Οι Σουμέριοι, οι οποίοι άκμασαν περίπου μεταξύ του 3000 και 1500 π.Χ, ήταν ένας αρχαίος μυστηριώδης λαός, άγνωστης καταγωγής, με συγγένεια μάλλον προς τους μελαψούς Ιβηρίους. Κατά τους εθνολόγους η Ευρώπη, η λεκάνη της Μεσογείου και η δυτική Ασία, είχαν κατοικηθεί πριν από μυριάδες χρόνια από τους λευκούς (Καυκάσιους), οι οποίοι διακρίνονταν σε δύο ή τρεις φυλές (την ξανθή φυλή του βορρά, μία ενδιάμεση φυλή, την άλπεια και μια μεσημβρινή, την ιβηρική).
Οι Σουμέριοι, λοιπόν, οι οποίοι αργότερα απορροφήθηκαν από τον βαβυλωνιακό πολιτισμό που αναπτύχθηκε και αυτός στη νότια Μεσοποταμία, θεωρούνται οι πρώτοι κάτοικοι του Σουμέρ ή Σουμερίας, μιας περιοχής στη νότια Μεσοποταμία που εκτείνεται μεταξύ του Τίγρη, του Ευφράτη και του Περσικού Κόλπου.
Πολλοί μύθοι των Σουμερίων είναι παρόμοιοι με ιστορίες των υπολοίπων θρησκειών της Μέσης Ανατολής.
Για παράδειγμα, οι βιβλικές αναφορές για τη δημιουργία του ανθρώπου και τον κατακλυσμό του Νώε μοιάζουν πάρα πολύ με τους σουμεριακούς μύθους, παρά το γεγονός ότι οι τελευταίοι γράφτηκαν αιώνες νωρίτερα.
Σουμεριακές θεότητες μοιάζουν χαρακτηριστικά με θεότητες της ακκαδικής και της καναανιτικής μυθολογίας, ενώ κάποιοι μύθοι ή θεότητες μπορούν να παραλληλιστούν με αντίστοιχους της ελληνικής μυθολογίας, όπως η κάθοδος της Ινάννα στον κόσμο των νεκρών με την αρπαγή της Περσεφόνης στον Κάτω Κόσμο.
Οι Σουμέριοι δεν αναφέρονται ακριβώς στην Παλαιά Διαθήκη, πλην όμως η βιβλική περιοχή Σεναάρ που αναφέρεται στη Γένεση είναι πιθανό να αντιστοιχεί με το Σουμερικό Κενγκίρ που στην ακκαδική γλώσσα αποδίδεται ως «σουμαρού» και σημαίνει «γη του Σουμέρ». Συνεπώς στη «Γένεση» φαίνεται πως με το όνομα αυτό αναφέρεται ολόκληρη η Βαβυλωνία.
Ηλίας Κ Μάρκου
iliaskmarkou@yahoo.gr
Στην εποχή των Σουμερίων
125
προηγουμενο