Γη και νερό. Αυτά ζητούσαν οι παντοδύναμοι Πέρσες από όσες Ελληνικές πόλεις απαιτούσαν υποταγή. Ας δούμε, όμως, ακολουθώντας τα βήματα του Ηρόδοτου – του «πατέρα της Ιστορίας», ποιοι Έλληνες έσκυψαν το κεφάλι και ποιοι ακολούθησαν το δρόμο της περηφάνειας και της ανυπακοής. Θεσσαλοί, Δόλοπες, Αινιάνες, Περραιβοί, Λοκροί, Μάγνητες, Μαλιείς, Αχαιοί της Φθιώτιδας, Θηβαίοι και άλλοι Βοιωτοί προσκύνησαν τους εντολοδότες Πέρσες. Οι Θεσπιείς και Πλαταιείς, όμως, αρνήθηκαν! Οι Θεσπιείς ήταν και οι ήρωες των Θερμοπυλών, που πολέμησαν «αυτοβούλως», χωρίς να τους υποχρεώνει ο νόμος – όπως συνέβαινε με τους Σπαρτιάτες. Και, όμως, ενώ για τη θυσία των τριακοσίων του Λεωνίδα «βούιξε ο τόπος», για τους εφτακόσιους Θεσπιείς που έπεσαν στο πεδίο της μάχης με «αυτόβουλη» απόφαση, ποτέ οι μαθητές δεν διδάχτηκαν στο «ελληνικό» σχολείο τη θυσία τους! Αυτή την «Ιστορία», τη νερουλή και άνευρη, διδάσκονται τα παιδιά! Ούτε, βέβαια, έμαθαν ποτέ για τα «αντραγαθήματα» του…μεγάλου στρατηλάτη Αλέξαντρου, που μέσα σε μια νύχτα κατεδάφισε τη Θήβα, έσφαξε έξι χιλιάδες αγωνιστές και έστειλε τριάντα χιλιάδες γυναικόπεδα στα σκλαβοπάζαρα! Έμαθαν μόνον τη φράση: «Πινδάρου του μουσοποιού την οικίαν μη καίετε»! Μωρέ τι μας λές! Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι! Έτσι, μωρέ, θα πλάσεις τον σωστό άνθρωπο; Με παραμυθάκια νηπιαγωγείου διανοητικώς αναπήρων; Και με δημοκράτες τύπου γερο-Γεωργίου Παπανδρέου που ήταν και μυστικοσύμβουλος του Κατοχικού πρωθυπουργού Λογοθετόπουλου; Έτσι θα διαπαιδαγωγήσεις τη νέα γενιά; Και θα κρύψεις επιμελώς τη διαβόητη Εγκύκλιο 1010/11-3-65 του αυτού Γ. Παπανδρέου «προς τους Γενικούς Επιθεωρητάς Μέσης Εκπαιδεύσεως» για δίωξη των μη…εθνικοφρόνων μαθητών; (Υπόσχομαι, να παραθέσω, άλλη φορά, αυτούσια την «έμπλεω δημοκρατίας» κατάπτυστη Εγκύκλιο, για να δείτε το μέγεθος της Παπανδρεοδημοκρατίας!). Αλλά ας γυρίσουμε πάλι στον Ηρόδοτο. Ο Ξέρξης δεν έστειλε κήρυκες στην Αθήνα και στη Σπάρτη να ζητήσουν «γην και ύδωρ». Γιατί; Μας το εξηγεί ο Ηρόδοτος. Όταν ο Δαρείος είχε στείλει κήρυκες στις δύο αυτές πόλεις, έγινε το εξής γενναίο: Οι Αθηναίοι έριξαν τους αγγελιοφόρους του Δαρείου σε ένα βάραθρο και οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σ’ ένα πηγάδι! «πάρτε και γη και ύδωρ και δώστε τα στο αφεντικό σας»! Έτσι, ακριβώς, δεν απαντάνε οι σημερινοί «ηγέτες» μας στην Τρόικα και στο Κουρτέτο; Έτσι!… Ναι, λένε: σφάξε μας Σόιμπλε και Λαγκάρντ ν’ αγιάσουμε! Και να σφαγιάσουμε τον ταλαιπωρημένο Έλληνα «δίκην Ιφιγενείας»! Καμαρώστε λεβεντιά και ετοιμαστείτε για τα τρισχειρότερα που έρχονται! Προσωπικά δεν εκπλήσσομαι. Από τέτοιους, τέτοια! Από «αυταπατώμενους» και απατεώνες, ουδέν καλόν! Και αλίμονο στους αφελείς, που θα ευχόμουν να πάθουν και χειρότερα, αν δεν έπαιρναν στο λαιμό τους και όλους τους υπόλοιπους!.. Θα θυμίσω μόνον, έτσι για κάποια παρηγόρια (ευτυχώς υπάρχουν και κάποιοι που ξεπλένουν τις ντροπές μας!), δύο γενναία Σπαρτιατόπουλα που έστειλαν στους Πέρσες οι Σπαρτιάτες για να θυσιαστούν, ώστε να εξομαλυνθούν οι τεταμένες σχέσεις των δυο αντιπάλων. Η απόφαση πάρθηκε από τους Σπαρτιάτες σε συνέλευση. Εκεί ρωτήθηκε ο λαός: «ποιος δέχεται να θυσιάσει τη ζωή του για χάρη της Σπάρτης;». Με γενναιότητα πρόβαλαν δυο νεαροί!: «εμείς», είπαν αγέρωχα! Ποιοι ήσαν; Τους ξέρετε; Σας τους είπε κανένας δάσκαλος στο «ελληνικό» σχολείο; Σίγουρα, ΟΧΙ!… Ε, λοιπόν, ήταν ο Σπερθίας και ο Βούλις!
Και το μεγαλείο τους τελειώνει όπως ταίριαζε: Μίλησαν περήφανα και αρνήθηκαν να προσκυνήσουν το βασιλιά!! Και εκείνος θαυμάζοντας το φρόνημά τους, τους άφησε ελεύθερους!.. Αλλά τέτοια γίνονται, όταν υπάρχει Φρόνημα! Όχι όταν κάθεσαι… φρόνιμα! Όχι όταν ο ζήλος της παιδαγωγίας είναι η πνευματοκτονία και η πολεμοτροφία! Αλλά, αλίμονο, οι εντολοδόχοι είναι πάντοτε χειρότεροι από τους εντολοδότες! Κ’ εμείς, δυστυχώς, έχουμε πλήθος, ιδιαίτερα εντολόχους, άριστους κυβιστοτέχνες!