Εκλογές στην αυτοδιοίκηση – Η ουτοπία στην εξουσία
Αυτοδιοίκηση σημαίνει διοικητική ανεξαρτησία. Διοίκηση που δεν θα εξαρτάται από κάποια άλλη κυρίαρχη εξουσία.
Συνώνυμο της αυτοδιοίκησης είναι η αυτο-κυβέρνηση, η ανεξαρτησία έναντι άλλης αρχής, η αυτονομία. Στα αντίθετα της αυτοδιοίκησης είναι η έλλειψη ανεξαρτησίας, το καπέλωμα θα λέγαμε από τα κομματικά ημίψηλα καπέλα. Κάτι που ήταν σύνηθες έως πρόσφατα, όταν τα κόμματα έδιναν τα χρίσματα στους εκλεκτούς και καλούσαν τα «προβατάκια» να υπακούσουν άνευ βελάσματος!
Για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές έχουμε συγκεκριμένη ημερομηνία και το νέο σύστημα της απλής αναλογικής. Αυτό σημαίνει συναινετική διαχείριση της καθημερινότητας. Αυτός άλλωστε είναι και ο ρόλος της αυτοδιοίκησης, που σημαίνει πως με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι εμπλεκόμενοι καλούνται να διαχειριστούν τα τοπικά προβλήματα. Την καθημερινότητα των πόλεων και των πολλών παραμελημένων χωριών. Την καθαριότητα, την ασφάλεια των πολιτών, τις υπηρεσίες που πρέπει να λειτουργούν αποδοτικά και με χαμηλό κόστος (π.χ. ύδρευση, καθαριότητα, πολιτισμό κλπ.).
Ψηφίζω δήμαρχο ή περιφερειάρχη δεν σημαίνει πως προέχει η κομματική τους ταυτότητα. Αυτό είναι ένα παλιό τέχνασμα της κομματοκρατίας από την αρχή της μεταπολίτευσης. Το παιχνίδι, διαχρονικά, των «προοδευτικών – δημοκρατικών δυνάμεων» που άφηνε πίσω του συντρίμμια.
Βασικό κριτήριο επιλογής είναι, όχι η κομματική ταυτότητα διεκδίκησης του θρόνου, αλλά η θέληση, η αποτελεσματικότητα, η κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση και η αγάπη για προσφορά στην τοπική κοινωνία. Με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και συγκεκριμένους στόχους.
Το ερώτημα που απασχολεί βέβαια, είναι το νέο σχήμα που θα προκύψει από την αδοκίμαστη απλή αναλογική. Από τη μια είναι η συναινετική διαχείριση της καθημερινότητας και από την άλλη ο κίνδυνος των μειοψηφιών, να θέλουν να επιβάλλουν τη δική τους άποψη σε βάρος της πλειοψηφίας.
Η συναίνεση είναι άγνωστη λέξη στο ελληνικό λεξιλόγιο και στην πρακτική της εφαρμογή, αλλά έχει από χρόνια εφαρμοστεί στα ευρωπαϊκά κράτη με θετικό πρόσημο. Εδώ όμως είναι μια κουλτούρα πολιτικά και κοινωνικά άγνωστη. Όπως είχε πει Τούρκος πολιτικός «ένας Έλληνας είναι επικίνδυνος, αλλά δύο εντελώς ακίνδυνοι»!
Όπως και να ’χει όμως, αυτό είναι το επόμενο εκλογικό σύστημα και η συνεννόηση θεωρείται αναγκαία. Διάλογος και συμφιλίωση. Να θεωρηθεί πως ο απέναντι είναι εκλογικός αντίπαλος και όχι εχθρός. Μέσα από συναινετικές διαδικασίες πρέπει να αποδοθεί έργο θετικό για την τοπική κοινωνία και αυτό περιμένουν οι πολίτες.
Αυτοδιοικητικών εκλογών πορεία – Όχι άλλη διάψευση
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές που όλο και ζυγώνουν, οι υποψήφιοι κάνουν πασαρέλα τάζοντας ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Ακόμα και τα ΚΑΠΗ θυμήθηκαν, το γηροκομείο και δεν αποκλείεται να ντυθούν Αγιο-Βασίληδες, να τάζουν δώρα αν εκλεγούν.
Το οξύμωρο είναι πως κάποιοι από αυτούς έχουν δοκιμαστεί στα αυτοδιοικητικά (δήμαρχοι, περιφερειάρχες κλπ.) τα προηγούμενα χρόνια, αλλά στα χρόνια τους δεν άνθισαν τα τριαντάφυλλα και τα βουνά παρέμειναν ξεροβούνια. Μόνο αγριόχορτα και γαϊδουράγκαθα στις πλαγιές και στις πόλεις και χωριά τα προβλήματα πλήθαιναν. Ακόμη και οι λακκούβες έγιναν χαντάκια.
Με δεδομένο πως περιφερειάρχες και δήμαρχοι παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ζωή των πολιτών με αποφάσεις ουσίας για τη λειτουργία των τοπικών κοινωνιών, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.. Πολλοί από τους «επιλεγμένους» ήταν κατώτεροι των περιστάσεων.
Αν κάποτε τα κόμματα ετσιθελικά έδιναν το χρίσμα στον εκλεκτό τους, τώρα είναι η σειρά των πολιτών να αποφασίσουν αυτοί γι αυτούς και όχι οι άλλοι για λογαριασμό τους.
Καιρός είναι να αποφασίσει ο πολίτης τι θέλει. Το καλύτερο γι αυτόν με δική του επιλογή ή συνέχιση της καλοπέρασης των παιδιών του κομματικού κατεστημένου σε βάρος του;
Τα ερωτήματα είναι πολύ απλά. Τα σκουπίδια και η καθαρή γειτονιά, η ασφάλεια των πολιτών, η αξιοπρεπής λειτουργία των παιδικών σταθμών, των ΚΑΠΗ, να μη πνίγεται η γειτονιά με την πρώτη στάλα βροχής και η ύδρευση με την τηλεθέρμανση να γίνουν φθηνότερες. Μπορεί να γίνει αν πληρώνουν όλοι και ο δήμος δεν κάνει τα στραβά μάτια στους κακοπληρωτές. Μπορεί να γίνει αν εντοπιστούν τα «χαμένα κυβικά» του νερού. Και δεν μιλάμε για τη γιαγιά των 300 ευρώ, σε αυτήν να είναι δωρεάν, αλλά γι αυτούς που βρήκαν τον τρόπο να μη πληρώνουν. Οι κακές γλώσσες λένε πως μόνο το 1/3 των πολιτών πληρώνει την κατανάλωση νερού και κάτι γίνεται και στους λογαριασμούς τηλεθέρμανσης, αλλά πιστεύουμε πως είναι κακόγλωσσοι αυτοί που τα λένε!
Προβλήματα φυσικά υπάρχουν κι άλλα, που σημαίνει πως αυτοί που σκέφτονται να διεκδικήσουν το θώκο, έχουν σκεφτεί και το πώς θα τα αντιμετωπίσουν.
Να σκεφτούν οι ενδιαφερόμενοι δήμαρχοι-περιφερειάρχες, πως οι πολίτες-ψηφοφόροι είναι και πελάτες. Πληρώνουν, αλλά ζητάνε ανταποδοτικά για όλα όσα πληρώνουν. Ένας σοβαρός τεχνοκράτης χρειάζεται να αγαπά τον τόπο του πραγματικά, έτσι απλά.
Υ.Γ.: Επειδή στο Ν. Κοζάνης και την περιφέρεια Δ. Μακεδονίας υπάρχουν σοβαρότατα προβλήματα, εκτιμούμε πως η ανάπτυξη εξαρτάται από τη δυναμική που θα ασκηθεί προς την Πολιτεία από τους φορείς και τους πολίτες.
Παρατηρώντας την ολοένα και αυξανόμενη οικονομική κρίση στο δήμο και την περιφέρεια, αποτέλεσμα της ανεργίας, μετανάστευσης και υπανάπτυξης και φοβούμενοι πως τα προβλήματα αυτά θα διογκωθούν ακόμα περισσότερο στο άμεσο μέλλον, πρέπει να παρθούν άμεσα σοβαρές αποφάσεις από υπεύθυνους ανθρώπους, για να αντιστραφεί αυτό το κλίμα στο μέτρο που μπορούμε.
Σοβαροί τεχνοκράτες, εξετάζοντας όλες τις δυνατότητες ανάπτυξης δήμου και περιφέρειας, πιστεύουμε πως με έργα πνοής θα μπορέσουν να δώσουν μόνιμες και βιώσιμες λύσεις στα χρονίζοντα προβλήματα.
Επίλογος
– Διαβάσαμε στον τύπο για συνάντηση της κεντρο-αριστεράς σε δημοτικό διαμέρισμα του νομού μας, όπου τα στελέχη θέλησαν να δημιουργήσουν κλίμα και να καθοδηγήσουν το πόπολο πώς θα διαχειριστεί την ψήφο του!
– Η άλλη πλευρά στα κομματικά γραφεία προσπάθησε να βάλει σειρά στην πληθώρα των υποψηφίων της που φυτρώνουν σαν τα αγριόχορτα.
Πρώην υπουργός επιλήφθηκε του θέματος και αφού κάποιους απέκλεισε, είπε πως σε έναν θα δοθεί το «χρίσμα» του εκλεκτού!
Τελικά το πρόβλημα είναι ποιος θα πάρει το «χρίσμα» και η κομματική καθοδήγηση ή προέχουν τα προβλήματα και η σοβαρότητα αυτών που διεκδικούν το δήμο; Οι κομματικοί μανδύες λύνουν προβλήματα;
Εμείς τι λέμε… Αν διαλέξουμε, στην τοπική κοινωνία του ο καθένας μας, κοινωνικά και επαγγελματικά καταξιωμένους ανθρώπους και όχι ανεπάγγελτους, δημοσίους υπαλλήλους ή κομματικά φερέφωνα, τότε θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για την ανανέωση της πολιτικής ζωής. Θα έχουμε στείλει ένα μήνυμα που αποκλείεται να το αγνοήσουν οι αποδέκτες του.
Υ.Γ.: Δεν μπορεί να θεωρείται σοβαρός ένας δήμος, όταν πνίγεται με τις πρώτες στάλες βροχής. Λύση υπάρχει, φτάνει κάποιοι να ασχοληθούν σοβαρά.
Σε όλα τα σοβαρά ευρωπαϊκά κράτη έχει απαγορευτεί το αλάτι στους δρόμους. Όταν χιονίζει ρίχνουν ένα είδος ψηφίδας και το ξαναμαζεύουν στη συνέχεια. Αποφεύγουν έτσι την καταστροφή του οδοστρώματος από το αλάτι, αλλά και των αυτοκινήτων. Αν οι οδηγοί κάνουν προσφυγή για την καταστροφή που προξενεί το αλάτι στα αυτοκίνητά τους, τι θα γίνει;
Το κόστος για την καταστροφή οδοστρώματος και πεζοδρομίων έχει υπολογιστεί;
Να ρωτήσουμε, αν έγιναν μελέτες για θερμοκηπιακές μονάδες και χρήση του ζεστού νερού για το σκοπό αυτό; Ο τοπικός πόρος δεν θα μπορούσε να διατεθεί μερικώς για το σκοπό αυτό;
Πολλά ακόμη θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, αλλά έχουμε χρόνο μέχρι τις εκλογές. Αυτό που θα λέγαμε σε πρώτο στάδιο είναι: ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ… ΤΩΡΑ!
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος