Δυο μυρμήγκια εκστρατευτικά μια φορα κι έναν καιρό στον Κλείτο

Δυο μυρμήγκια εκστρατευτικά:
Μια φορά κι έναν καιρό
ζούσαν στον Κλείτο τον παλιό,
δυο μυρμήγκια ευτυχισμένα
δούλευαν ασταμάτητα, μοχθούσαν
σπόρους στη φωλιά τους κουβαλούσαν
Α! τι όμορφα περνούσαν!
τους ανθρώπους αγαπούσαν..

Μα, ξάφνου χάθηκαν τα πάντα
δρόμους και σπίτια τα σκέπασε η στάχτη
άνθρωπος φίλος δεν έμεινε κανείς..
περίλυπη “άχρι θανάτου” η ψυχή τους
ταξίδι θέλησαν να κάνουν μακρινό,
να βρουν στον Νέο Κλείτο
παλιούς, αγαπητούς γνωστούς ανθρώπους.

“Αμ έπος, αμ’ έργον”, μέρες περπάτησαν πολλές,
διέσχισαν τον κάμπο στο Δρέπανο, στην Κοζάνη,
στον Άργιλο κοντά τους κόπηκαν τα γόνατα
πλάγιασαν αγκαλιά να ξαποστάσουν
και έμειναν για πάντα με τ’ όνειρο
αγκαλιά κι ευτυχισμένα..
στη δική τους την Ιθάκη λίγο πριν να φτάσουν

Θεόδωρος Κωνσταντινίδης