– Εσύ, φίλε, πιστεύεις ότι οι δρόμοι θρησκείας και επιστήμης είναι παράλληλοι;
– Εξαρτάται θαρρώ και από το ποια είναι η θρησκεία, αλλά και από το ποια είναι η επιστήμη. Για τον Αϊνστάιν, «η επιστήμη χωρίς θρησκεία είναι χωλή (κουτσή) και η θρησκεία χωρίς την επιστήμη είναι τυφλή». Ιστορικά αν το δούμε το ζήτημα θα διαπιστώσουμε πως παράλληλα με την πίστη στο Θεό, υπήρχαν πάντοτε και οι σκεπτικιστικές απόψεις που θεωρούσαν ακατάληπτο το έργο της δημιουργίας. Ο ίδιος ο Βούδας (ιδρυτής θρησκείας και Θεός τελικά για κάποιους λαούς) έλεγε πως για ορισμένα κοσμολογικά και μεταφυσικά ερωτήματα δεν υπάρχουν απαντήσεις. Αλλά και η σύγχρονη φιλοσοφία εκφράζει τον ίδιο προβληματισμό και σκεπτικισμό σε όλα σχεδόν τα θέματα που προσδιορίζουν τις σχέσεις του ανθρώπου με το Θεό. Ήθελα, όμως να κουβεντιάσω μαζί σου, τη ρήση του Αϊνστάιν που προανέφερα. Πως τη βλέπεις και πως την ερμηνεύεις εσύ; Είναι ομολογία πίστης, όπως τη θεωρούν οι θεϊστές μελετητές του;
– Φιλαράκι, μπορεί και να΄ναι ομολογία πίστης, μπορεί, όμως και να΄ναι μια εξίσωση της επιστήμης και της θρησκείας για λόγους καθαρά σκοπιμότητας. Τι να σου πω, έχω διαβάσει τόσες πολλές και αντικρουόμενες απόψεις για τον μεγάλο επιστήμονα που κι εγώ μπερδεμένος νιώθω. Οι περισσότεροι θεωρούν, πως δεν είχε ξεκάθαρη γνώμη για τη θεία υπόσταση, αλλά θεωρούν βέβαιο ότι εκνευριζόταν με τους θρησκόληπτους της εποχής του, όταν τον αποκαλούσαν άθεο. Μια άποψη που ξεχώρισα από τις πολλές είναι κι αυτή του Τζον Μπρόκερ απ΄το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης: «o Αϊνστάιν, όπως όλοι οι μεγάλοι, δεν χωράει στα καλούπια των συνηθισμένων ανθρώπων και στα απλοϊκά κριτήρια περί πίστης και αθεΐας. Είναι ξεκάθαρο ότι έτρεφε σεβασμό τόσο για τις ιουδαϊκές όσο και για τις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις… Γι αυτόν όμως η θρησκεία ήταν κάτι πολύ πιο άυλο». Δεν ξέρω αν αυτή η άποψη λέει κάτι σε σένα, αλλά για μένα είναι σαν τους χρησμούς των μαντείων της αρχαίας Ελλάδας μου φαίνεται! Εξάλλου τι το ιδιαίτερο θα είχε αν πίστευε ή αν δεν πίστευε ο Αλμπέρτος Αϊνστάιν;
Πάντως στο βιογραφικό του διαβάζουμε ότι ήταν Εβραίος, αλλά ποτέ δεν πίστεψε ότι οι Εβραίοι είναι ο «περιούσιος λαός του Θεού, ενώ είπε «όχι» όταν του πρότειναν να γίνει ο δεύτερος πρόεδρος του Ισραήλ. Δεν έδινε μεγάλη σημασία στο θρήσκευμά του και πάντως δεν είχε την ίδια σημασία που έδινε στο δικό του δημιούργημα, το ακλόνητο E = mc2. Τι άλλο να σου πω;
Τώρα, χωρίς να θέλω να παίξουμε την κολοκυθιά, εγώ θα σου θυμίσω μια άλλη ρήση ενός άλλου μεγάλα άνδρα. Έλεγε, λοιπόν, ο Γερμανός νομπελίστας φυσικός Μαξ Πλάνκ πως « θρησκεία και επιστήμη προϋποθέτουν την πίστη στο Θεό. Μόνο που για τη θρησκεία ο Θεός είναι στην αρχή, ενώ για την επιστήμη στο τέλος κάθε σκέψεως». Τέλος πάντων, όμως!
Κατά τη γνώμη μου, φιλαράκι. για τον κάθε άνθρωπο ο Θεός είναι συνειδητή επιλογή και καλύπτει εκείνες τις βεβαιότητες της πραγματικότητας που δεν εμπίπτουν στην αποδεικτική διαδικασία των νοητικών ή των αισθητικών ικανοτήτων του.
Η ύπαρξη πίστης σ΄ένα υπέρτατο Ον έχει την αφετηρία της στους αρχαϊκούς ακόμα πολιτισμούς. Και μπορεί η φύση και τα χαρακτηριστικά της υπέρτατης θεότητας να διαφέρουν από πολιτισμό σε πολιτισμό, αλλά υπάρχουν ορισμένα κοινά στοιχεία τα οποία παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο.
Είναι παντού παντοδύναμη και η μόνη προϋπάρχουσα πριν από οτιδήποτε άλλο στο σύμπαν και τελικά η δημιουργία του κόσμου είναι ταυτόχρονα έκφραση και της πρόθεσης και της ελευθερίας της.
Η ‘Εφημερίδα Νομού Κοζάνης’ είναι μια στήλη στην ενημέρωση της τοπικής κοινότητας, αντανακλώντας την πολυμορφία και τη ζωντάνια της περιοχής. Με την αφοσίωσή της στην έγκαιρη και αξιόπιστη ενημέρωση, καθώς και την αντικειμενική κάλυψη των γεγονότων, έχει καθιερωθεί ως αξιόπιστη πηγή πληροφοριών για τους αναγνώστες της.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
