Με αφορμή το bulling που ασκήθηκε σε κάποιο Δημοτικό Σχολείο στην Χαριλάου

Εδώ και τρεις μέρες, έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις το bulling που ασκήθηκε σε κάποιο Δημοτικό Σχολείο στην Χαριλάου.

Δεν θα αναφερθώ στο συγκεκριμένο γεγονός, όχι γιατί φοβάμαι επειδή εμπλέκεται ως Θύτης παιδί Συριων κι ως θύμα παιδί Ελλήνων. Δεν φοβάμαι για το πως θα χαρακτηριστω, αν πάρω την θέση του ενός ή του άλλου. Το θέμα μας δεν είναι τι λέει ο καθένας μας, αλλά η καθαυτή πράξη. Bulling στα σχολεία Η πανδημία του φαινομένου που αφορά παιδιά της πρωτοβάθμιας (δημοτικό) και δευτεροβάθμιας (γυμνάσιο κυρίως) εκπαίδευσης. Το bullying δεν έχει χρώμα, γλώσσα, εθνικότητα κλπ., και μετρά τουλάχιστον 3 εκατομμύρια θύματα το χρόνο. Αγόρια και κορίτσια υπόκεινται καθημερινά σε σωματικό, συναισθηματικό και ακόμη περισσότερο λεκτικό εκφοβισμό με τον τελευταίο να τους ακολουθεί μέχρι και τα 18. Η εσκεμμένη, απροκάλυπτη και επαναλαμβανόμενη μορφή κακοποίησης, ενώ επιβεβαιώνεται από τα τρία τέταρτα του μαθητικού πληθυσμού δεν δείχνει να συναντά την άμεση και δραστική αντιμετώπιση του. Κάτι που γίνεται αντιληπτό μεταξύ των μαθητών ενισχύοντας το ρόλο του θύτη και ταυτόχρονα αποδυναμώνοντας τη θέση του θύματος.

“Όταν οι λέξεις σκοτώνουν η σιωπή δεν αποτελεί όπλο αντιμετώπισης” Ένας αξιόμεμπτος σύμμαχος που έρχεται να ενισχύσει τον σχολικό εκφοβισμό, είναι και η αμετροεπής χρήση του διαδικτύου που μέσα στο πλαίσιο δημοκρατικών κοινωνιών χρησιμοποιείται ακατάσχετα . Από το Facebook μέχρι το Instagram και από το Twitter μέχρι το YouTube καταγράφονται αναρίθμητες δημοσιευμένες περιπτώσεις cyber bulling, αφού τα σύνορα ανάμεσα στα social media δεν είναι παρά το άνοιγμα μίας καρτέλας ενώ η κοινοποίηση τους δεν απαιτεί παρά ένα click του ποντικιού. Στην ελληνική, μάλιστα, επικράτεια οι περιπτώσεις δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος «ξεπερνούν τις 70», όπως επιβεβαιώνει ο Μανώλης Σφακιανάκης, επικεφαλής της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος.

Άγνωστη είναι σε πολλούς η περίπτωση μαθήτριας σε ιδιωτικό σχολείο των βορείων προαστίων της Αθήνας που το 2012 έγινε υποκλοπή και διακίνηση άσεμνου φωτογραφικού υλικού σε βάρος της από συμμαθήτρια της «επειδή τη ζήλευα», όπως χαρακτηριστικά λέει. «Θα μπω με καραμπίνες και θα σας σκοτώσω όλους, θα πεθάνετε!». Αυτή ήταν η επαναλαμβανόμενη ανάρτηση τριών κοριτσιών από ένα και μόνο προφίλ σε γνωστό μέσο δικτύωσης, απειλώντας συμμαθητές τους και κυρίως μειονοτικές ομάδες αυτών, καθιστώντας την παραπάνω δήλωση ρατσιστική εκτός από άκρως σοβαρή. Αυτές είναι δύο από τις εκατοντάδες εκφάνσεις του σχολικού εκφοβισμού και αν εδώ δεν θρηνήσαμε θύματα ήταν γιατί υπήρξε πρόληψη.

Η πρόληψη απαιτεί γνώση και η γνώση χρειάζεται τόλμη και παρατηρητικότητα. Δεν έχει σημασία αν είσαι θύμα ή ένας απλός παρατηρητής, ο λόγος σου μετράει. Μπορείς να σώσεις ένα παιδί από την αυτοκτονία και την ταπείνωση, μπορείς να βοηθήσεις έναν συμμαθητή σου να γίνει ένας πιο υπεύθυνος ενήλικας, τέλος μπορείς να σώσεις τον εαυτό σου. Εθνική τηλεφωνική γραμμή για τα παιδιά: 1056

Υ. Γ Φωτογραφίες από το Γυμνάσιο Λύκειο Νεάπολης Βοΐου.

Τα παιδιά ζωγραφίζουν τις πραγματικές έννοιες της εκπαίδευσης. Παράδειγμα μίμησης και προς άλλους μαθητές σχολείων. Ίσως αν οι τοίχοι των σχολείων είχαν τέτοιες εικόνες, να μειώνονταν και δυσάρεστες συμπεριφορές και πράξεις . Συγχαρητήρια για άλλη μια φορά στους μαθητές της Νεάπολης.