Αξιότιμε κ. Νικητάκη,
διάβασα με προσοχή και ενδιαφέρον την επιστολή σας. Είμαι κι εγώ γονιός και αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας.
Λυπάμαι που το μήνυμά σας βρίθει ανακριβιών και λεκτικών αστοχιών. Προφανώς είναι και ευθύνη δική μας η ελλιπής ενημέρωσή σας. Θα μας συγχωρήσετε όμως διότι οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν εντρυφήσει, ούτε εξασκήσει την τέχνη του επικοινωνιακού εντυπωσιασμού, αλλά προτιμούμε να εργαζόμαστε και να αφήνουμε τα αποτελέσματα της δουλειάς μας να ομιλούν.
Λυπάμαι που πριν συντάξετε την επιστολή σας δε ζητήσατε να ενημερωθείτε από εμάς, όπως έπραξαν πλείστοι όσοι γονείς πριν από εσάς.
Λυπάμαι που στο μήνυμά σας δε βρήκατε χώρο να κάνετε μία έστω αναφορά στην αξία του πτυχίου που ο γιος σας με το καλό θα λάβει σε 5 χρόνια, γερός να είναι. Για παράδειγμα το ΦΕΚ που διασφαλίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων μας εκδόθηκε μόλις πριν 10 ημέρες. Κάτι για το οποίο άμεσα ενημερώσαμε τους φοιτητές μας.
Αλλά πιο πολύ απ’ όλα λυπάμαι που δεν έχετε φροντίσει – ως αναδεικνύεται από την επιστολή σας – να ενημερωθείτε από το γιο σας. Αν το είχατε πράξει θα γνωρίζατε ότι ούτε διακοπές κάνουμε, ούτε άπραγοι μένουμε.
Θα μπορούσα να απαριθμήσω όλα όσα έχουν γίνει έως σήμερα. Θα μου επιτρέψετε όμως να αφιερώσω το χρόνο μου στα σημαντικότερα και επείγοντα. Άλλωστε οι δημόσιες επιστολές χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής αναφορικά με το περιεχόμενό τους.Όταν με το καλό θα έχουμε επανέλθει στην κανονικότητα, αφήνοντας πίσω μας την πρωτόγνωρη αυτή περίοδο αναστάτωσης για το Τμήμα μας και έχοντας την πεποίθηση ότι θα έχουν πάει όλα κατ’ ευχή και η επόμενη ημέρα θα μας βρει μ’ ένα πιο ίσχυρο Τμήμα, θα μπορέσουμε με ηρεμία να συζητήσουμε για όλα όσα συνέβησαν αυτό το διάστημα.
Παραμένω στη διάθεσή σας.
Με εκτίμηση,
Παντελής Αγγελίδης
Καθηγητής
Πρόεδρος ΤΜΠΤ