Για της μικρές κοινωνίες με σοβαρά μεγάλα προβλήματα είναι πολύ σημαντικό να ακούγονται όλες οι φωνές και να τίθενται σε δημόσια διαβούλευση.. σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος της περεταίρω επιδείνωσης των προβλημάτων και βέβαια το πλήρες αδιέξοδο ..
Τα σημαντικότερα προβλήματα που προκύπτουν είναι :
Ο μεταλλευτικός νόμος που δυστυχώς δεν προβλέπει την μετεγκατάσταση οικισμών όταν στο υπέδαφος τους δεν έχει λιγνίτη .. απαλλάσσει την ΔΕΗ από οποιαδήποτε ευθύνη και συμμετοχή ..
Άρα η όποια απόφαση εναπόκειται στην πολιτική βούληση των κυβερνήσεων που από το 2007 κωλυσιεργούν και μεταθέτουν το πρόβλημα στην επόμενη και πάει λέγοντας ..
Βέβαια εκτός από το πρόβλημα της πολιτικής βούλησης υπάρχουν και άλλες νομικές δυσκολίες που σε παλαιότερες συσκέψεις στο υπουργείο είχαν τεθεί από τους νομικούς συμβούλους και είναι οι εξής ..
Με την έκδοση του προεδρικού διατάγματος για την μετεγκατάσταση του χωριού υπάρχει πάντα ο κίνδυνος προσφυγής ενός πολίτη ή φορέα από ένα γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας που μπορεί επικαλούμενος ότι : Δεν μπορεί το κράτος να χρηματοδοτεί έργα και δράσεις αποκατάστασης μιας Ανωνύμου Εταιρίας όπως είναι η ΔΕΗ και να το προσβάλει ..
Ο ποιο βατός δρόμος για το πρόβλημα του χωριού ήταν η μεταφορά η οποία εντάσσετε σε ένα άλλο νομικό πλαίσιο και δεν μπορεί να προσβληθεί..
Αυτή η πρόταση έπεσε στο τραπέζι πριν το 2007 αλλά και το 2008 αλλά απορρίφθηκε χωρίς να εξηγηθούν οι λόγοι… και εν ανάγκη για ένα τόσο σοβαρό θέμα να γίνει και δημοψήφισμα..
Την ευθύνη ανέγερσης του χωριού θα αναλάμβανε ο ΟΕΚ και η χρηματοδότηση του θα ήταν εξ ολοκλήρου από κονδύλια του δημοσίου πλην των βασικών έργων υποδομής που θα έκανε η ΔΕΗ.. και ένα μέρος του (ΤΠΑ) Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης..
Η πρόταση εκτός των άλλων περιελάμβανε τα περιουσιακά στοιχεία της σημερινής Ακρινής να παραμείνουν όπως έχουν… και όσοι ήθελαν να μετακομίσουν στο νέο χωρίο και όσοι ήθελαν να παραμείνουν στο παλιό.
Η υφιστάμενη παράταση επιδεινώνει επικίνδυνα τα προβλήματα του χωρίου που μετά την μετεγκατάσταση του Κλείτου έμμηνε κεφαλοχώρι με ότι αυτό σημαίνει ..
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2011 οι απογραφέντες στο χωριό ήταν 932 άτομα … σήμερα το χωριό δεν ξεπερνά τους 500 κατοίκους..
Επί πλέον την κατάσταση επιδείνωσε η αφαίρεση των εργασιών των ορυχείων από τους επαγγελματίες μίκρο εργολάβους του χωριού που αναγκάστηκαν να τα πουλήσουν ή να τα παροπλίσουν για να οδηγηθούν σε μετανάστευση…
Η παραδοξότητα της Ακρινή είναι να βρίσκεται στο επίκεντρο των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της ΔΕΗ και να συνεχίζει να παραμένει στην Β ζώνη επιλογής που σημαίνει ελάχιστες προσλήψεις κλπ …
Αυτό θα μπορούσε να είχε λυθεί άμεσα με μια απλή απόφαση της διεύθυνσης του ΛΚΔΜ να ονομάσουν την επέκταση του Νότιου Πεδίου σε ορυχείο Ακρινής …. Με αυτόν τον τρόπο η Ακρινή θα συγκαταλεγόταν στην τροπολογία του νόμου περί πληττομένων του Δ Δ Μαυροπηγής..
Τέλος στο θέμα της Ακρινής εκτός των άλλων υπάρχει έντονα ο κίνδυνος μαρασμού αφού κάθε χρόνο αυξάνονται οι εσωτερικοί και εξωτερικοί μετανάστες με αποτέλεσμα σε μερικά χρόνια να μην ασχολείται κανείς με το χωριό ..
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι η μετεγκατάσταση με την αποκατάσταση του χωριού είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος και όσο εμείς συνεχίζουμε να το αγνοούμε κάποιοι έξυπνα και πονηρά θα τα έχουν πάρει όλα οδηγώντας το χωριό σε μαρασμό και σε εγκατάλειψη ..
Δηλαδή το ποιο χειρότερο σενάριο… με την ΔΕΗ να έχει πάρει όλο το αγρόκτημα χωρίς να δώσει ευκαιρίες στους νέους που μετά την απαξίωση του χωριού θα το εγκαταλείψουν … δηλαδή αυτό που γίνεται εδώ και αρκετά χρόνια …
Ένα τεράστιο χωριού που κάποτε έσφυζε από ζωή.. από λαθεμένους χειρισμούς ανίδεων μάγων.. ή επικίνδυνα φιλόδοξων να καταντήσουμε ένα χωριό φάντασμα με 100 ή 200 κατοίκους γέρους σε ηλικία ..
Αυτό το σενάριο το ζούμε και βρίσκεται σε εξέλιξη.
Τα χρονικά περιθώρια αντίδρασης είναι ελάχιστα…
Ας αφυπνιστούμε πριν είναι πολύ αργά
Κώστας Ν Πουτακίδης
Πρώην πρόεδρος του συλλόγου Ανέργων και Περιβάλλοντος Ακρινής (2008 – 2009).. που είχε την ευθύνη της μετεγκατάστασης του χωριού..
Μετεγκατάσταση της Ακρινής (Του Κώστα Ν Πουτακίδη)
5