Πλαγιοκοπήσεις (Κρίσεις και….επικρίσεις)

Όταν η πολιτική λειτουργεί ως πηγή πλουτισμού και μόνον… για ποια αξιοπιστία πολιτικών να μιλήσουμε;!… και να μην πάμε μακριά παρά ν’ αρχίσουμε από τον τόπο μας!

Μπήκαν στην πολιτική μη έχοντες και βγήκαν έχοντες βαρβάτα πορτοφόλια και με «πλούσια τα ελέη», με κινητά και ακίνητα και τόσα άλλα καλά μα τόσο αμαρτωλά!…
… και οι ψηφοφόροι ακόμα… μουγκανίζουν, βελάζουν και γαυγίζουν… για τους μεν μα και τους δε και… «όπα σινανάι γιαβρούμ σινανάι νάι…» και δώστου να καταλάβει με τα τσαλίμια και τα λυγεροκουνήματα… !
Και αν δεν γίνουν πολίτες, να σκέφτονται, να προβληματίζονται και υποψιάζονται, να πειστούν πως όλοι μας «βράζουμε στο ζουμί μας»… το ίδιο βιολί θα συνεχίσει και τα ίδια χάλια θα έχουμε όλοι, πολίτες και ψηφοφόροι!…
… αλλά γιατί να πληρώνουν οι πολίτες τα χρέη των ψηφοφόρων;!…
… μα και η βλακεία των δεύτερων μάλλον δεν έχει σύνορα!!!
Δεν λέμε… υπάρχουν και πολιτικοί που δεν πλούτισαν απ’ την πολιτική, μα τα δάχτυλα των χεριών μας είναι αρκετά να τους μετρήσεις!
Άλλοι πάλι (πολιτικοί) σιχάθηκαν το «σύστημα» και αποχώρησαν ενδόξως, άλλοι είχαν το σθένος και την τιμιότητα στη φαρέτρα τους, έδωσαν τις μάχες των μαχών και έμειναν στην ιστορία!…
Να μην πάμε μακριά, παρά να σταθούμε στον τόπο μας. Ξέρετε κανέναν πολιτικό (κάθε επιπέδου εννοείται, καθόσον πρόκειται περί έκθεσης υποψηφίων στην κρίση των ψηφοφόρων για διεκδίκηση κάθε αξιώματος, τοπικού, περιφερειακού, πανελλαδικού… βλέπε Βουλή), που να εκλέχτηκε ή μη… να είναι τόσο «καθαρός» όσο πριν τις εκλογές, όταν εστίαζε στις ομιλίες και διακηρύξεις του στην τιμιότητά του και το ενδιαφέρον του να υπηρετήσει τον τόπο του;!…
… και αν υπάρχουν κάποιοι, αυτοί απηύδησαν και «πήραν των ομματιών τους»!…
… και οι ψηφοφόροι… αλαλάζοντα κύμβαλα, άνοες μα και λιμνάζων όχλος, βλαμμένοι, πιθανόν και βολεμένοι… χειροκροτούν ακόμα ως καλοκουρδισμένες μαριονέτες … αυτούς που έκλεψαν και ρήμαξαν… ακόμα και τη ζωή τους!
Ας δημοσιοποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, αυτοί οι πολιτικοί και πολιτευτές, εκλεγμένοι και υποψήφιοι (κάθε επιπέδου εξουσίας, όπως προαναφέραμε), τις καταθέσεις τους και τα Ε9 με τις μεταβολές τους και κάθε Ε… για να διαλάμψει η αλήθεια και το δίκιο του καθενός!…
… και αυτό να πράξουν  και τα αρχι… συνδικαλιστικά…όργανα, τότε και τώρα, της ΔΕΗ κυρίως, ώστε να μην αδικείται κανένας, αλλά και ο «κάθε κατεργάρης να πιάσει τον πάγκο του».
Να αναφερθούμε όμως και στα παλιά ζητλάρια που γίνανε σήμερα άρχοντες και καθώς πολύ εύστοχα λέει ο θυμόσοφος Κοζανίτης «ο Θεός να σε φυλάει από παλιά ζητλάρια και καινούριους άρχοντες!…».
Να αναφερθούμε και στον παλιό βουλευτή του τόπου μας (ενδεικτικά γιατί είναι πολλοί άλλοι που του μοιάζουν), που εισέπραξε τόσους παχυλούς βουλευτικούς μισθούς, βόλεψε και την γυναίκα του σε καλή θέση του δημοσίου (ο νεποτισμός στο όλον του αίσχους!), απόκτησε πλούτο, κινητά και ακίνητα και στη συνέχεια… πρόσφατα, απαίτησε να εισπράξει και την αδρά αποζημίωση ως διατελών παλιός βουλευτής!!!…
… βρε τον καημένο!, τον άπληστο και φαταούλα!…
… και μας μιλούσε και για δημοκρατία και σοσιαλισμό, κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρωπιά και πως «πρώτα ο πολίτης…» και «το κίνημα στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία…»!
Αιδώς… μασκαράδες και αχόρταγοι!…
… και στον αντίποδα και άξιον αναφοράς, επί του παρόντος, η περήφανη και αξιοπρεπής στάση άλλου παλιού βουλευτή της ΝΔ, ο οποίος αποποιήθηκε αυτού του δικαιώματος, της αποζημίωσης!…
… και εύγε του!
Η Ελλάδα πένεται κι αυτοί ζουν μέσ’ στη χλιδή και πλούτο!!!… και πού και πώς να βρεις κανέναν ευπατρίδη;!

Κι ενώ οι σημερινοί πολιτικοί, κάθε μεγέθους (όχι όλοι είπαμε) «περνούν ζωή και κότα» και «κάνουν την καλή τους»… ο νους μας τρέχει στους αείμνηστους ευπατρίδες, που μπήκαν στην πολιτική πλούσιοι και έφυγαν πάμφτωχοι και όχι μόνον… «πεθάνανε στην ψάθα»!!!…
… και είναι αυτοί που έκλεισαν την πατρίδα μέσα στην καρδιά τους, έδωσαν γι’ αυτήν όλα τα υπάρχοντά τους, και το «είναι» τους, μα ένιωσαν και κάθε είδος μεγαλείου!!!…
… με πρώτο τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια, που αν και εύπορος, λιτή ζωή έκανε! Μοίρασε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο κράτος και τους συμπολίτες του, δεν έπερνε το μισθό του κυβερνήτη! Και ποιον να πρωτοθυμηθούμε; Τον Ανδρέα Λόντο, πρωταγωνιστή της επανάστασης του 1821, που έδωσε το μεγαλύτερο τμήμα της περιουσίας του στον ιερό εθνικό αγώνα και μοίρασε τα χρήματα και τη σύνταξή του στους συναγωνιστές του και έμεινε πάμφτωχος;! Τον Ζηνόβιο Βάλβη, δυο φορές πρωθυπουργό, τον λιτοδίαιτο που πέθανε «χωρίς μία» και θάφτηκε δημοσία δαπάνη;! Τον Επαμεινώντα Δεληγιώργη, έξι φορές πρωθυπουργό, που έφυγε απ’ τη ζωή άφραγκος και η Πολιτεία χορήγησε στην οικογένειά του 500 δραχμές σύνταξη για να μην πεινάσει;! Φτωχότερος έφυγε από την πολιτική και ο επί εφτά φορές πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης που στο τέλος πούλησε την πατρική του περιουσία και έμενε στα νοίκια! Αλλά και ο Καφαντάρης, πρωθυπουργός το 1924, που δεν δέχθηκε την δωρεάν παραχώρηση σπιτιού από μηχανικό που γνώριζε τα ισχνά του οικονομικά, δηλώνοντας πως «άραγε τι αξιώσεις θα προβάλλει για να προτείνει τέτοιο πράγμα»;! Ο Νικόλαος Πλαστήρας ήταν ο φτωχός πρωθυπουργός και έμεινε στην ιστορία ως ο πλέον λιτός στη ζωή του! Απαγόρευσε στους συγγενείς του να χρησιμοποιούν το όνομά του για όφελός τους και έμενε στο νοίκι, δεν είχε τηλέφωνο λέγοντας «η πατρίδα είναι φτωχή και θα μου βάλετε τηλέφωνο»! Το 1953 που πέθανε, άφησε 216 δραχμές και 10 δολάρια στην ψυχοκόρη του και την προφορική διαθήκη «Όλα για την Ελλάδα»!!!…
… και πόσοι από τους σημερινούς, τους μεταπολιτευτικούς, πρωθυπουργούς και υπουργούς, βουλευτές και πολιτευτές και κάθε θώκου κατέχοντες, μοιάζουν αυτούς και τόσους άλλους που έδωσαν τα πάντα για την πατρίδα, την Ελλάδα που πένεται και πνέει τα λοίσθια;!
Όταν στο όνομα της δημοκρατίας γίνονται τα μεγαλύτερα αίσχη!

Πού είσαι Ισοκράτη να δεις τη δημοκρατία της Ελλάδας μας;!

Έλεγε τότε ο αρχαίος Έλληνας ρήτορας Ισοκράτης για τη δημοκρατία: Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν, την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία!…
… και αυτή τη δημοκρατία δεν βιώνουμε σήμερα;! Τι άραγε να άλλαξε από τότε, όταν αυτά συμβαίνουν και σήμερα… με τις ατασθαλίες και αυθαιρεσίες στη δημόσια διοίκηση, τις αυθάδειες και παρανομίες των πολιτών, τις αναρχικές, ιταμές και γλοιώδεις συμπεριφορές τους, τον φιλοτομαρισμό τους και… όλα αυτά στο όνομα της δημοκρατίας!!!
Ψήφισμα των μητροπολιτών Δυτ. Μακεδονίας για το όνομα «Μακεδονία» και… βγήκαν από την υποχρέωση;!

Πόσο μας λείπει όμως ο φλογερός ιεράρχης Αυγουστίνος που εξαπέλυε κεραυνούς κατ’ αυτών που επιβουλεύονταν τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία!

Καλό το κοινό ψήφισμα των πέντε μητροπολιτών Δυτ. Μακεδονίας για την ονομασία «Μακεδονία» και την Ελληνικότητα και μόνον της Μακεδονίας, αλλά… έμεινε μόνον στα χαρτιά;!
Πόσοι απ’ αυτούς συμμετείχαν στο πανελλαδικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για την Ελληνική Μακεδονία μας, να υψώσουν και να ενώσουν με τις εκατοντάδες χιλιάδες απ’ όλη την Ελλάδα πολίτες που ήταν εκεί… στεντόρεια τη φωνή τους κατά πάντων όσων επιβουλεύονται (ξένων και ντόπιων) την Ελληνικότητα της Μακεδονίας;!
Ή φοβήθηκαν τον τρανό και αρχιεράρχη και… «ναι μεν αλλά»;!…
… και «αρχή ενός ανδρός και στην Εκκλησία;» !
Πού είναι ο φλογερός Ιεράρχης, Αυγουστίνος Φλώρινας, που εξαπέλυε κεραυνούς κατά των εχθρών του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, όποιοι και να ήταν αυτοί και σε όποιο ύψος εξουσίας βρίσκονταν!!!
Τον Μεγάλο Αυγουστίνο τον είπανε τρελό, τον χαρακτήρισαν ψυχοπαθή, μέχρι και ψυχιάτρους έστειλαν στη Φλώρινα για να τον εξετάσουν!!!…
… και αυτά… γιατί ήταν ο μόνος που μιλούσε για την αλήθεια, ήταν και παραμένει ο φάρος στο σημερινό θλιβερό κατάντημα της διοίκησης της Εκκλησίας και στ’ αχνάρια του σήμερα και ο Αμβρόσιος Αιγιαλείας και Καλαβρύτων και άλλοι λιγοστοί!
Κήρυττε από άμβωνος ο Αυγουστίνος για τη Μακεδονία: Από αρχαιοτάτης εποχής η Μακεδονία ήταν χώρα Ελληνική. Το φωνάζει η ιστορία, το φωνάζει ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης, ο Μ. Αλέξανδρος, το φωνάζουν οι μάρτυρες και άγιοι, ο Απόστολος Παύλος «αγαπάτε την Ελλάδα και κυρίως τη Μακεδονία», το φωνάζουν τα ευρήματα του μεγάλου αρχαιολόγου-ανασκαφέα Ανδρόνικου στη Βεργίνα, όλα μαρτυρούν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Οι σημερινοί ιεράρχες πόσο άραγε μπορεί να παραδειγματιστούν από τον Αυγουστίνο, τον στυλοβάτη της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας;!
«Είμαι οδηγός απορριμματοφόρου Δήμου Κοζάνης και ό,τι θέλω κάνω… φέρω κρατικές πινακίδες και δεν ισχύει για μένα ο ΚΟΚ, δεν μ’ ενδιαφέρει η παραβίαση μονοδρόμων και όπως θέλω πάω!!!…»

«Άι από κει ρε, που θα μου πεις εμένα και θα με παρατηρήσεις! Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Είμαι οδηγός της σκουπιδιάρας (απορριμματοφόρου) και όπως θέλω οδηγώ και φέρω και πινακίδες κρατικές! Δεν καταλαβαίνω εγώ ούτε τροχαία, ούτε και προϊστάμενο! Τον χειμώνα έχω τη ζέστη μου με το καλοριφέρ και το καλοκαίρι όσο και να ψήνεται ο τόπος, έχω κλιματιστικό που με δροσίζει και τι με νοιάζει τι κάνουν οι από πίσω, όσο κρύο και να τρώνε και όση ζέστη και βρωμιά να τους πνίγει! Και άμα λάχει, πάω όπως θέλω και μονόδρομοι δεν υπάρχουν για μένα…!!!»…
… και κάπως έτσι έχει η ιστορία, υποθετική μεν μα τόσο πολύ προσεγγίζει την ίδια την πραγματικότητα, αφού αυτή έχει ως εξής: Κατ’ επανάληψη γράφτηκε σ’ αυτή εδώ τη στήλη η υπεράνω ποταμών και τόσο προκλητική οδηγική συμπεριφορά οδηγού ή οδηγών απορριμματοφόρου του δήμου Κοζάνης, ο οποίος (ή οποίοι) παραβιάζουν συστηματικά και κατά συρροή μονοδρόμους της Κοζάνης με άμεσο κίνδυνο ατυχήματος. Οι παραβιάσεις μονόδρομων, ενδεικτικά να αναφέρουμε, στο οικοδομικό τετράγωνο της περιοχής Αγίας Παρασκευής, που περικλείεται από τις οδούς Κασταλίας, Μ. Σακελλαρίου, Πόντου, έγιναν βραχνάς για τους περίοικους και κυρίως οδηγούς… μπας και βγουν μπροστά στο απορριμματοφόρο και πώς να προλάβουν ν’ αντιδράσουν!…
… και αυτά συμβαίνουν κάθε Σάββατο, γύρω στη 1 το μεσημέρι, εδώ και πολύ καιρό…
… και ο προϊστάμενος αντιδήμαρχος ακόμα να λάβει γνώση;! Μα πού βρίσκεται άραγε ή ασχολείται με σχεδιασμούς μεγάλων αναπτυξιακών έργων του δήμου και δεν του μένει χρόνος ν’ ασχοληθεί με προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών-δημοτών;!
Όσο για τον οδηγό ή οδηγούς παχυδερμικούς – καρμανιόλες – παραβάτες… αναρωτιόμαστε, γιατί δεν τιμούν διόλου το ψωμί που τους δίνει ο δήμος Κοζάνης ή υπάρχει μια άλλη θέση γι αυτούς, ώστε να προσφέρουν δημιουργικά και επ’ ωφελεία του γενικότερου κοινωνικού συνόλου τις υπηρεσίες τους;
Ο αντιδήμαρχος περιβάλλοντος και προϊστάμενος των «οδηγών» αυτών τους γνωρίζει και επιβάλλεται να τους καλέσει στην τάξη… πριν είναι αργά και εκτεθεί και ό ίδιος…