Πολλά ζητήματα που νομίζαμε πως ήρθαν τυχαία στη ζωή μας, αποτελούν όμως αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας, έχουν τις ρίζες τους στο μακρινό παρελθόν. Είναι διαβολικά δημιουργήματα ανθρώπων που έχουν σηματοδοτήσει με αυτές τους τις «δημιουργίες» μια κολασμένη πραγματικότητα!
Αυτό όμως που επ’ ουδενί δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, αποτελεί το γεγονός πως η ιστορία είναι υποκειμενική στο σύνολό της, με μόνα αντικειμενικά στοιχεία της τα γεγονότα που έχουν συμβεί.
Αποτελεί πάντως γεγονός, πως κάποιοι, από την πρώτη στιγμή ύπαρξής τους, θεώρησαν εαυτούς δημιουργούς υπερανθρώπων. Πως σκοπός της παρουσίας τους στη γη, ήταν να οραματιστούν θεωρίες που στην πορεία τους έγιναν πράξεις καταστροφικές στην εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, να αναφέρουμε πως ναι μεν είναι γνωστή στους περισσότερους η «θεωρία του Δαρβίνου», αλλά τι γνωρίζουμε για τον «Κοινωνικό Δαρβινισμό»;
Γενεσιουργός νους του «Κοινωνικού Δαρβινισμού», ο συγγενής του Δαρβίνου Φράνσις Γκάλτον και οι συνεργάτες αυτού, Τόμας Μάλθους και Χέρμπερτ Σπάνσερ. Συνοπτικά, η θεωρία αυτών των «υπερανθρώπων» (1877) αναφερόταν στον «ειδικό» τρόπο λειτουργίας μιας πολιτείας μπολιασμένης με το σπέρμα του «Κοινωνικού Δαρβινισμού». Μιας «αρχής» δίχως ψήγματα κοινωνικής ευαισθησίας, όπου οι λίγοι θα επέβαλλαν την εξουσία τους επί των πολλών, χωρίς αρχές και δικαιοσύνη!
Μέσα από αυτού του είδους τις κοσμοθεωρίες γεννήθηκε και η ιδέα της ανωτερότητας κάποιων λαών έναντι άλλων και αυτό φυσικά δεν ήρθε έτσι ξαφνικά. Έχει την δική της εξήγηση στα σκοτάδια του χρόνου, για να προκύψουν οι γνωστές σε όλους μας θεωρίες του τρόμου.
Κάπως έτσι γεννήθηκε ο ναζισμός και κάθε αδερφό τερατούργημα, με εκλεκτά δημιουργήματα τα δικτατορικά αδελφάτα σε κάθε γωνιά της οικουμένης.
Θα ήταν παράλειψή μας φυσικά να μην αναφερθούμε στο «Κίνημα της Πανευρώπης», θεωρώντας πως έχει άμεση σχέση και ως φυσική συνέχεια, του θεωρήματος του «Κοινωνικού Δαρβινισμού». Θεωρία με πιστούς «κολλημένους» στην ιδέα ανωτερότητας της υπεράνθρωπης (αρίας) φυλής.
Το κίνημα της Πανευρώπης γεννήθηκε το 1922, με σκοπό να ριζώσει με οποιοδήποτε μέσο, χρησιμοποιώντας ακόμα και γενοκτονίες λαών ως μέσο επιβολής της υπεράνθρωπης πολιτικής του. Εμπνευστής του ο Richard Coudenhove Kalergi. Επίκεντρο αυτής της κοσμοθεωρίας η δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης», με ένα περίεργο σκεπτικό…
… Κάτοικοι στη «Νέα Ευρώπη» δεν θα ήταν οι γηγενείς κάτοικοι αυτής, αλλά ξενόφερτοι που θα έρχονταν από άλλες ηπείρους και θα δημιουργούσαν μια νέα κοινωνία από επιμειξίες με Ασιάτες και άλλους λαούς. Ένα πολυεθνικό συνονθύλευμα ανθρώπων χωρίς πολιτισμό και αξίες, που θα ήταν απόλυτα ελεγχόμενο από την «νέα τάξη πραγμάτων»!
Μεταξύ των πολιτικών που ασπάστηκαν την κοσμοθεωρία της «Νέας Ευρώπης» υπήρξαν ο Winston Churchill, ο Leon Bloum και ο Aristide Briand. Να σημειώσουμε πως οι ανωτέρω αναφερόμενοι διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και κάποιοι εξ αυτών συνέχισαν την εξοντωτική πολιτική κατά του Ελληνισμού για χρόνια μετά!
Στο όνομα δε του εμπνευστή αυτής της εγκληματικής κοσμοθεωρίας, του Kalergi, με το βραβείο Coudenhove Kalergi βραβεύονται κάθε διετία Ευρωπαίοι, που το «σύστημα» θεωρεί πως το υπηρετούν καλύτερα. Μεταξύ αυτών που βραβεύτηκαν για την πίστη τους σε αυτό η Angela Merkel!
Ας αναφερθούμε όμως και στα μνημονιακά πάθη του Έλληνα και ας δούμε τη σχέση που έχουν όλες αυτές οι κοσμοθεωρίες, με την κατάσταση όπως αυτή διαμορφώθηκε. Ενδεικτικά, ο κορυφαίος διανοητής του αιώνα μας Νόαμ Τσόμσκι, όπου στο ερώτημα «γιατί οι Γερμανοί», αποκαλύπτει γιατί «η Ελλάδα βρέθηκε στην περίεργη αυτή κατάσταση». Σε έναν οικονομικό πόλεμο, όπου ο Έλληνας πολίτης στοχοποιείται, αντιμετωπίζεται δε ως ο μόνος διεφθαρμένος και τον οποίο ήρθαν «άλλοι ως σωτήρες» να τον σώσουν: «Υπάρχουν άνθρωποι στη Γερμανία που θέλουν να αποκτήσουν οτιδήποτε πολύτιμο υπάρχει στην Ελλάδα, επιβάλλοντας συνθήκες οικονομικής σκλαβιάς και ψυχολογικής πίεσης στους Έλληνες.
Απώτερος σκοπός των απαιτήσεων της Γερμανίας από την Αθήνα, αναφορικά με την διαχείριση της κρίσης χρέους, είναι η αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ελλάδας».
Μια Ελλάδα που έχει και μπορεί – αν θέλει – να πετύχει τα πάντα. Μια Ελλάδα που είχε κάποτε ανεπτυγμένη γεωργία και κτηνοτροφία, ναυπηγεία, ναυτιλία, τουρισμό, λιγνιτικά εργοστάσια, υδροηλεκτρικά, βιομηχανίες κατασκευής οχημάτων και πολεμική βιομηχανία. Μια Ελλάδα που έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές, είναι πρώτη στον κόσμο σε σειρά ορυκτών και είναι πλούσια σε πετρέλαιο, ΦΑ, χρυσό, ουράνιο, όσμιο κλπ.
Όλα αυτά τα θέλουν οι δανειστές και τα απαιτούν τζάμπα!
Πηγή: ΝΑΖΙ: ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ (Γιώργου Λεκάκη) – Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ (Νίκη Μάρκου
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
