Αναπολώντας τα Χριστούγεννα της «αθωότητάς» μας. Ηλία Γιαννακόπουλου

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό σ’ αυτόν τον κόσμο, από το να γυρνάς το πρωί των Χριστουγέννων και να μην είσαι παιδί» (Erma Bombeck).
Τα Χριστούγεννα έχουν καταγραφεί ως η εορτή της παιδικής μας αθωότητας. Σε αυτό συνέβαλε και η «σκηνοθεσία» της ημέρας με όλα τα αναγκαία στοιχεία (πρόσωπα, γεγονότα και φυσικό περιβάλλον). Το νεογέννητο μωρό (Χριστός), η μητέρα (Παναγία), οι Μάγοι, η Φάτνη, το Αστέρι, τα Ζώα και οι γνωστές μουσικές συνθέτουν ένα σκηνικό που μαγεύει τα παιδιά και κεντρίζει τη μνήμη των πρεσβύτερων. Λίγο πολύ όλοι έχουμε αποθηκεύσει στη μνήμη μας κάποια Χριστούγεννα των παιδικών μας χρόνων. Συνέχεια ΕΔΩ