Την αποχώρηση του Δ.Ν.Τ από τη χώρα μας ανακοίνωσε ο κος Πρωθυπουργός από την Ουάσιγκτον όπου συναντήθηκε με την επικεφαλής του Ταμείου κα Γκεοργκίεβα.
Ας δούμε όμως πως κινείται το Δ.Ν.Τ όταν επεμβαίνει σε κάποια χώρα.(Η περίοδος παραμονής του Ταμείου στη χώρα αυτή είναι 10ετής
Στο τέλος της δεκαετίας ανεξάρτητη Αρχή του ΔΝΤ συντάσσει Έκθεση Εκτίμησης Αξιολογησης του έργου των Αναλυτών του.
Αναλύει σφάλματα, παραλειψεις κλπ ώστε να γίνουν key study σε προγράμματα άλλων χωρών.!
Στη περίπτωσή μας θα πρέπει να πούμε ένα ειρωνικό ΜΠΡΑΒΟ στο Δ.Ν.Τ. που προφανώς εφάρμοσε πρόγραμμα που μάλλον θα αφορούσε άλλη χώρα & που ήταν λίαν αποτελεσματικό στην καταστροφή της οικονομίας μας . ( ΑΕΠ -30% )
Το ανωτέρω δεν συμπεραίνεται αυθαίρετα αλλά λαμβάνοντας υπόψη το αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητας που εφαρμόσθηκαν αλλά και την τοποθέτηση του εκπροσώπου του ταμείου κου Τόμσεν ο οποίος επανηλειμμένως είχε πει ότι έκαναν λάθος στην εφαρμογή των συντελεστών.
Η δε κα Λαγκάρντ ως επικεφαλής του Ταμείου ζήτησε 2 φορές συγνώμη για τα λάθη του.
So what. Το ζητούμενο είναι γιατί δεν εκμεταλλεύτηκαν οι Ελληνικές κυβερνήσεις την κρίση ειλικρίνειας αυτών των στελεχών, αλλά πως να γίνει αυτό χωρίς την άδεια της ΕΕ & κυρίως των οδηγιών της κυβέρνησης του Βερολίνου..
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΙΝΗΣ:.
Στην περίπτωση της Αργεντινής τό μεγαλύτερο σφάλμα των αναλυτών του Ταμείου ήταν ότι δεν «κατάλαβαν» πόση σημασία είχε για την ανάπτυξη της οικονομίας της το «ξεκλείδωμα» της ισοτιμίας ( PESO – DOLLAR ) που δεν επέτρεπε την εκτύπωση του αναγκαίου νέου χρήματος για την ενίσχυση της Οικονομίας & αυτό για να μη διαφοροποιηθεί η υφιστάμενη σχέση.
Τώρα βέβαια ο κάθε αναγνώστης θα εννοήσει ότι αυτό που θέτουμε είναι ότι το πρόβλημα της Αργεντινής είναι παράλληλο με αυτό της Ελλάδος.
Δυστυχώς η 10ετής εμπειρία της κρίσης δείχνει ότι ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας χωρίς βέβαια να παραβλέπεται και η ένταξή μας στην «ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ».
Όσον αφορά την προοπτική της ανάπτυξης δίνοντας έμφαση στις αποκρατικοποιήσεις επιχειρήσεων υποδομών αλλά σε συνθήκες καταναγκαστικής πώλησης που σηματοδοτεί ότι πρόκειται περί απαξιωμένων μονάδων, όχι μόνο δεν πρόκειται να ελκύσουν επενδυτές που θα προβούν σε επενδύσεις προς αύξηση της εγχώριας παραγωγής, αλλά μάλλον θα ελκυστούν κερδοσκοπικές επιχειρήσεις με στόχο την προώθηση της δικής τους παραγωγής. Αν δε όλα αυτά συνδυαστούν και με την σχεδιαζόμενη πολιτική «συγκρατημένης λιτότητας» πράγμα που θα διατηρήσει την χαμηλή αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων με συνέπεια την υποτονικότητα της αγοράς η προοπτική της ανάπτυξης θα είναι δυσοίωνη.
Αθήνα 8/1/2020
Δημήτρης Α. Ζακοντίνος
Οικονομολόγος
MCs strategic& Defence analyst