Πριν 40 ημέρες η Ελευθερία Γκαζή “έφυγε” από κοντά μας.

Η Ελευθερία, η δική μας Λευτέρω, ήταν ξεχωριστή και αγαπημένη. Εκτός από εξαιρετική μάνα και σύζυγος, υπήρξε το ιδανικό πρόσωπο, που κάθε σύλλογος θα ήθελε να έχει μέλος του.

Με ασίγαστη ενέργεια, έντονο πάθος και μεταδοτική χαρά δήλωνε πάντα “παρούσα” σ’ όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις της Δαμασκηνιάς.

Δεν υπήρχε δρώμενο που να μην ήταν η Ελευθερία πρωτεργάτης. Ακούραστη και χαμογελαστή βοηθούσε τον σύλλογο, με όλη της την ψυχή και όλες της τις δυνάμεις, πότε στα “κόλιαντα”, πότε στις παιδικές γιορτές, πότε στα χωρούδια του Δεκαπενταύγουστου,πότε στην Καστανογιορτή. Πρόθυμη και γρήγορη πρόσφερε ανιδιοτελώς,χωρίς να απαιτεί ίχνος προβολής ή προσωπικό όφελος.

Αν και νύφη στο χωριό μας, ήταν πιο Δαμασκηνιώτισσα από όλους μας.Ήταν η ψυχή του χωριού μας και θα μείνει στην ανάμνησή μας για πάντα σε περίοπτη θέση, αξέχαστη και αναντικατάστατη. Ήταν η πιο ένθερμη υποστηρίκτρια της αναβίωσης ηθών και εθίμων, μαλώνοντάς μας πολλές φορές, με τον δικό της μοναδικό τρόπο, για τη μη ανταπόκριση ή συμμετοχή των συγχωριανών μας, στις εκάστοτε εκδηλώσεις της Δαμασκηνιάς.

Καλό σου ταξίδι αγαπημένη μας Λευτέρω…

Ζεις στις καρδιές των Δαμασκηνιωτών και είμαστε σίγουροι πως δεν θα υπάρξει γιορτή στο χωριό μας που δεν θα αναφερθεί το όνομά σου , δεν θα θυμηθούμε κάποιο “πειραγμά ” σου, δεν θα αναπολήσουμε τα χρόνια που με χαμόγελα, νιάτα, ζωή και ξενοιασιά ζήσαμε μαζί…