Πως βοήθησε ο λιγνίτης να ξεπεραστεί ο καύσωνας
του Ιουλίου 2023
του Ευστάθιου Χιώτη
Σε πρόσφατο, γλαφυρό άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη αποτυπώνεται η αγωνία των καταναλωτών για το ενδεχόμενο διακοπής της ηλεκτροδότησης: «βλέπουμε την τάση του ρεύματος να πέφτει και τρέμουμε μήπως μείνουμε χωρίς ηλεκτρικό γιατί η ζωή δεν είναι πια ανεκτή χωρίς κλιματισμό ή έστω ανεμιστήρα». Και παρακάτω αναφέρεται στην ενδημική πλέον οικολογική ευαισθησία και θυμάται «……. εξαντλούσαμε τις οικολογικές μας ευαισθησίες λέγοντας στο γκαρσόνι «ευχαριστώ, δεν θέλω πλαστικό καλαμάκι».
Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι το σύστημα ηλεκτροδότησης άντεξε στον καύσωνα χάρις στο λιγνίτη; Παράτολμη η αναφορά μου γιατί ο «ρυπογόνος και ακριβός λιγνίτης, το βαρίδι της ενέργειας» μπορεί να προκαλεί ταραχή και αποτροπιασμό και μόνο στο άκουσμά του, σε σύγκριση με την απλή απαρέσκεια για ένα πλαστικό καλαμάκι. Εξορκίζω λοιπόν τη λέξη και υπόσχομαι να μη την επαναλάβω στη συνέχεια, ούτε καν τους λιγνιτικούς σταθμούς, τους παραδοσιακούς θερμοηλεκτρικούς σταθμούς της ΔΕΗ.
Στη πράξη η Πτολεμαΐδα 5, ο νέος θερμοηλεκτρικός σταθμός της ΔΕΗ, μπορεί να είναι κερδοφόρος ως σταθμός βάσεως, γιατί οι τιμές προημερήσιας αγοράς (επόμενης ημέρας) μεταβάλλονται στη διάρκεια του 24ώρου ανάλογα με την προσφορά και τη ζήτηση και πάντα, μετά την απελευθέρωση της ενέργειας και την εφαρμογή του ευρωπαϊκού μοντέλου, υπάρχουν στο 24ωρο ζώνες υψηλών τιμών, όπως φαίνεται στην Εικόνα 1. Συνεπώς, χάρις στις ζώνες αυτές η μέση σταθμική τιμή κιλοβατώρας του 24ώρου μπορεί να υπερκαλύπτει το κόστος παραγωγής, αρκεί η ΔΕΗ να επιδιώξει κερδοφόρο λειτουργία της Πτολεμαΐδας 5 ή των παλιότερων μονάδων Άγιος Δημήτριος 2, 3 και 5, Μελίτη, Μεγαλόπολις 4 , όπως ακριβώς εφαρμόζει για το φυσικό αέριο.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
