– Φίλε ας δούμε το μεγάλο αυτό θέμα της ύπαρξης του θείου, πως το είδαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί. Είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσεις κι εσύ στο ό,τι έδειξαν περισσότερο σεβασμό και προπαντός απέφευγαν τις υπερβολές, όπως και σε όλα τα θέματα με τα οποία καταπιάστηκαν. Σήμερα είναι αλήθεια, πως κυκλοφορούν πολλές επιστημονικές απόψεις και θεωρίες, οι οποίες επικαλούνται ακόμα και αποτελέσματα ερευνών, επιδιώκοντας να μας πείσουν πως ο κόσμος γύρω μας γεννήθηκε από το τίποτα! Όπως είναι αλήθεια και το ό,τι, ενώ το αρχαίο ελληνικό φιλοσοφικό πνεύμα στην αρχή διαπνεόταν μόνον από μονιστικές αντιλήψεις, στη συνέχεια ανέπτυξε αρκετές πλουραλιστικές θεωρίες και η προέλευση του κόσμου ερμηνεύτηκε στη βάση των επιμέρους έσχατων ουσιών. Εκείνο που πράγματι είναι αξιοσημείωτο για την εποχή εκείνη και πρέπει να το επισημάνουμε είναι το γεγονός πως όλοι ανεξαιρέτως οι φιλόσοφοι κατέκριναν τους ειδωλολατρικούς τρόπους λατρείας, τις υπερβολές των διαφόρων μύθων του λαού για θεούς, αλλά αυτή καθεαυτή την ύπαρξη του Θεού δεν την αρνήθηκαν. Ακόμα κι αυτός ο Επίκουρος, που για πολλούς είναι ο πατέρας του «υλισμού», δεν ήταν άθεος παρά τις αμφιβολίες του για την αθανασία της ψυχής. Πίστευε σε θεούς, σε «ευδαίμονα όντα – λαμπερά», όπως έλεγε, τα οποία, όμως, δεν ανακατεύονταν στη λειτουργία του κόσμου.
– Πριν φτάσουμε στην εποχή του Επίκουρου, ας ξετυλίξουμε το κουβάρι της ελληνικής φιλοσοφίας από την αρχή, από τον 6ο π.Χ αιώνα. Οι Ίωνες φιλόσοφοι αντικατέστησαν την προϋπάρχουσα γνωστή ελληνική πολυθεΐα με τη δική τους μονοθεΐα και λίγους αιώνες αργότερα έκανε τη θριαμβευτική του είσοδο στην ιστορία ο χριστιανισμός. Έτσι, σήμερα, έχω τη γνώμη πως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σημασία της καλλιέργειας του χριστιανισμού πάνω στο προετοιμασμένο κατάλληλα έδαφος από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Έχεις άλλη άποψη μήπως;
– Πραγματοποίησες ένα γρήγορο και πολύ μεγάλο άλμα στην ιστορία και με την πρώτη προσπάθεια, γι αυτό και κάπου αιφνιδιάστηκα. Έχω τη γνώμη πως τα στοιχεία που αντλούμε από τις διασωθείσες ιστορικές πηγές, δείχνουν ότι οι πρώτες απόπειρες για το πέρασμα από την παραδοσιακή μυθολογία σε μια ορθολογική αντίληψη της φύσης (αρχής γενομένης από τους Ίωνες) αφορούσαν τα είδη στοιχείων ή οντοτήτων που πρέπει απαραιτήτως να συμπεριλαμβάνονται σε τέτοιες προσπάθειες.
Η ‘Εφημερίδα Νομού Κοζάνης’ είναι μια στήλη στην ενημέρωση της τοπικής κοινότητας, αντανακλώντας την πολυμορφία και τη ζωντάνια της περιοχής. Με την αφοσίωσή της στην έγκαιρη και αξιόπιστη ενημέρωση, καθώς και την αντικειμενική κάλυψη των γεγονότων, έχει καθιερωθεί ως αξιόπιστη πηγή πληροφοριών για τους αναγνώστες της.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
– Φίλε ας δούμε το μεγάλο αυτό θέμα της ύπαρξης του θείου, πως το είδαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί. Είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσεις κι εσύ στο ό,τι έδειξαν περισσότερο σεβασμό και προπαντός απέφευγαν τις υπερβολές, όπως και σε όλα τα θέματα με τα οποία καταπιάστηκαν. Σήμερα είναι αλήθεια, πως κυκλοφορούν πολλές επιστημονικές απόψεις και θεωρίες, οι οποίες επικαλούνται ακόμα και αποτελέσματα ερευνών, επιδιώκοντας να μας πείσουν πως ο κόσμος γύρω μας γεννήθηκε από το τίποτα! Όπως είναι αλήθεια και το ό,τι, ενώ το αρχαίο ελληνικό φιλοσοφικό πνεύμα στην αρχή διαπνεόταν μόνον από μονιστικές αντιλήψεις, στη συνέχεια ανέπτυξε αρκετές πλουραλιστικές θεωρίες και η προέλευση του κόσμου ερμηνεύτηκε στη βάση των επιμέρους έσχατων ουσιών. Εκείνο που πράγματι είναι αξιοσημείωτο για την εποχή εκείνη και πρέπει να το επισημάνουμε είναι το γεγονός πως όλοι ανεξαιρέτως οι φιλόσοφοι κατέκριναν τους ειδωλολατρικούς τρόπους λατρείας, τις υπερβολές των διαφόρων μύθων του λαού για θεούς, αλλά αυτή καθεαυτή την ύπαρξη του Θεού δεν την αρνήθηκαν. Ακόμα κι αυτός ο Επίκουρος, που για πολλούς είναι ο πατέρας του «υλισμού», δεν ήταν άθεος παρά τις αμφιβολίες του για την αθανασία της ψυχής. Πίστευε σε θεούς, σε «ευδαίμονα όντα – λαμπερά», όπως έλεγε, τα οποία, όμως, δεν ανακατεύονταν στη λειτουργία του κόσμου.
