Το ΕΛΙΑΜΕΠ ιδρύθηκε προ ολίγων δεκαετιών ως Ελληνικό Ίδρυμα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής και στη συνέχεια μετονομάσθηκε σε Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής. Αρχικά εχρηματοδοτείτο από τα Υπουργεία Εξωτερικών και Αμύνης, αλλά το 2007 αποφασίσθηκε η διακοπή της χρηματοδότησής του από το Ελληνικό Δημόσιο. Έχει επανειλημμένως επικριθεί ως εκφραστής της υποχωρητικότητας στην εξωτερική πολιτική. Χωρίς να αμφισβητώ την καλή πρόθεση των στελεχών του, πιστεύω ότι οι αντιλήψεις τους περί διπλωματίας και ιστορίας έρχονται σε αντίθεση με την επιθετική εξωτερική πολιτική που χρειάζεται ο Ελληνισμός.
Την προηγούμενη εβδομάδα το ΕΛΙΑΜΕΠ πραγματοποίησε συνέδριο στην Κομοτηνή με αντικείμενο τη Συνθήκη της Λωζάννης και τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Το συνέδριο έπασχε από μία κραυγαλέα μονομέρεια. Ενώ η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 αφορούσε και τους Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως και τους Μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης, οι οργανωτές κάλεσαν μόνον εκπροσώπους των Μουσουλμάνων. Γιατί αγνοήθηκε με τόσο εξώφθαλμο τρόπο η Ελληνική Ομογένεια της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου; Γιατί ένα ελληνικό Ίδρυμα οργανώνει συνέδριο σε ελληνικό έδαφος και αδιαφορεί επιδεικτικά για τη φωνή των Ομογενών μας; Ευτυχώς υπάρχουν μαχητικά σωματεία, όπως ο Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών που εδρεύει στην Καλλιθέα και προβάλλει τα αιτήματά του στον Οργανισμό για τη Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).
Στην Κομοτηνή ακούσθηκε μία αξιόλογη ομιλία, η οποία εξισορρόπησε κάπως τις ελλείψεις του Συνεδρίου. Ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων Γιώργος Καλαντζής υπογράμμισε ότι η Ελλάδα φέρθηκε πάντα χριστιανικά και δημοκρατικά στους Μουσουλμάνους υπηκόους της, σε αντίθεση με τη δικτατορική και γενοκτονική πολιτική του Κεμάλ και των Νεοτούρκων. Επίσης τόνισε τη διαφορετική εθνική ταυτότητα των Πομάκων, που δεν είναι Τούρκοι και ζητούν ελληνική εκπαίδευση, ενώ εξήγησε ποιες εθνικιστικές σκοπιμότητες κρύβονται πίσω από το αίτημα της Τουρκίας για «αιρετούς» Μουφτήδες.
Δεν είναι ορθό να υποτιμούμε την δημοσίως διακηρυγμένη τουρκική βουλιμία για τη Θράκη. Να θυμόμαστε ότι η μουσουλμανική μειονότητα είναι κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και δικαιούται σεβασμού. Μακριά από λάθη του παρελθόντος να εργασθούμε ώστε οι Μουσουλμάνοι συμπολίτες μας να μην αισθάνονται περιθωριοποιημένοι. Ούτε όμως πρέπει να απολαμβάνουν υπερβολικών προνομίων εις βάρος των Χριστιανών. Σε μία εποχή μάλιστα που οι Τούρκοι μετατρέπουν σε τζαμιά ιστορικούς βυζαντινούς ναούς.
Κ. ΧΟΛΕΒΑ
