε στη λίμνη της Τιβεριάδος και διαπίστωσε ότι ο Αναστάς Κύριος στεκόταν στον αιγιαλό, αμέσως έριξε πάνω του «τὸν ἐπενδύτην» και σκέπασε την γυμνότητά του (Ιω. 21,7).

Αγάπη στον Χριστό σημαίνει ομολογία Χριστού. Μετά την Πεντηκοστή ράβδισαν τους Αποστόλους και τους παρήγγειλαν να παύσουν να ομιλούν για το όνομα του Χριστού. Ο Πέτρος απάντησε «Οὐ δυνάμεθα ἅ εἴδομεν καὶ ἠκούσαμεν μη λαλεῖν» (Πραξ. 4,20).

Αγάπη στον Χριστό σημαίνει και μαρτύριο αίματος. Μετά την ανάστασή Του ο Κύριος διαπιστώνοντας τη θερμή αγάπη του Πέτρου, του προείπε το μαρτυρικό του τέλος «Ὅταν δὲ γηράσῃς ἐκτενεῖς τὰς χεῖρὰς σου, καὶ ἄλλος σε ζώσει καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις» (Ιω.21,18).

Η τριπλή ερώτηση του Κυρίου στον Απόστολο Πέτρο απευθύνεται και σε μας: «Σίμων, Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων;» (Ιω. 21,15) Είμαστε έτοιμοι να του απαντήσουμε; «Ναι Κύριε, σε αγαπώ». Αλλά ο Χριστός, που γνωρίζει πόσο εύκολα ο δείκτης της αγάπης μας μετακινείται και πόσες φορές από δειλία και καιροσκοπισμό Τον αρνούμαστε και Τον προδίδουμε, επιμένει στην ερώτηση: «φιλεῖς με;». Ναι Κύριε! Θέλουμε και αγωνιζόμαστε να Σε αγαπούμε πάνω από όλα και από όλους. Αγωνιζόμαστε να ανταποκριθούμε στην Παναγάπη Σου και θέλουμε η αγάπη μας να είναι κορυφαία, όπως η αγάπη των δύο Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων σου!