Μια κοινωνία,
όταν διαμορφώσει ένα σύστημα,
στο οποίο
τα νοήματα ζωής και οι αξίες της
αμφισβητούνται,
δεν κατανοούνται,
δεν αναγνωρίζονται
από τα μέλη της
και δεν αντικαθιστούνται
από άλλες, καινούργιες και αποδεκτές,
περιέρχεται σε κατάσταση ανομίας.
Τα άτομα,
σε καθεστώς ανομίας
αισθάνονται τους κοινωνικούς ηγέτες ανεπαρκείς
και αδιάφορους για τις πραγματικές ανάγκες τους,
και την κοινωνία λίγη
για την πραγματοποίηση των στόχων και ιδανικών τους.
Ηλίας Κ Μάρκου