Θρησκεία και Εκκλησία

Δίχως τη «θεανθρωποποίηση» δεν μπορεί ούτε «ανθρωποποίηση» να υπάρξει, γιατί ο άνθρωπος χωρίς τον θεάνθρωπο είναι χωρίς τα μάτια του, χωρίς την καρδιά του και τελικά χωρίς τον ίδιο του τον εαυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι του καιρού μας γοητεύονται από την αίγλη, την ευχαρίστηση και γιατί όχι τη δύναμη της γνώσης και νομίζουν πως αυτός είναι ο μόνος δρόμος που θα τους οδηγήσει στην αποκάλυψη του μυστηρίου της ζωής. Άλλοι περιχαρακώνονται στη θρησκεία και θεωρούν πως μόνον εκεί θα απαλλαγούν από τις ανασφάλειές τους και θα καταφέρουν να εντοπίσουν τα ίχνη του Θεού στον κόσμο, ώστε να τα ακολουθήσουν και να πορευτούν προς Αυτόν. Υπάρχουν, όμως, και άλλοι που ακολουθούν διαφορετικού δρόμους περιπλάνησης, ελπίζοντας κάποτε να βρεθούν κοντά στο Θεό. Και μπορεί πράγματι να υπάρχουν πολλοί δρόμοι που οδηγούν στο συναπάντημα με το Θεό, μπορεί να υπάρχουν πολλοί τρόποι για την προσέγγισή Του και άπειρες οι αφορμές γι αυτό, αλλά το τέλος όλων αυτών των δρόμων και των τρόπων δεν μπορεί να είναι η θρησκεία. Η απόληξη όλων των προσπαθειών αναζήτησης είναι η Εκκλησία, γιατί είναι η μοναδική διαδρομή που δεν είναι παράλληλη με άλλες, αφού εκφράζει την αποκάλυψη του Θεού στον πιστό άνθρωπο και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ταυτιστεί με την αναζήτηση του Θεού από τον άνθρωπο, τη διαδρομή δηλαδή της θρησκείας. Όταν, όμως, λέμε ότι η απόληξη όλων των δρόμων που οδηγούν στο συναπάντημα με το Θεό είναι η Εκκλησία, φυσικά και εννοούμε την Ορθόδοξη Εκκλησία που είναι η συνέχεια της Εκκλησίας των αποστολικών χρόνων.
Ηλίας  Κ  Μάρκου
iliaskmarkou@yahoo.gr