Οι κινητοποιήσεις της 28ης Φεβρουαρίου και ο πανικός της κυβέρνησης.

Στην κυβέρνηση όλα ξεκινούν από την ζοφερή για κείνους εκτίμηση, που τους επιφέρει ίλιγγο: «Αν τα συλλαλητήρια της 28ης Φεβρουαρίου είναι της ίδιας μαζικότητας με εκείνα της 26ης Ιανουαρίου, δεν θα μπορούμε πια να σταθούμε…».

Αυτό το αίσθημα αποσταθεροποίησης και κρίσης πανικού τους έχει κυριεύσει! Τη δική τους αποσταθεροποίηση βαφτίζουν «πολιτική αποσταθεροποίηση» προερχόμενη -άκουσον, άκουσον- από τους πολίτες, από το δημοκρατικό Λαό! (Έμφυτος ο φόβος τους για τον «γίγαντα λαό»!)

Ξέρουν ότι με χιλιάδες κόσμου στις πλατείες και στους δρόμους στην Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό -σε 300 πόλεις!- που όλοι τους μαζί αλλά και ο καθένας & η καθεμιά ξεχωριστά- θα έχουν τοποθετηθεί απέναντι τους, απέναντι στon πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, πράγματι δεν θα μπορούν να σταθούν, δεν θα έχουν άλλο χρόνο!…

Αυτό το αίσθημα -της δικής τους αποσταθεροποίησης- προβάλλουν ως «πολιτική αποσταθεροποίηση». Για ποια «πολιτική αποσταθεροποίηση» μιλάνε; Από τον συνταγματικό εγγυητή, από τον κυρίαρχο Λαό; Τη δική τους αισθάνονται και προσπαθούν να …αντεπιτεθούν. Μάταια. Επιστροφή, ανάκαμψη δεν υπάρχει, «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω»!…

[ Τα άλλα, περί «αναρχοαυτόνομων», ταραχών κλπ -εκτός από εντεταλμένη μέθοδο εκφοβισμού για τον περιορισμό της μαζικότητας- τα διαψεύδει πεντακάθαρα η προηγούμενη τεράστια, ειρηνική, δημοκρατική κινητοποίηση της 26ης Ιανουαρίου… Μπορεί να θελήσουν, ωστόσο, να δικαιωθούν παράγοντας ταραχές, αλλά -ας γνωρίζουν- ότι, πλέον, έχουν γνώση και οι φύλακες. ]

Επικαλούνται, επιστρατεύουν, τώρα, και τη Δικαιοσύνη. Την χρησιμοποιούν ως το έσχατο εργαλείο κάλυψης τους, αφού κατ΄επανάληψη την αντικατέστησαν και την ακύρωσαν. Αυτή είναι η χωρίς όρια «εργαλιοποίηση»!

Μα, οι χιλιάδες στις πλατείες και στους δρόμους: Δικαιοσύνη απαιτούν!! Γιατί, την απαιτούν, άραγε; Ο πρωθυπουργός και κυβερνητικοί το ξέρουν!… Γιατί δεν αποδίδεται και ποδηγετείται. Γιατί υπάρχουν πολλά, μεγάλα, κραυγαλέα αρνητικά προηγούμενα από αυτή την κυβέρνηση. Γιατί η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι και να ασκείται ως πραγματικά ανεξάρτητη. Διότι οι αποφάσεις της εκδίδονται στο όνομα του Ελληνικού Λαού, δηλαδή ανάγονται, όπως άλλωστε και οι αποφάσεις όλων των κρατικών οργάνων, στην αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας (την οποία πρέπει να εννοούν, να σέβονται, να τιμούν και να κατοχυρώνουν).

Και κάτι ουσιαστικότερο, τελευταίο: η Δικαιοσύνη, εδώ, στα μεγάλα τούτα συλλαλητήρια, δεν έχει μόνο την ποινική ή διοικητική της έννοια -από τις οποίες ασφαλώς ξεκινάει και τις οποίες επικαλείται- αλλά είναι ευρύτερη και βαθύτερη. Έχει την έννοια της Κοινωνικής Δικαιοσύνης! Κι αυτό είναι διάχυτο και ζωντανό! Της Κοινωνικής Δικαιοσύνης που στις σημερινές καθεστωτικές συνθήκες είναι συνώνυμη με την Πολιτική & Κοινωνική Αλλαγή!