Οι κατηγορούμενοι είναι ευάλωτοι άνθρωποι. Βρίσκονται ένα σκαλί (μια δικαστική απόφαση) πριν από τον πάτο της κοινωνικής ιεραρχίας. Γι’ αυτό και οφείλουμε να τους προσεγγίζουμε με την πρέπουσα ευαισθησία. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δείχνουν οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι από τα χαράματα –6 π.μ. ξεκινούν τα πρωινάδικα– μάχονται για την κοινωνία γενικώς και για κανέναν ειδικώς.

Στην Ελλάδα, το μεγάλο κράτος φροντίζει για τα πάντα. Γι’ αυτό και αναθέσαμε το ηθικό καθήκον της ευαισθησίας στη δικαστική εξουσία. Ενας εισαγγελέας αποφασίζει αν θα δημοσιοποιηθούν όλα τα στοιχεία μιας υπόθεσης που χειρίζεται ο ίδιος ή κάποιος συνάδελφός του. Η αποσιώπηση των ονομάτων όσων με πράξη του κράτους κατηγορούνται για ένα αδίκημα νομοθετήθηκε μετά ένα πυροτέχνημα ευαισθησίας, σαν αυτά που χρόνια ταλανίζουν τη δημόσια σφαίρα. Επειδή πολλά κίτρινα έντυπα και κατακίτρινες εκπομπές προέτρεχαν των δικαστικών αποφάσεων, αποφασίστηκε προληπτική λογοκρισία. Στους τίτλους του στυλ «Ο Γιάννης ο φονιάς», η ρηχή νομοθετική εξουσία αποφάσισε να κόψει το «Γιάννης», αντί του «φονιάς», όπως θέλουν η λογική και η ευαισθησία. Και αυτό διότι ο «Γιάννης» είναι φονιάς μόνο στα τραγούδια. Η δημοσιογραφική δεοντολογία τον θέλει είτε «κατηγορούμενο για φόνο» είτε «καταδικασμένο για φόνο».

Μιας ανοησίας, όμως, μύριες έπονται. Τούτες τις μέρες, οι κουτσομπολίστικες εκπομπές και τα ταμπλόιντ έχουν πλημμυρίσει με «ρεπορτάζ» για το «θρίλερ της Αμαλιάδας». Οπως διαβάζουμε, «πέντε θάνατοι βρεφών, ένα κακοποιημένο κορίτσι που έγινε γρήγορα γυναίκα και καμία, τουλάχιστον μέχρι τώρα, ένδειξη για εγκληματική ενέργεια συνθέτουν το “θρίλερ της Αμαλιάδας”».

Ολως παραδόξως για τα νομικά και τα δημοσιογραφικά μας ήθη, το «κακοποιημένο κορίτσι που έγινε γρήγορα γυναίκα» είναι φόρα παρτίδα στις τηλεοράσεις και στα πρωτοσέλιδα. Ξέρουμε το ονοματεπώνυμό της, βλέπουμε τις φωτογραφίες της, μαθαίνουμε τη διεύθυνση της κατοικίας της. Ολα τα προσωπικά της στοιχεία γίνονται βορά των κουτσομπολίστικων εκπομπών. Βλέπετε, νομοθετικό κομψοτέχνημα του 1997 για την προστασία των προσωπικών δεδομένων των κατηγορουμένων δεν προβλέπει κάτι, πριν αυτοί κατηγορηθούν.