Εξετάζεται η παραδοσιακή προσέγγιση της Ευρώπης για την κλιματική μεταβολή με έμφαση στη μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, το φυσικό αέριο ως καύσιμο μετάβασης και την εξισορρόπηση εθνικών ενεργειακών επιλογών σε σχέση με την ολιστική πολιτική των ΗΠΑ με τέσσερις πυλώνες δράσης: τα οχήματα μηδενικών εκπομπών, την ανθρακόλυση (σε αντικατάσταση του όρου αποανθρακοποίηση) της ναυτιλίας, τον τερματισμό της αποψίλωσης δασών και την μείωση του συνόλου των εκπομπών θερμοκηπίου συμπεριλαμβανομένου του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά με έμφαση στο μεθάνιο. Οι δυο πολιτικές διαφέρουν στη διάγνωση αιτίων του φαινομένου θερμοκηπίου και στη θεραπεία του.