Παιδάκι ακόμα,θυμάμαι που μας αποκαλούσαν “Τουρκόφωνους”,”Τουρκόσπορους” κι εμας τούς νέους,”τουρκάκια”.
Θυμάμαι,ακόμα,που σε αγώνες πάλης (στο Δημοτικό) εκπροσωπούσα,για την ηλικία μου, τα “Τουρκάκια”…
Τότε δεν ήξερα τι σημαίνει ρατσισμός-το κατάλαβα αργότερα,οταν διαπίστωσα οτι οι “τουρκόφωνοι” αποτελούσαμε μιά ξεχωριστή ομάδα στο χωριό…
Δεν κατηγορώ κανέναν συγχωριανό μου.Αυτό τους έμαθε το μαφιόζικο Δεξιό κράτος-ετσι συμπεριφέρονταν….
Μας αποκαλούσαν “τουρκόφωνους” (ορισμένοι χρησιμοποιούν το στίγμα ακόμη και σήμερα) γιατί ήρθαμε κυνηγημένοι απο τον Πόντο,που βρίσκεται στην Τουρκία.
Προφανώς, ο παππούς μου θα έπρεπε να μιλάει γιαπωνέζικα-τόσο ξεφτίλες…
Πως τα θυμήθηκα ολα αυτά;Διάβασα οτι κάτι “καμμένα” μυαλά, απο τα Καμένα Βούρλα,έκλεισαν τον δρόμο και δεν άφησαν σε φορτηγό να περάσει και να μεταφέρει τροφή σε 39 ανήλικα προσφυγόπουλα…
Ο ρατσισμός,φίλοι μου,ειναι διαχρονικός.Ρατσισμός και φασισμός πάνε πακέτο,ειναι οι δύο όψεις τού ίδιου νομίσματος.
Χθες τα “τουρκάκια”,σήμερα κάποια άλλα παιδάκια,που είχαν την “μεγάλη ατυχία” να τα γεννήσουν μάνες απο την Συρία,το Πακιστάν,το Κονγκό,την Νιγηρία….
Σχόλιο τού ΓΙΑΝΝΗ ΕΥΤΥΧΙΔΗ